‘അമ്മ’, അച്ഛനിലൂടെ!![John Wick] 118

കവിളിൽ ഒരു സ്പർശനമേറ്റ ശരത്ത് കണ്ണ് തുറന്നു നോക്കി. തന്റെ കിടക്കയുടെ അരികിൽ തന്നെ സസൂക്ഷമം നോക്കുന്ന അച്ഛനെ അവൻ കണ്ടു. അയാളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ ശരത്തിന്റെ ഉള്ളൊന്നു കാളി. അവൻ വേഗം എണീറ്റ് അച്ഛന്റെ അടുത്തിരുന്നു.

“മോൻ അച്ഛനോടൊന്ന് ക്ഷമിക്ക്….അച്ഛന് സങ്കടം സഹിക്കാൻ വയ്യാതെയാടാ നിന്നെ അടിച്ചേ…”ശരത്തിന്റെ കൈ തന്റെ കയ്യിലേക്ക് വെച്ച് അയാൾ ഇടർച്ചയോടെ പറഞ്ഞു.

“ഏയ് അതൊന്നും സാരോല്ല….അച്ഛനല്ലേ..”അവൻ പറഞ്ഞു.

“മോനെ എനിക്ക് ഒരു കാര്യം പറയാൻ ഉണ്ട്”അയാൾ ശങ്കയോടെ പറഞ്ഞു.

“എന്താ അച്ഛാ?”ശരത്ത് ചോദിച്ചു.

“അത് വേറൊന്നുമല്ല മോന്റെ അമ്മയെ കുറിച്ചാണ്”അയാൾ പറഞ്ഞു.

അമ്മയുടെ കാര്യമാണെന്ന് കേട്ടിട്ടും അച്ഛനെ വിഷമിപ്പിക്കേണ്ട എന്ന് കരുതി അവൻ അത് മൂളി കൊടുത്തു.

“മോൻ അമ്മയെ ഇനി സങ്കടപ്പെടുത്തരുത്… അതച്ഛന് വേഷമാവും… എനിക്കറിയാം നിന്റെ ചെറുപ്പക്കാലം മൊത്തം അമ്പലങ്ങൾ കേറിയിറങ്ങിയാണ് തീർന്നതെന്ന്.അതിന്റെ ദേഷ്യവും നിനക്കവളോട് കാണും അതും എനിക്കറിയാം… പക്ഷെ അതൊക്കെ നിന്റെ നന്മക്ക് വേണ്ടിയായിരുന്നു..”രാജേന്ദ്രൻ ഒന്ന് നിർത്തി. ശരത്ത് അച്ഛൻ ഇനി എന്താണ് പറയാൻ പോകുന്നതെന്ന് ശ്രദ്ധിച്ച് സംശയത്തോടെ അയാളെ നോക്കി.

രാജേന്ദ്രൻ ബാക്കി പറയുവാൻ തുടങ്ങി.

“ഈ കാണുന്നതൊന്നും എന്റെ അപ്പനപ്പൂപ്പന്മാർ ഉണ്ടാക്കിയതല്ല… ഇതൊന്നും ഒരു തറവാടിന്റെയും ഭാഗം വെച്ചുണ്ടാക്കിയതല്ല… എല്ലാം എന്റെ കഷ്ടപ്പാടാ….അല്ല ഞങ്ങടെ കഷ്ട്ടപ്പാടും കണ്ണീരിന്റെയും ത്യാഗത്തിന്റെയും ഫലമാണ് ഈ കാണുന്നതെല്ലാം….ഞാൻ നിന്റെ അമ്മയെ കല്യാണം കഴിക്കുമ്പോൾ ഒരു കടയും ഒരു കൊച്ചു വീടും മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു എനിക്ക്… ഞങ്ങടെ മക്കൾക്ക്‌ വേണ്ടി ഞാൻ അവളോട് ഒരു സഹായം ചോദിച്ചു….ഒരു സ്ത്രീക്ക് തരാൻ കഴിയുന്ന ഏറ്റവും വലിയ ത്യാഗം… അവളുടെ മാതൃത്വബോധത്തെ കുറച്ചു കാലത്തേക്ക് കുഴിച്ചു മൂടുവാൻ ഞാൻ ചോദിച്ചു….അവൾ നിന്റെ അമ്മ അതിന് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് സമ്മതിച്ചു….കുറച്ചു കാലം കൊണ്ട് എല്ലാം ശെരിയാകും എന്ന് വിചാരിച്ച എനിക്ക് തെറ്റി.കുറച്ചു വർഷങ്ങൾ തന്നെ വേണ്ടി വന്നു അതിന്.. ഇതിനിടയിൽ എത്രയെത്ര തകർച്ചകളിൽ ഞാൻ വീണു എന്നിട്ടും ഈ ഞാൻ ഇങ്ങനെ നിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അതിന് കാരണം എന്റെ നട്ടെല്ല് ഇപ്പോഴും ശക്തിയോടെ ജീവിച്ചിരുന്നത് കൊണ്ടാണ്….അതേടാ എന്റെ നട്ടെല്ലാണ് നിന്റെ അമ്മ….അങ്ങനെ ഈ കാണുന്ന RS കമ്പനിയിയെ ഇങ്ങനെ ആക്കുവാൻ എനിക്കെടുത്തത് ഏഴ് കൊല്ലം….ഇനി ഒരു കുട്ടിയെ കുറിച്ചാലോചിക്കാം എന്ന് വിചാരിച്ച ഞങ്ങളെ വീണ്ടും ദൈവം പരീക്ഷിച്ചു. നിന്റെ അമ്മയുടെ ആദ്യ ഗർഭം അലസിപോയി….നിന്റെ കൂടപ്പിറപ്പാണ് അന്ന് കുറച്ച് ചോരയിലൂടെ പുറത്തേക്ക് പോയത്…. വീണ്ടും വീണ്ടും ദൈവം ഞങ്ങളെ പരീക്ഷിച്ചു… ഒന്നല്ല മൂന്ന് വട്ടം….മൂന്ന് വട്ടം നിന്റെ അമ്മയുടെ ഗർഭം അലസിപ്പോയി….മൂന്ന് വട്ടം”ശബ്‍ദം ഇടറിയ രാജേന്ദ്രൻ മകന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. ശരത്തിന്റെ അവസ്ഥ ആകെ മാറിയിരുന്നു. തന്റെ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും നാലാമത്തെ മകൻ ആണ് താൻ എന്നത് അവൻ അറിഞ്ഞു. ഇപ്പോഴേതാണ്ട് അവന് അവന്റെ ബാല്യകാലത്തിന്റെ അവസ്ഥകൾ കൂട്ടിവായിക്കാൻ കഴിഞ്ഞു.