യക്ഷയാമം (ഹൊറർ) – 4 48

“മുത്തശ്ശൻ.”
ഗൗരിയുടെ തണുത്തുവിറച്ച ചുണ്ടുകൾ പറഞ്ഞു.

“മോളെ…ഗൗരീ…”
പൗരുഷമാർന്ന സ്വരത്തിൽ അദ്ദേഹം വിളിച്ചു.

“മുത്തശ്ശാ… ”
മഴയെ വകവക്കാതെ അവൾ പുറത്തേക്ക് ചാടിയിറങ്ങിയതും. ഘോരമായ ശബ്ദത്തിൽ ഇടിയും മിന്നലും ഭൂമിയിലേക്ക് ഒരുമിച്ചിറങ്ങി.
ഒരുനിമിഷം മുൻപെങ്ങും കാണാത്ത തരത്തിലുള്ള ശക്തമായ കാറ്റ് ഒഴുകിയെത്തി. കാറ്റിന്റെ ലാളനത്തിൽ വൈദ്യുതികമ്പികൾ കൂട്ടിമുട്ടി വലിയ ശബ്ദത്തിൽ പൊട്ടിത്തെറിച്ചു.
പ്രകൃതിയുടെ ഭാവമാറ്റത്തെ ശ്രദ്ധിക്കാതെ ഗൗരി മൂത്തശ്ശന്റെ അരയിലൂടെ കൈയിട്ട് കെട്ടിപിടിച്ചു.

“രാമാ…. ഈ പെട്ടീം സാധനങ്ങളും എടുത്തോളൂ…”

കൂടെവന്ന ഡ്രൈവറോട് തിരുമേനി പറഞ്ഞു.

“എങ്ങനെയുണ്ടായിരുന്നു യാത്ര മ്..?
പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു.

“നിക്ക് ഒരുപാട് വിശേഷങ്ങൾ പറയാനുണ്ട് മുത്തശ്ശാ..”