ഒന്നും ഉരിയാടാതെ 37 [ നൗഫു ] 5178

ഞാൻ അത്ഭുതത്താൽ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ആളെ ആശ്ചര്യത്തോടെ വിളിച്ചു…

“ബാവു.. ഞാൻ അതാണ് നേരത്തെ പറഞ്ഞത് ടെൻഷൻ ആവരുത് എന്ന്..”

ഡോക്ടർ എന്റെ ചുമലിൽ തട്ടി കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

ഞാൻ രണ്ടു മൂന്നു പ്രാവശ്യം ദീർഘശ്വാസം എടുത്തു… ചുറ്റിലുമായി ഒന്ന് നോക്കി.. അവിടെ ഞാനും ആ ഡോക്ടരും മാത്രമേ ഉള്ളൂ.. എന്റെ അരികിലേക് മനാഫോ.. ആഷിക്കോ വന്നിരുന്നെങ്കിൽ കുറച്ചു ആശ്വാസമാകുമായിരുന്നു…

ഞാൻ അടുത്ത കണ്ട വാതിലിലേക് നോക്കിയപ്പോൾ ആഷിക് പുറത്ത് നിന്നും എന്നെ നോക്കുന്നുണ്ട്… എന്റെ കാലുകൾക് എന്തോ വിറയൽ സംഭവിക്കുന്നത് പോലെ..

“ബാവു..”

ഡോക്ടർ വീണ്ടും എന്നെ വിളിച്ചു…

ഞാൻ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകളിലേക് തന്നെ നോക്കി… അദ്ദേഹം ഒന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.. പിന്നെ എന്നോട് പറയുവാനായി തുടങ്ങി..

“ബാവു.. നിങ്ങളുടെ ആക്‌സിഡന്റ് കഴിഞ്ഞിട്ട് മൂന്നു മാസമായി.. ഇത് വരെ ഇടക്കിടെ ഓർമ്മ തെളിയാത്തെ വരുന്ന ബോധം ആയിരുന്നു വന്നിരുന്നത്.. ആ ആക്‌സിഡന്റ് സംഭവിച്ചപ്പോൾ നിങളുടെ തല ശക്തിയിൽ ഡാഷിൽ ഇടിച്ചതു കൊണ്ടാവാം ബോധം നഷ്ട്ടപെട്ടു പോയത്..”