അരികിൽ [നൗഫു] 390

 

ഞാൻ മുഴുവൻ പറയാതെ പകുതിയിൽ വെച്ച് നിർത്തി..

 

“ഹ്മ്മ്

 

പടച്ചോൻ എല്ലാം കാണുന്നില്ലേ..

 

ഇൻശാഅല്ലാഹ്‌ അവൻ വിധിച്ചാൽ മോൻ അവരെ പെട്ടന്ന് തന്നെ കൊണ്ട് പോകണം.. സങ്കട പെടരുത്…”

 

“ഇന്ഷാഅള്ളാഹ്..”

 

ഉമ്മയുടെ മറുപടിക്ക് മറുപടിയായി ഞാൻ പറഞ്ഞു..

 

“എന്റെ മോൻ അവിടുത്തെ എല്ലാം സ്ഥലങ്ങളും കാണിച്ചു കൊടുത്തോ അവർക്ക്.. മക്കയും മദീനയും എല്ലാം…”

 

“ആ ഉമ്മാ.. എല്ലാം കാണിച്ചു.. മക്കയും മദീനയിൽ.. ഉഹുദും…അങ്ങനെ സൗദിയിലെ എല്ലാ സ്ഥലങ്ങളിലും ഞാൻ അവളെയും കുട്ടികളെയും കൊണ്ട് പോയിരുന്നു..”

 

ഞാൻ ഉമ്മാനോട് വളരെ സന്തോഷത്തോടെ തന്നെ പറഞ്ഞു…

 

“അൽഹംദുലില്ലാഹ്..

 

എന്റെ മോന് പടച്ചോൻ നല്ലതേ വരുത്തൂ… അവർക്കെങ്കിലും പടച്ചോൻ അതിനുള്ള ഭാഗ്യം കൊടുത്തല്ലോ..”

 

ഉമ്മ അതും പറഞ്ഞു വെക്കട്ടെ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ എനിക്കെന്തോ മനസിൽ ഒരു അസ്വസ്ഥത നിറയനായി തുടങ്ങി..

 

“ഉപ്പ ഒരുപാട് കാലം വിദേശത് ആയിരുന്നിട്ടും ഉമ്മാനെ ഒരിക്കൽ പോലും അങ്ങോട്ട്‌ കൊണ്ട് പോകാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടില്ല.. ഉമ്മയെ മാത്രമല്ല.. എന്നെയും…

 

അന്നത്തെ അവസ്ഥ ചിലപ്പോൾ അതായിരിക്കാം.. ഉമ്മാകും ഉണ്ടാവില്ലേ ഇവിടെ ഒന്ന് കാണുവാൻ ആഗ്രഹം..”

 

“എന്റെ മനസ് വല്ലാതെ പിടക്കുവാൻ തുടങ്ങി..

 

ഞാൻ ഉമ്മാനെ ഉംറ വിസക് കൊണ്ടു വരണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചു ഇരിക്കുകയായിരുന്നു പക്ഷെ ഉംറ വിസക്ക് വന്നാൽ കൂടുതൽ സ്ഥലങ്ങളൊന്നും കാണാൻ പറ്റില്ല…കുറെ ദിവസമൊന്നും കൂടെ കൊണ്ട് വന്നു നിർത്തുവാനും പറ്റില്ല..”

 

ഞാൻ ഉടനെ തന്നെ ട്രാവെൽസിലെ ചങ്കിനെ വിളിച്ചു…

 

“ടാ ഒരു വിസിറ്റിംഗ് ഇറക്കണം…”

 

“ടാ തയ്യോളി നിന്റെ ഓള് പോയോ,.. അപോത്തിനേക്കും വിസ ഇറക്കാൻ..”

 

ഓനെ പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.. ആരായാലും അങ്ങെനെയെ ചിന്തിക്കൂ…

 

ഞാൻ ഓനോട്‌ കാര്യം പറഞ്ഞു..

 

“സോറി അളിയാ ഞാനൊന്നും ഇത് വരെ ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല ഇങ്ങനെ..

 

ഉമ്മാനെ കൊണ്ട് വരണമെന്നും കൂടേ നിർത്തണമെന്നും ഒന്നും നീ പറഞ്ഞത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്കും ഒരു ആഗ്രഹം.. ഉമ്മാനെ കൊണ്ട് വരാൻ.. നമുക്ക് രണ്ട് പേർക്കും ഒരേ സമയം അപ്ലൈ ചെയ്യടാ..”

 

“ഉമ്മ എന്നോ എന്റെ ഫോണിലേക്കു അയച്ചു തന്ന പാസ്പോര്ട് കോപ്പി അവനയച്ചു കൊടുത്തു….കൂടേ ഉപ്പയുടെയും. ഉപ്പാക് ഒരു ഓർമ്മ പുതുക്കൽ കൂടേ ആയിരിക്കും…”

 

“അയക്കുന്നതിനു മുമ്പ് ഞാൻ ആ പാസ്പോർട്ട്‌ കോപ്പിയിൽ ഡേറ്റ് ഉണ്ടോ എന്ന് നോക്കി.. അൽഹംദുലില്ലാഹ് ഡേറ്റ് ഉണ്ട് രണ്ടു കൊല്ലം കൂടേ…”