പലയിടുത്തായി നില്ക്കുന്നുണ്ട് . ബാക്കിയൊക്കെ വാകമരങ്ങളാണ്. വാകമരത്തിന്റെ ചുറ്റിലും ആയിട്ടാണ് കൂടുതല് പേരും ഇരിക്കുന്നത്. കാറ്റാടിമരങ്ങള് എന്നും തന്നെപ്പോലെ ഒറ്റപ്പെട്ടു തന്നെയാണ് നില്കുന്നത്.
പഴയപോലെ കുറേ നേരം മൗനമായി നിന്നശേഷം അവള് മുരടനക്കി.
“മനു നീയെന്താ എന്നോടധികം മിണ്ടാത്തത്…..ഈ മൂന്നു വര്ഷത്തിനിടക്ക് വളരെ കുറച്ചുപ്രാവിശ്യം മാത്രമേ നീ എന്നോട് സംസാരിച്ചിട്ടുള്ളു … ”
മനു ഒരുനിമിഷം അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.എന്തു മറുപടി പറയും… പറയാന് ഒന്നുമില്ല…
“മനു ഇപ്പോഴെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പറയ് …. നമ്മള് തമ്മില് ഇനി കണ്ടുമുട്ടുമോ മനു..”
പറയാന് എന്തൊക്കയോ ഉണ്ട്, ഒന്നും പുറത്തെക്കുവരുന്നില്ല.തൊണ്ടയ്ക്കുള്ളിലിരുന്ന് വാക്കുകള് പുറത്തേക്ക് ചാടാന് വെമ്പല് കൊള്ളുന്നുണ്ട്.. നാവിനെ ആരോ ബന്ധിച്ചപോലെ…ധൈര്യം സംഭരിച്ചു അവളുടെ മിഴികളിലേക്ക് നോക്കി…
“എന്താ മനു നിനക്ക് എന്നോട് സംസാരിച്ചാല് ഇനിയും നിനക്കൊന്നും പറയാനില്ലേ….എന്റെ ഭാഗത്തുനിന്ന് എന്തെങ്കിലും തെറ്റ് സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ടോ.”
അവളുടെ മിഴികള് നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി … അവനെ ഒന്നുകൂടി നോക്കിയിട്ട് അവള് തിരിഞ്ഞു നടന്നു.. പെട്ടെന്നെന്തോ ഉള്പ്രേരണയില് അവന് അവളുടെ കൈകളില് പിടിച്ചു നിര്ത്തി…. പ്രതീക്ഷയോടെ അവള് അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. എവിടെനിന്നോ കിട്ടിയ ഊര്ജത്തില് അവന് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി
“ഫസ്ന നിന്നോട് എന്തു പറയണമെന്നറിയില്ല.. നിന്നോട് സംസാരിക്കാന് ആഗ്രഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല. പക്ഷേ എന്തോ മറ്റുള്ളവര് നമ്മളെ കുറിച്ചു ഓരോന്നുപറയുമ്പോള് നിനക്കതൊരു ബുദ്ധിമുട്ടവേണ്ടന്നുകരുതി. അല്ലാതെ എനിക്ക് പിണക്കമൊന്നുമില്ല.”
“അപ്പോ മറ്റുള്ളവര് പറയുന്നത് കേട്ടതുകൊണ്ടുമാത്രമാണോ നീ എന്നോട് മിണ്ടാതെ നില്കുന്നത്.അപ്പോ അതിലെന്തോ ഒളിഞ്ഞിരിപ്പില്ലേ..”
കണ്ണു തുടച്ച് ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അവള് ചോദിക്കുമ്പോള് ഒരുനിമിഷത്തേക്കെങ്കിലും അവന് പതറി…
“എന്ത്…. നീയെന്താ പറയുന്നത്.. നമുക്കിടയില് അങ്ങനൊന്നുമില്ലല്ലോ… നിനക്കെങ്ങനെ തോന്നിയിട്ടുണ്ടോ.”
എന്തുകൊണ്ടോ അവന്റെ മനസ്സും അത് അഗീകരിച്ചുകൊടുക്കാന് തയ്യാറായില്ല… ചിലപ്പോള് അവളുടെ മുന്നില് താണുപോയാലോ എന്ന ചിന്ത
“അപ്പോ ഒന്നുമില്ലല്ലേ… നിനക്ക് ഒന്നും തോന്നിയിട്ടില്ലല്ലേ.”
നിരാശനിറഞ്ഞ ശബ്ദത്തില് അവള് അത് ചോദിക്കുമ്പോഴും മിഴികളില് പ്രതീക്ഷയുടെ നാളം അണഞ്ഞിട്ടിലായിരുന്നു.
“ഏയ് ഇല്ലടി..അവര്ക്കൊക്കെ വട്ടാണ് . നീ കാര്യമാക്കണ്ട…”
ഉള്ളൂ നീറിയാണ് അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്. നിന്നെ ഒത്തിരി ഇഷ്ടമാണെന്നു ഉള്ളില് അലറി പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. അതവള് കേള്ക്കില്ലന്ന് അറിയാമെങ്കിലും
“ഇനി നമ്മള് തമ്മില് കാണുമോ മനു… ”
96 movie story polund ???
