“അഹമ്മദ്… അവർക്ക് ചെറിയ കുട്ടികളും കുടുംബവുമൊക്കെ ഉള്ളതാണ്.. നീ ഒന്ന് ക്ഷമിച്ചു അവരെ നാട്ടിലേക് കയറ്റി വിട്ടോ…
ഇപ്പൊ ഉള്ള സൗഭാഗ്യമെല്ലാം ഒറ്റ നിമിഷം കൊണ്ട് നഷ്ട്ടപെട്ടാൽ തന്നെ അവർ തകർന്നു പോകും…”
ഞാൻ വീണ്ടും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു അയാളെ സമാധാനിപ്പിച്ചു ജയിലിൽ കിടത്തുക എന്നതിൽ നിന്ന് അയാളെ പിന്തിരിപ്പിച്ചു ..
അവസാനം അങ്ങനെ ചെയ്യാമെന്നും പറഞ്ഞു അയാൾ നേരെ എയർപോർട്ടിൽ പോയി..
“പിറ്റേന്ന് തന്നെ സിയാദ് നാട്ടിൽ എത്തിയ വിവരം ഞാൻ അറിഞ്ഞു.. കൂടെ മറ്റു രണ്ടു പേരും…
പക്ഷെ നാട്ടിൽ പരന്നത് മറ്റൊരു കഥയായിരുന്നു..
സിയാദിന്റെ കട കഫീൽ പിടിച്ചെടുത്തെന്നും…അവന്റെ ഷെയർ പോലും കൊടുക്കാതെ കയറ്റി വിട്ടേന്നുമുള്ള കഥ.. ”
“പന്നി……
അവന്റെ ഒരു രൂപ പോലും ഇറക്കാത്ത കടയിൽ നിന്നും ഷെയർ കിട്ടിയില്ല പോലും…
അവനോ ആദ്യമേ കഫീൽ പറഞ്ഞത് പോലെ ജയിലിൽ ഇട്ടാൽ മതിയായിരുന്നു..
എനിക്ക് അന്നേരം അങ്ങനെയാണ് തോന്നിയത്…”
ബൈ
നൗഫു.. ☺️
ചിലർ എത്ര കൊണ്ടാലും പഠിക്കില്ല… അങ്ങനെ ആണ്…
നാട്ടുകാരനെ സഹായിക്കാനുള്ള മനസ്ഥിതി വൃഥാവിലായി, അവർ നന്നാവില്ലായെന്ന് തെളിയിച്ചു.
വളരെ നല്ല ആശയം.