പുഴയിലെ ഓളങ്ങൾക്കനുസരിച്ച് ആൾരൂപങ്ങൾ ഒഴുകിപോകുന്നത് ശങ്കരൻ തിരുമേനി കണ്മറയുംന്നതുവരെ നോക്കിനിന്നു.
“ഒരു ജീവിതത്തിന്റെ പര്യവസാനം”
ദീർഘശ്വാസമെടുത്തുകൊണ്ട് തിരുമേനി പറഞ്ഞു.
തിരിച്ച് കീഴ്ശ്ശേരിയിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തിയപ്പോഴാണ് മുറ്റത്ത് വെളുത്ത നിറത്തിൽ കൊച്ചി റെജിസ്ട്രഷനുള്ള ബി എം ഡബ്ല്യൂ കാർ കിടക്കുന്നതുകണ്ടത്.
ഉമ്മറത്തേക്ക് കയറിച്ചെന്നയുടനെ പിന്നിലൂടെ രണ്ടുകൈകൾ വന്ന് ശങ്കരൻ തിരുമേനിയെ വരിപ്പുണർന്നു.
“അച്ഛാ…”
“ഗണേശൻ… നീയെന്താ ഒരു മുന്നറീപ്പുമില്ലാതെ..”
“ഞാൻ ബാംഗ്ളൂർക്ക് പോണവഴിയാ, ഇത്തവണ കാറിലാക്കാന്നു കരുതി.
പിന്നെ മോള് ഇവിടെയല്ലേ, അവളേം കൂട്ടാലോ, ഇപ്പോഴും പൂജയും കർമ്മങ്ങളുമൊക്കെ നടക്കുന്നുണ്ട് ലേ..”
“ശങ്കരാ, ന്നാ ഞാനങ്ങോട്ട്…”
കൃഷ്ണമൂർത്തിയദ്ദേഹം യാത്രപറഞ്ഞു.
“ഉച്ചഭക്ഷണം കഴിച്ചിട്ട്…”
“ഇല്ല്യാ, നിൽക്കുന്നില്ല്യ , തിരുന്നാവായിലെത്തണം. ഇപ്പപോയാലെ ഉച്ചയാകുമ്പോഴേക്കും അങ്ങെത്തു.”
“ഉവ്വ്…വൈകാതെ ഞാൻ അങ്ങട് വരാം”
ഗണേശൻ മൂർത്തിയദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുഗ്രഹം വാങ്ങി.
“ഒരുപാട് നാളായി കുട്ടിനെ കണ്ടിട്ട്, മോളെ കണ്ടു മിടുക്കിയാ,
ജോലിന്ന് വച്ചുനടക്കാതെ ഇടക്കൊക്കെ ഇവിടെ വന്നുപോണം കേട്ടോ..”
“ഉവ്വ് ”
തിരുമേനിയെ യാത്രയയച്ചുകൊണ്ട് ഗണേശൻ അകത്തേക്കു കയറി.
ഉടനെ തിരിച്ചുപോകണം എന്നുകരുതിയ ഗണേശനെ തിരുമേനി തടഞ്ഞുവച്ചു.
“പോയികഴിഞ്ഞാ ഗൗര്യേച്ചി ഇനിയെന്നാ വാര്യാ..”
സങ്കടത്തോടെ അമ്മുചോദിച്ചു.
First of all, thanks a lot for this second wonderful experience.
Good write up’s, visualising the experiences
May I request you to kindly refrain from sharing certain manthras (you know what I meant) which are dangerous, if someone try them.
Please keep on writing
God bless
സാധാരണ സിനിമയിലെ climax പോലെ ആണെന്ന് കരുതി bt താങ്കൾ അത് തിരുത്തി ഓരോ ആസ്വാദകനും കരുതിയ പോലെ ഉള്ള ഒരു പ്രേത കഥ
Thank you ?
super! Thank you very much for this wonderful story!