♥️♥️♥️
നിറഞ്ഞ സ്നേഹം…
Chena kollaam..poli changathi..
അതെ അങ്ങനെ ഒരു സുഹൃത്ത് ഒരു ഭാഗ്യം തന്നെ ആണ്…
സ്നേഹം കൂട്ടെ..
കഥ വായിച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോ പ്ലസ് ടൂ ലൈഫും ഡിഗ്രി ലൈഫുമാണ് മിസ് ചെയ്യുന്നത്. അവിടെ പ്രണയം ഉണ്ടായിരുന്നില്ല യെങ്കിലും ചങ്ക് പറിച്ചു തരുന്ന ഒരു കൂട്ടം സുഹൃത്തുക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതെല്ലാം ഓർമ്മകൾ
അതൊക്കെ പോട്ടെ കഥ ഉഷാറായിരുന്നു. പറയാതെ പോയ പ്രണയം മനസിന്റെ വിങ്ങലാണ് ” ആരോ പറഞ്ഞത് ” പക്ഷെ ആ ഫീൽ ഞാൻ ഇത് വരെ അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. ഒരു പെണ്ണിനേയും പ്രേമിച്ചിട്ടില്ല തിരിച്ചു ഇങ്ങോട്ടും എപ്പോയും ഞാനാഗ്രഹിച്ചത് ലൈഫ് ഹാപ്പി ആയിരിക്കണം എന്നാണ് അതിനാൽ പ്രേമം വന്നില്ല. മനുവിന്റെ അവസ്ഥ ദയനീയമാണ് അറിഞ്ഞിട്ടും പറയാതെ പോയതല്ലേ അവൻ. അപ്പോൾ ഇപ്പൊ അനുഭവിക്കുന്ന വേതന സ്വയം വരുത്തി വച്ച വിന അത്രേ ഉള്ളു.
കഥ ഇഷ്ട്ടപെട്ടു, അടുത്ത കഥകയി കാത്തിരിക്കുന്നു.
ഖുറേഷി അബ്രഹാം,,,,,
ഞാൻ എന്റെ സ്കൂൾ ലൈഫ് ഓർത്തു കൊണ്ട് എഴുതിയതാണ്…സൗഹൃദം വല്ലാത്തൊരു അനുഭൂതി ആണ് ഇന്നും നിലനിർത്തുന്നു…പ്രണയം ഇല്ലായിരുന്നുട്ടോ… പ്രണയം അല്ല സൗഹൃദം എനിക്ക് അതുതന്നെയാട്ടോ ഏറ്റവും മനോഹരമായ ബന്ധം….
വായനയ്ക്ക് നിറഞ്ഞ സ്നേഹം കൂട്ടെ… ?
96 movie
ഷാനാ,
പ്രണയിച്ച പെണ്ണിനെ കല്യാണ വസ്ത്രത്തിൽ കാണുമ്പോൾ മനസ്സിനുണ്ടാകുന്ന അസ്വസ്ഥത അത് പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയില്ല,
സൂപ്പർ എഴുത്ത്.
വായനയ്ക്ക് ഒത്തിരി സന്തോഷം… നിറഞ്ഞ സ്നേഹം കൂട്ടെ…
പലപ്പോഴും വിങ്ങലായി അവശേഷിക്കുന്ന പറയാതെ പോകുന്ന പ്രണയവും എന്ത് വിചാരിക്കും എന്ന് തോന്നുന്ന വികാരവും ആണ്. “96” സിനിമ കണ്ട പ്രതീതി, ആശംസകൾ…
ഒത്തിരി സന്തോഷം…. നിറഞ്ഞ സ്നേഹം കൂട്ടെ..
ഇതു വായിച്ചപ്പോൾ പഴയ കലാലയമൊക്കെ ഓർമ വന്നു.പിന്നെ അന്നും ഇന്നും പ്രണയിക്കാനൊന്നും നിന്നിട്ടില്ല.സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ introvert ആയിരുന്നു.പ്രതേകിച്ചു പെണ്കുട്ടികളോട് സംസാരിക്കുമ്പോൾ.അതുകൊണ്ട് പ്രണയമൊന്നും ഉണ്ടായിട്ടില്ല..പിന്നെ അതിനേക്കാൾ ഉപരി നല്ല സുഹൃത്തുക്കൾ ഉള്ളതുകൊണ്ട് അതും നല്ല ഹാപ്പി endig ആണ്
vaayichu…. assalaayi…
നിറഞ്ഞ സ്നേഹം കൂട്ടെ…
feel?? ?????
നിറഞ്ഞ സ്നേഹം…
നല്ല എഴുതു സഹാന
???
വായനയ്ക്ക് ഒത്തിരി സന്തോഷം സ്നേഹം കൂട്ടെ…
നന്നായിട്ടുണ്ട് നഷ്ട പ്രണയവും ഒത്തു കൂടലും എല്ലാം
വായനയ്ക്ക് ഒത്തിരി സന്തോഷം.. സ്നേഹം കൂട്ടെ…
വായിക്കാം…??
സ്നേഹം