എന്റെ ശിവാനി 4❤[anaayush] 248

അമ്മയും അച്ചുവും പലതും പറഞ്ഞെന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു എങ്കിലും ശിവയുടെ ആ തീരുമാനം അതെനിക്ക് ഉൾകൊള്ളാവുന്നതിലും അപ്പുറമായിരുന്നു.

 

ഇത്രയും കാലം ഉള്ളിലൊരു ഭയമായിരുന്നു….. എന്റെ ഇഷ്ടം അത് ശിവക്കു അംഗീകരിക്കാൻ കഴിയുമോ എന്നോർത്ത്…..അതുകൊണ്ട് തന്നെയാണ് അവളെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടമായിട്ടും പലതവണ പറയാൻ അവസരം കിട്ടിയിട്ടും മൗനമായിരുന്നത്.

 

ആരൊക്കെ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും എനിക്ക് ശിവയേ മറക്കാനോ…അവളെ വിട്ടുകളയാനോ പറ്റില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് തന്നെ അമ്മ എതിർത്തിട്ടും ഞാൻ ശിവയെ കാണാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചു.

 

“അച്ചു മാറ് എനിക്ക് പോണം …”

 

“ഏട്ടാ ഞങൾ പറയുന്നത് കേൾക്കൂ….”

 

അച്ചു എന്നെ തടഞ്ഞപ്പോൾ ഒന്നും നോക്കാതെ അവളെ പിടിച്ച് തള്ളി.താഴെ വീഴുമെന്ന് വിചാരിച്ചില്ല….അവള് വീണതും അമ്മയുടെ കൈ എന്റെ മേൽ പതിഞ്ഞതും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു.

 

പിന്നെ ഒരു നിമിഷം പോലും ഞാവിടെ നിന്നില്ല.പുറത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു.

 

“അച്ചു….എന്തേലും പറ്റിയോ…”

 

“ഇല്ലമ്മേ…. അമ്മേ ഏട്ടൻ….”

 

“അവനെ കുറിച്ച് തന്നെയാ മോളേ എന്റെ ആധി.എന്റെ കുട്ടി സങ്കടങ്ങൾ മുഴുവനും ഓർത്ത് വിഷമിച്ചിരുന്നലും വേണ്ടില്ല….പക്ഷേ ഇൗ ദേഷ്യം അത് കാണുമ്പോൾ എനിക്ക് പേടിയാവാ….

 

അവന്റെ ദേഷ്യം കൊണ്ട് മറ്റുള്ളവരും വേദനിക്കേണ്ടി വരില്ലേ….”

 

“അമ്മേ നമുക്ക് അമ്മായിയോട് ഒന്ന് സംസാരിച്ചാലോ….”

 

“എന്താ പറയാ….ഒരു ജോലി പോലും ആകാത്ത മകന് അവരുടെ മോളേ തരുമോന്നോ….

 

അതിന് അവള് സമ്മതിക്കോ….അവളുടെ സ്ഥാനത്ത് ഞാൻ ആയാലും ഇങ്ങിനെ ഒരു ബന്ധത്തിന് സമ്മതിക്കില്ല…എല്ലാ അമ്മമ്മാരും സ്വന്തം മക്കളെ നല്ല രീതിൽ കാണമെന്നല്ലെ ആഗ്രഹിക്കൂ….”

 

“മ്….”

 

ഇതേ സമയം ശിവയുടെ മുറിയിലേയ്ക്ക് രാജി കടന്നു വന്നു.അവളുടെ കിടപ്പ് കണ്ടപ്പോൾ എന്തോ പന്തികേട് ഉണ്ടെന്ന് അവർക്ക് തോന്നി.

 

“ശിവ എന്ത് പറ്റി മോളേ….വയ്യേ നിനക്ക്…. കണ്ണുകളോക്കെ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നല്ലോ… എന്തേലും ഉണ്ടേൽ ഇൗ അമ്മയോട് പറയൂ….”

 

“ഒന്നുമില്ല അമ്മാ…ചെറിയൊരു തലവേദന…ഞാൻ ഇച്ചിരി നേരം അമ്മയുടെ മടിയിൽ തല വച്ചോട്ടെ….”

 

നിറഞ്ഞു വന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ചുകൊണ്ട് ശിവ അവളുടെ അമ്മയുടെ മടിയിൽ തല ചായ്ച്ച് കിടന്ന്‌ എപ്പോഴോ ഉറങ്ങി പോയി….

 

“”””””