ഉണ്ടകണ്ണി 9 [കിരൺ കുമാർ] 321

“കണ്ട ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ഒന്നും അറിയണ്ട ന്ന് അവസാനം നല്ല സങ്കടമാവും എന്നൊക്കെ ”

അമ്മ തോളിൽ തല വച്ചു കരയുന്ന അവളുടെ തലയിൽ തലോടി

“മോൾ വിഷമിക്കണ്ട , ഒന്നും അറിഞ്ഞതായി ഭാവിക്കണ്ട കേട്ടോ മോൾ എന്നും എന്റെ മോൾ തന്നെയാണ് വ നമുക്ക് അകത്തേക്ക് പോവാം ”

അമ്മ അക്ഷരയുടെ കണ്ണൊക്കെ തുടച്ചു അവളുമായി അകത്തേക്ക് കയറി

ജെറിയും കിരണും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ചിരിക്കുകയായിരുന്നു

“ഹ വന്നോ അമ്മയും മരുമോളും ”

“ടാ…”
കിരൺ ദേഷ്യംത്തോടെ അവനെ വിളിച്ചു

“ശെടാ ഞാൻ ഒന്നും പറയുന്നില്ലേ… ഇതെന്താ നിന്റെ കണ്ണോകെ കലങ്ങി ഇരിക്കുന്നെ കരച്ചിലും പിഴിച്ചിലും ഒക്കെ ആയി സീരിയൽ ആയിരുന്നോ ?? ”

ജെറി ടെ ചോദ്യത്തിന് അക്ഷര ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല . അവൾ നടന്നു ചെന്നു കിരൺ ന്റെ തലയിൽ ഒന്ന് തലോടി അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണീർ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് വീണു , അവൻ അത് ശ്രദ്ധിച്ചു അവൻ ഈർഷ്യ യോടെ അത് തുടച്ചു കളഞ്ഞു , അവൾ ഒരു പുഞ്ചിരി മുഖത്ത് വരുത്തി കൊണ്ട് അവിടെ ഇരുന്നു , അമ്മ അവളെ നോക്കി അരുത് ന്ന് കണ്ണു കാണിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു

“അക്ഷര നീ അറിഞ്ഞോ നിന്റെ മറ്റേ കാമുകനെ ആരോ തല്ലി ഒടിച്ചിട്ടു ന്ന് ”

” ഹരിയേട്ടനെ ആരോ തല്ലിന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞു ഇവിടെ അഡ്മിറ്റ് ആണ് സർജറി എന്തോ ഉണ്ട് ”

അവളുടെ നാക്കിൽ നിന്ന് ആ പേരു കേട്ടതും കിരൺ നു ചൊറിഞ്ഞു വന്നു അവൻ ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി

“ആഹാ ഇവിടെ ഉണ്ടോ എന്ന ഒന്ന് കാണണമല്ലോ ”

ജെറി കള്ള ചിരിയോടെ കിരൺ നെ നോക്കി . അവൻ അപ്പോഴും ദേഷ്യത്തോടെ അക്ഷരയെ നോക്കി ഇരിക്കുവാണ്

“ഡെയ് ഡെയ് ഇങ്ങനെ നോക്കാതെ അവൾ ഉരുകി തീരും ”

“പോടാ നാറി ”
കിരൺ അടുത്തിരുന്ന പത്രം എടുത്ത് ജെറിയെ എറിഞ്ഞു ..

അന്നത്തെ ദിവസം വൈകിട്ട് വരെ അക്ഷരയും ജെറിയും അവിടെ കിരൺ ന്റെയും അമ്മയുടെയും കൂടെ തന്നെ ഇരുന്നു . ഉച്ച കഴിഞ്ഞപോൾ കോളേജിൽ നിന്ന് അവരുടെ കൂട്ടുകാരും മഹേഷ് സർ ഉം ഒക്കെ കിരൺ നെ കാണാൻ വന്നിരുന്നു .
എല്ലാരും പിരിഞ്ഞു വൈകിട്ട് 5 മണി ആയപ്പോൾ അക്ഷരയുടെ ഫോണിൽ വീട്ടിൽ നിന്ന് വിളി വന്നു തുടങ്ങി

“അമ്മേ ഞാൻ അപ്പോ പോയിട്ട് വരാം , നാളെ കോളേജിൽ പോയിട്ട് വൈകിട്ട് വരാമേ ”

” മതി മോളെ… മോൾ പോയിട്ട് വ ഞാൻപറഞ്ഞത് ഒന്നും മറക്കണ്ട ”

“ശരിയമ്മേ “