എന്റെ ശിവാനി 4❤[anaayush] 248

കൂടാതെ നിശ്ചയത്തിന് ഉടുക്കേണ്ട സാരി വരെ തീരുമാനിച്ചു. കഴിഞ്ഞ രണ്ടു ദിവസങ്ങളിലായി അവള് അത്രയും സന്തോഷവതിയായിരുന്നൂ.

 

പലവട്ടം നിന്റെ ഇഷ്ടം അവളോട് തുറന്നുപറഞ്ഞാലോയെന്ന് വരെ ആലോചിച്ചതാ….പക്ഷേ അവളുടെ മുഖത്തെ ആ സന്തോഷം കാണുമ്പോൾ…എന്തോ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല ഏട്ടാ…

 

എന്നാല് ഇന്ന് അക്കാര്യം പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്ത് നല്ല വിഷമം ഉണ്ടായിരുന്നു.അത് എന്തൊണ്ടാണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായില്ല.”

 

ഇന്നത്തെ അവളുടെ സന്തോഷമില്ലായ്മക്ക് കാര്യമെന്താണെന്ന് കുട്ടന് വളരെ വ്യക്തമായിരുന്നു.എന്തോ തീരുമാനിച്ചുറപ്പിച്ചത് പോലെ കുട്ടൻ മുന്നോട്ടുപോകാനൊരുങ്ങി.

 

“അച്ചു…നീ മാറ്…ഞാൻ അവളെ ഒന്ന് പോയി കാണട്ടെ…”

 

“എന്തിനാ ഏട്ടാ…അവളിപ്പോൾ ഹാപ്പി ആണ്.ഇനി ഇത് പറഞ്ഞ് നീയവളെ വിഷമിപ്പിക്കണ്ടാ….”

 

“എനിക്ക് അവളെ വിട്ട് കളയാൻ പറ്റില്ലടാ….”

 

“ഏട്ടാ…വേണ്ട…….”

 

“പിന്നെ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യണം….അവള് വേറെ ആരെങ്കിലും കെട്ടി പോണത് നോക്കി നിൽക്കണോ..

 

അങ്ങിനെയൊക്കെ ചെയ്യാൻ ഞാനൊരു മഹാനല്ല.അതാവുകയും വേണ്ട.ശിവ എന്‍റെയാണ് എന്റെ മാത്രം…വേറെ ആർക്കും ഞാനവളെ വിട്ടുകൊടുക്കില്ല…..

 

അവളെന്റെ ജീവനാണെന്ന് പറയാതെ തന്നെ നൂറു വട്ടം പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതാണ് എന്നിട്ടും……”

 

“അത് നിന്റെ തെറ്റ്…..”

 

“അമ്മാ……”

 

“അതേടാ…നിനക്ക് അവളെ അത്രയും ഇഷ്ടമായിരുന്നു എങ്കിലത് അവളോട് പറയണമായിരുന്നൂ.അല്ലാതെ എല്ലാം കഴിഞ്ഞിട്ട് ഇതുപോലെ നിന്ന് ദേഷ്യപെട്ടിട്ട്‌ എന്താ കാര്യം….”

 

“അമ്മ പറഞ്ഞത് ശരിയാ….എല്ലാം എന്റെ തെറ്റ് തന്നെയാ….പക്ഷേ അത് തിരുത്താൻ ഇനിയും സമയമുണ്ടല്ലോ…പിന്നെ എന്താ….

 

ഞാൻ എന്റെ ഇഷ്ടം തുറന്ന് പറഞ്ഞാല് അത് തള്ളി കളയാൻ അവൾക്കാവില്ല….”

 

“ഇല്ല കുട്ടാ… ഒത്തിരി വൈകി പോയീ…അവളുടെ മനസ്സിൽ നിന്നോട് എന്തേലും താൽപര്യം ഉണ്ടായിരുന്നേൽ ഇൗ വിവാഹത്തിന് അവള് സമ്മതിക്കില്ലായിരുന്നൂ.

 

പിന്നെ നീ പറയുന്ന ഇൗ സ്നേഹം അതൊരാൾക്ക്‌ മാത്രം പോരല്ലോ…അവൾക്ക് തിരിച്ചും ഇങ്ങോട്ട് വേണ്ടേ….ഉണ്ടോ…ഇല്ല അല്ലേ….”

 

“അമ്മ പൊയ്ക്കോ ഞാൻ എട്ടനോട് സംസാരിക്കാം….”

 

“നീ മിണ്ടാതെ നിൽക്ക് അച്ചു….

നോക്ക് കുട്ടാ….. ശിവക്ക് കിട്ടാവുന്നതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും നല്ല ബന്ധം തന്നെയാ അവര് തിരഞ്ഞെടുത്തത്….അത് നിയായിട്ട്‌ തകർക്കരുത്‌…..

 

നീ ഇക്കാര്യം ശിവയോടും പറയരുത്…ഒരുപക്ഷേ അത് താങ്ങാൻ ആ കുട്ടിയെ കൊണ്ടാകില്ല….അവൾക്കാരെയും വേദനിപ്പിക്കാൻ അറിയില്ല മോനേ… അത്രക്കും പാവമാ….

 

ഇൗ ചെറു പ്രായത്തിൽ തന്നെ അത് ഒത്തിരി അനുഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്.ഇനിയും അതിനെ നമ്മളായിട്ട്‌ വേദനിപ്പിക്കരുത്.”

 

“നിന്റെ വിഷമം എനിക്ക് മനസ്സിലാകും കുട്ടാ….പക്ഷേ ഇവിടെ ശിവയുടെ സന്തോഷത്തിൽ കവിഞ്ഞതൊന്നും നീ ആഗ്രഹിക്കരുത്….”

 

അമ്മയുടെ വാക്കുകൾ അവനെ കൂടുതൽ ദുഃഖത്തിൽ ആഴ്ത്തിയെങ്കിലും ശിവയോട് തന്റെ ഇഷ്ടം പറയുമെന്ന വാശിയിൽ അവനും നിന്നു.

 

പിന്നീട് ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞ് കുട്ടൻ കമലയോട് തർക്കിച്ച് കൊണ്ടേയിരുന്നു. ദേഷ്യവും സങ്കടവും എല്ലാം കൂടിയായപ്പോൾ അവന്റെ നിയന്ത്രണങ്ങൾ ഒക്കെ വിട്ട് വായിൽ തോന്നിയതോക്കെ വിളിച്ചു പറയുകയും ചെയ്തു.

……………