എന്റെ നഷ്ടപ്രണയം[ABHI SADS] 108

കിച്ചു……ഞാൻ അത് വിളിച്ചപ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണിൽ ഒരുതരം സന്തോഷം കണ്ടു…… ആ കാഴ്ച എന്നിൽ പ്രതിക്ഷ ഉയർത്തി….

ഇതുവരെ നീ മറുപടി ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല…

അവളെന്നെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം അവിടെനിന്നു പോയി കളഞ്ഞു….
അവളുടെ അവഗണന എന്നെ സങ്കടത്തിൽ ആഴ്ത്തിയെങ്കിലും നേരത്തെ അവളുടെ കണ്ണിൽ കണ്ട സന്തോഷം എന്നിൽ വീണ്ടും പ്രതിക്ഷ ഉണർത്തി…

6മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം….

ജഗന്നഥന്റെ മണ്ണിലെ അടുത്ത ഉത്സവരംമ്പ നാൾ…

ഉത്സവ കൊടിയേറ്റത്തിലും കൊടിയിറക്കത്തിലും പ്രാർത്ഥിച്ചാൽ നല്ലതാണെന്നു അമ്മ പറഞ്ഞുതന്നത്കൊണ്ട് ഞാനും എന്റെ വനരപടയും വൈകുന്നേരം മുതൽ അവിടെ ഉണ്ടാകും.. രാത്രി 10മണിയോടെ ആണ് കൊടിയേറ്റം…..തന്നില്ലെങ്കിൽ അവളും അവളില്ലെങ്കിൽ താനുമില്ല. അങ്ങനെ ഉള്ള കൈലാസനാഥന്റെ തിരുസന്നിധിയിൽ വച്ചാണ് അവളെ എനിക്ക് കിട്ടണേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചത്….. വൻ ജനവലിയായിരുന്നു.. ആ സമയം…
ആ ജനസാഗരത്തിലും എന്റെ കിച്ചുവിനെ ഞാൻ നോക്കി നടന്നെങ്കിലും നിരാശയായിരുന്നു ഫലം..
തുടർന്നുള്ള 2-3ദിനങ്ങളിലും ഇത് തന്നെയായിരുന്നു ഫലം…

ഉത്സവത്തിന്റെ നാലാം നാൾ ഞാൻ അവളെ മിന്നായം പോലെ കണ്ടെങ്കിലും അവളെ പിന്നീട് കാണാൻ പറ്റിയില്ല…. രാത്രിയായപ്പോൾ ഞങ്ങൾ വീട്ടിലേക്ക് പോകാനായി തയ്യാറെടുക്കുമ്പോൾ ആണ് തേടിയ വള്ളി കാലിൽ ചുറ്റി എന്ന് പറഞ്ഞ പോലെ അവളെന്റെ മുന്നിൽ വന്നത്….. വീടിനടുത്തുള്ളതായത് കൊണ്ട് അവൾ ഫ്രണ്ട്സിന്റെ കൂടെ ആയിരുന്നു വന്നത്….

അവളെന്നെ കടന്നു മുന്നോട്ട് പോയി കണ്ടതെ ഇല്ല….. ഞാൻഎന്റെ കൂടെ ഉള്ളവരോട് നടന്നോളാൻ പറഞ്ഞിട്ട് അവളുടെ പുറകെ പോയി…. കുറച്ചു ദൂരം പിന്നിട്ടപ്പോൾ കിച്ചുന്നു ഞാൻ വിളിച്ചതും അവളൊന്നു തിരിഞ്ഞു നോക്കി….

എന്നെ കണ്ടതും ചെറുതായൊന്നു ഞെട്ടിയെങ്കിലും അവളിൽ ഒരു കള്ളപുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു….

ഇന്നെങ്കിലും ഒരു മറുപടി താ…. ഒരു വർഷമായില്ലേ…. ഞാൻ….
എന്നെ മുഴുവനും പറയാൻ അവൾ സമ്മതിച്ചില്ല അതിനുമുന്പേ അവൾ തിരിഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങി… അവൾ നടന്നു നീങ്ങിയ ആ വിദൂരതയിലേക്ക് നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു ഞാൻ….

അപ്പോൾ ആണ് എന്നെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത് അവളുടെ മുഖത്തൊരു പുഞ്ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു… അവൾ കൈ കൊണ്ട് എന്തോ കാണിച്ചെങ്കിലും ജനങ്ങൾ ഉള്ളതിനാൽ എനിക്ക് വ്യക്തമായി കാണാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല….ഞാൻ വേഗം തന്നെ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടി ചെന്നു…

അവളുടെ കൈയിൽ വിരലുകളിലേക്ക് ഞാൻ നോക്കിയതും ഈ പ്രപഞ്ചവും എന്റെ കീഴിലായ പ്രീതിയായിരുന്നു….