ശിവശക്തി 6 [പ്രണയരാജ] 277

അതും പറഞ്ഞ് അളകനന്ദ കാർത്തികേയനെയും താണ്ടി നടന്നു. കുറച്ചുകലെ എത്തിയതും വെള്ളത്തിൽ എന്തോ വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടവൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. കാർത്തികേയനെ കാണുന്നുമില്ല അവിടെ. പരിഭ്രാന്തയായ അവൾ പാഞ്ഞു പുഴയോരത്തേക്ക്.

നദിയിൽ ഉയർന്ന കൈകൾ കണ്ട നിമിഷം അവൾ പുഴയിൽ ചാടി, അവനെ രക്ഷിച്ചു കരയിൽ കയറ്റി. കരയിൽ കയറിയ ഉടനെ അവൻ്റെ കവിളിൽ ശക്തമായി അവളുടെ കൈകൾ പതിഞ്ഞു.

എന്നെക്കുറിച്ചോർത്തോ… നിങ്ങൾ

എനിയെന്നോർക്കാനാ… ഞാൻ

ഒരാളെ കൊന്ന കുറ്റബോധവും പേറി ഞാൻ ജീവിക്കണം അതിനല്ലെ നിങ്ങൾ

അളകനന്ദ….. ഞാൻ, ഞാൻ ജീവനോടെ ഇരുന്നാ… നിൻ്റെ പിറകെ വരാതിരിക്കാൻ എനിക്കാവില്ല, അതാ ഞാനെന്ന ശല്യത്തെ..

കർത്തികേയാ…… ഞാൻ

ഇല്ല, അളകനന്ദ, ഞാൻ മരിച്ചാ താൻ കുറ്റബോധം പേറി നടക്കേണ്ടി വരും, ഞാൻ മരിക്കില്ല. ഒരു മുറിയിൽ എന്നെ അടച്ചിടുവാൻ എനിക്കാവും

തനിക്കു പ്രാന്താ…..

മരിക്കാനും ജീവിക്കാനും കഴിയാത്തവൻ്റെ  വിഷമം നിനക്കറിയില്ല. അതിന് പ്രണയമെന്തെന്നറിയണം

ആ വാക്കുകൾ അറിയാതെ അവളെ വികാരവതിയാക്കി.

ആർക്കാ അറിയാത്തെ

നിനക്കു തന്നെ

എനിക്കറിയാം, നല്ല പോലെ അറിയാം അതല്ലെ തെറ്റാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടും ഇയാളെൻ്റെ മനസിൽ ഉള്ളത്

അളകനന്ദ…….

സ്വബോധം വന്നതും പറയാൻ പാടില്ലാത്തത് പറഞ്ഞു പോയ വിഷമത്തിൽ ഓടാൻ തുടങ്ങിയവളെ കാർത്തികേയൻ പിടിച്ചു നിർത്തി. അവനവളെ വാരിപ്പുണർന്ന നിമിഷം അവളിലെ കപട ദേഷ്യം അലിഞ്ഞില്ലാതെയായി, അവിടം മുതൽ  പ്രണയ ഹംസങ്ങളായി അവർ അവിടെയാകെ ഓടി നടന്നു കാലങ്ങളോളം.

അന്നൊരു സായാഹ്നത്തിൽ പുഷ്പങ്ങൾ നൽകാനായി അളകനന്ദ വർണ്ണശൈല്യത്തിൽ പോയി. അവിടെ കച്ചവടം കഴിഞ്ഞ് ആളൊഴിഞ്ഞ സ്ഥലത്ത് ആ പ്രണയ ഹംസങ്ങൾ ഒന്നു ചേർന്നു. സല്ലപിച്ചു. ആ സമയം അതിലെ പോയ വഴിപോക്കൻ അതു കണ്ട് ഒച്ചയിട്ടതും അളകനന്ദ ഓടി, ലാവണ്യപുരത്തേക്ക്.

ആ കാര്യം കാട്ടുതീ പോലെ  പരന്നു. ഒടുക്കം കാർത്തികേയൻ്റെ കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചു പിറ്റേന്നു തന്നെയാണ് കല്യാണം . മണ്ഡപത്തിൽ നിന്നും കിട്ടിയ അവസരത്തിൽ ഇറങ്ങിയോടിയ കാർത്തികേയനെ പിന്തുടർന്ന് ആളുകൾ വന്നു. അടി തെറ്റി വീണ കാർത്തികേയൻ്റെ വയറിൽ മരക്കുറ്റി തറച്ചു കയറി.

ഈ വാർത്ത അറിഞ്ഞ അളകനന്ദ അവനെ കാണാൻ ആയി ഓടി വന്നു. തൻ്റെ മകൻ്റെ അവസ്ഥയ്ക്ക് കാരണക്കാരിയും നിയമം ലംഘിച്ചവൾ കുടിയായി അവളെ കണ്ട അയാളുടെ ആജ്ഞ പ്രകാരം അവളെ ശരം എയ്തു വീഴ്ത്തി.