ഹിമാലയ എന്നുപേരുള്ള പനമ്പള്ളിനഗറിലെ റിസോർട്ടിനു കുറച്ചപ്പുറത്ത് അനസ് ജീപ്പ് ഒതുക്കിനിറുത്തി.
മഫ്തിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന ഒരു പോലീസുകാരനെയും ജീപ്പിനൊപ്പം നിറുത്തി. രഞ്ജൻ തന്റെ ബെലേനോ കാർ റിസോർട്ടിനുള്ളിലേക്ക് കയറ്റി
പാർക്കിങ്ങിൽ ഏരിയയിൽ കാർ പാർക്കുചെയ്തു.
പക്ഷെ അവിടെ ലൂക്കയുടെ കാറിനെ തിരഞ്ഞെങ്കിലും കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞില്ല.
സെക്യൂരിറ്റികാരനോട് ചോദിച്ചപ്പോൾ ഒരു ചെറുപ്പക്കാരൻ പത്തുമിനിറ്റുമുൻപ് കാറുമായി പുറത്തേക്കുപോയി എന്നുപറഞ്ഞു.
ഹിമാലയ റിസോർട്ട് രാത്രിയുടെ യമങ്ങളെ ചെറിയ ബൾബുകൾകൊണ്ട് വർണ്ണാലങ്കാരമാക്കിയിരുന്നു. ചുറ്റിലും തണുത്തകാറ്റ് ഓടിനടന്നു.
അനസിനെയും കൂടെവന്ന പോലീസുകാരനെയും രഞ്ജൻ അവിടെ നിറുത്തിയശേഷം ശ്രീജിത്തിനെയും കൂട്ടി റിസെപ്ഷനിലേക്കുപോയി.
കുറച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ രഞ്ജന്റെ ഫോണിലേക്ക് അനസ് വിളിച്ചു.
“സർ, ഹി ഈസ് കമിങ്.”
“ഈസ് ദയർ എനിബടി.?”
“നോ സർ.”
“ടെയ്ക്ക് ഹിം.”
രഞ്ജൻ ഒറ്റവാക്കിൽ പറഞ്ഞു.
“ബട്ട് സർ.”
“അനസ്, വാട്ട് ഹപ്പെണ്ട്.?”
രഞ്ജൻ ചോദിച്ചു.
“ദേർ ആർ ടു ഗേൾ ടുഗെദർ.”
“യൂ ജസ്റ്റ് ബ്ലോക്ക് ഹിം. ഐ വിൽ കം.”
രഞ്ജൻ പാർക്കിങ് ഏരിയയിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പോൾ അനസിനെ അവൻ തള്ളിമറ്റുന്ന കാഴ്ചയായിരുന്നു കണ്ടത്. പുറമെനിന്നുള്ള ആളെന്ന നിലയിൽ രഞ്ജൻ ഇടപെട്ട് പ്രശ്നം പറഞ്ഞവസാനിപ്പിച്ചു.
Superb