എൽസ്റ്റിന [Hope] 391

എന്റെ കഴുത്തിനും ഷോൾഡറിനുമിടയിലുള്ള ഗ്യാപ്പിലീ യക്ഷിക്കുട്ടി തലേം വെച്ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ടു കുറച്ചു സമയമായി എനിക്കാണേൽ കടിക്കാത്തതുകൊണ്ടൊരു മനസ്സമാധാനോമില്ല….

ഇപ്പൊ കടിക്കാനുള്ള യക്ഷിടെ കൊതിയേക്കാളേറെ കടികിട്ടാനെനിക്കാണാഗ്രഹമെന്നു തോന്നും…..

അതിനിടക്കിടക്ക് കുക്കറിൽ വിസിലടിക്കുമ്പോലെ അതിന്റെ ശ്വാസമെന്റെ കഴുത്തിലടിക്കുന്നുമുണ്ട്

!!ഓ മൈ ഗോഡ്!! ഇനിയിവളെങ്ങാനുമെന്നെ മൂഡാക്കുവാണോ….!! മരണത്തിനും ജീവിതത്തിനുമിടയിൽ നിക്കുമ്പോഴും ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചിന്തിക്കാനുള്ള എന്റെ മൈന്റ്സെറ്റിനെ ഞാൻ സ്വയമൊന്നു പുച്ഛിച്ചു പിന്നെയൊന്നു ചിന്തിച്ചതിനു ശേഷമൊന്ന് അഭിനന്ദിച്ചു ഇങ്ങനൊരു സിറ്റുവേഷനിലിത്രേം പോസിറ്റീവായിട്ട് ചിന്തിക്കാനെന്നെ കൊണ്ടല്ലാതെ വേറെയാർക്കാ പറ്റുക…..

സ്വയമഭിമാനിച്ചു കൊണ്ട് കടിയേറ്റു മരിക്കാനായി അവള് മുഖം പ്ലേസു ചെയ്തിരിക്കുന്ന സൈഡിൽ നല്ല സ്ഥലം കിട്ടാനായി അപ്രെ സൈഡിലേക്കു തലയും ചെരിച്ചു ഞാൻ നിന്നു…..

പക്ഷെയതോടെ യക്ഷിടെ വായിൽ നിന്ന് കടിക്കു പകരം ചിരിയാണ് വന്നത്….. ചിരിയെന്നൊക്കെ വെച്ചാ വായിലുള്ള പല്ലൊക്കെയിങ്ങനെ കാണിച്ചീ താറാവു കരയുമ്പോലെയൊരുമാതിരി വൃത്തിക്കെട്ട ചിരി…. കുറച്ചുനേരം ഓടി നടന്നു ചിരിച്ചതിനു ശേഷമെന്റെ മുഖത്തേക്കു നോക്കിയതും വീണ്ടും ചിരിക്കാൻ തുടങ്ങി….. എനിക്കിതൊക്കെ കണ്ടപ്പോ കടുത്ത അപമാനമായാണ് തോന്നിയത്…. കാണാനത്യാവശ്യം ലുക്കുള്ളോരു പെൺകുട്ടി നമ്മടെ മുഖത്തു നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചാ നല്ല രസോല്ലേ എന്നാ കാണാനത്യാവശ്യം പൊളിയായിട്ടുള്ളൊരു പെൺകുട്ടി നമ്മുടെ മുഖത്തു നോക്കിയിട്ട് പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നതെന്തൊരു ദ്രാവിടാണ് അതും രണ്ടു തവണ…..ഇപ്പഴെങ്ങാനുമെന്റെ സംസാരശേഷി തിരിച്ചു വന്നിരുന്നേൽ അവൾടപ്പാപ്പന്റെ ഫോസിലു വരെയടിച്ചു പോകുന്ന തെറി ഞാൻ പറഞ്ഞേനെ…….

കുറച്ചു നേരം കൂടി ചിരിച്ചു പിന്നെവന്ന ചിരി കടിച്ചമർത്തിയാ യക്ഷി വീണ്ടും എന്റെയടുത്തേക്കു വന്നു….. എന്നാലും ചിരിക്കാൻ ബാക്കി വെച്ചത് പുറത്തു വരാൻ വ്യഗ്രത കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…..

“…. ഹലോ പേടിക്കണ്ട ഞാൻ പ്രേതമൊന്നുമല്ല അയാം എൽസ്റ്റിന…..”

പ്രേതമെന്റെ നേരെയൊരു ഷേക്ക്‌ഹാൻഡിനെന്നപോലെ കൈനീട്ടിയപ്പോഴാണ് ശരിരത്തിലിപ്പോഴും കൈയൊക്കെയുണ്ടെന്നു പോലും ഞാനോർക്കുന്നത് അതുവരെ കൈയൊന്നും വർക്കു ചെയ്യുന്നില്ലാരുന്നു….

പെട്ടെന്നോർത്ത വഴി കൈയെടുത്തു നീട്ടി നല്ലൊരു ഷേക്ക്‌ഹാന്റും കൊടുത്തു….