അടഞ്ഞുകിടക്കുന്ന രഹസ്യ അറയുടെ വാതിൽ ഞാൻ പതിയെ തുറന്നു.
അവിടെ എന്റെ സീതയെ….”
സച്ചിദാനന്ദൻ പറഞ്ഞുനിറുത്തി.
“എന്താ മാഷേ സംഭവിച്ചത്..?”
ഗൗരി ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു.
“അനി അവളുടെ നഗ്നമായ ശരീരത്തിലേക്ക് പടർന്നുകയറുകയായിരുന്നു.
എന്റെ സീത…
സീതേ……”
സച്ചിദാനന്ദൻ അലറിവിളിച്ചു.
അയാൾ തന്റെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി അടുത്തുള്ള ശിലയിൽ ആഞ്ഞിടിച്ചു.
അടിയുടെ ആഘാതത്തിൽ ശില വിണ്ടുപിളർന്നു.
ഒന്നുസമാധാനിപ്പിക്കാൻ പോലും ഗൗരിക്ക് കഴിയാതെ വന്നു.
“അവന്റെ ആവശ്യം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മാർത്താണ്ഡൻ അയാളുടെ ഉപാസനാ മൂർത്തിക്ക് സീതയുടെ രക്തം കൊണ്ട് അഭിഷേകം ചെയ്‌തു. രക്തംവാർന്ന് നിലത്തുകിടന്ന് പിടയുന്ന സീതയെനോക്കി നിലവിളിക്കാനെ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞോള്ളു.,”
തെങ്ങിക്കരഞ്ഞുകൊണ്ട് സച്ചിദാനന്ദൻ മുഖംപൊത്തി.
ഒരു പുരുഷൻ കരയുന്നത് ഗൗരി ആദ്യമായിട്ടായിരുന്നു കാണുന്നത്.
“ഗൗരി……”
പിന്നിൽനിന്നും ഒരു വിളിയുയർന്നു.
തിരിഞ്ഞുനോക്കിയ ഗൗരി ഭയത്തോടെ നിന്നു.
“മുത്തശ്ശൻ ”
ശങ്കരൻതിരുമേനിയെ കണ്ടതും ഗൗരിഓടിവന്ന് തിരുമേനിയുടെനെഞ്ചിലേക്ക് ചാഞ്ഞുവീണു.