എന്റെ ചട്ടമ്പി കല്യാണി 14[വിച്ചൂസ്] 305

ദൈവങ്ങളെ… ഹരിയുടെ കവിത… ഓർക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഓടാൻ തോന്നുന്നു… ഈ പെണ്ണിന് പ്രാന്ത് ആണോ…

 

കല്ലു : “ഹരിയേട്ടൻ കവിത എഴുതാറുണ്ടോ…”

 

ഹരി : “അങനെയൊന്നുമില്ല… ഇടക്കൊക്കെ… ”

 

ദേവു : “എന്നെ പറ്റി എഴുതിയ കവിത… പാട് ഹരിയേട്ടാ ”

 

വെങ്കി : “അത് വേണോ മോളെ ”

 

ദേവു : “വേണം ”

 

ഞാൻ : “അളിയാ വെങ്കി നീ മിണ്ടരുത്… ഇന്നത്തോടെ… ഇവന്റെ കവിത എഴുത് നിർത്തണം ”

 

ഹരി : “അധികം ഒന്നുല്ല ദേവൂസേ… ആകെ നാല് വരിയെ ഉള്ളൂ ”

 

ദേവു : “സാരമില്ല പാടിക്കോ ”

 

ദൈവമേ ഇവന്റെ അടുത്ത് നിന്നും ഞങ്ങളെ രക്ഷികണേ… എന്ത് കുന്തം ആണോ ഈ തെണ്ടി പാടാൻ പോകുന്നേ

 

ഹരി : “കിണിങ്ങി കുട്ടി ചുപിളി വാവേ.. നീയാണ് എന്റെ കാന്താരി..

 

ചക്കിളി മോളെ ചോകിള്ളി പെണ്ണെ….

ഞാനാണ് നിന്റെ കലിപ്പൻ ”

 

വെങ്കി എന്റെ അടുത്തേക്കു നീങ്ങി ഇരുന്നു..

 

വെങ്കി : “ഡാ വിച്ചു ഇവൻ ഇത് ഏതു പാട്ടാടാ പാടുന്നെ…”

 

ഞാൻ : “അയിന് ഇത് പാട്ടാണോ കവിത അല്ലെ ”

 

വെങ്കി : “തേങ്ങ… ഞാൻ ഇത് എവിടേയോ കേട്ടിട്ടുണ്ട് ”

 

ഞാൻ : “ഇത് അവന്റെ അല്ല… ഞാൻ ഇത് ഏതോ വെബ്സീരിസിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ട്…”

 

ഹരി : “എങ്ങനെ ഉണ്ട്.. ”

 

ഞാൻ കല്ലുവിനെയും ദേവുവിനെയും നോക്കി… ദേവു കണ്ണും തള്ളി ഇരിക്കുന്നു… കല്ലു ആണെങ്കിൽ കുനിഞ്ഞു ഇരുന്നു ചിരിക്കുന്നു..