പ്രണയം [Adarsh] 42

ഇവിടെ നിന്നായിരുന്നു അവ്യക്തമായ ഒരു പ്രണയത്തിൽ നിന്ന് ഞാൻ ഭാവനകളാൽ നിറഞ്ഞ ഒരു സ്വപ്നം പടുത്തുയർത്തിയത്.

ഒട്ടു മിക്ക യുവാക്കളെയും പോലെ പഠിത്തം കഴിഞ്ഞ് ജോലിയൊന്നും ഇല്ലാതെ ഒറ്റപ്പെടൽ കൂടെ തുടർന്നപ്പോൾ അന്നൊക്കെ ഞാനും കരുതിയിരുന്നു ആരെങ്കിലുമൊക്കെ ആ ഒറ്റപ്പെടലിൽ പങ്ക് ചേരാൻ ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്കിൽ എന്ന്. പൊതുവെ ഉൾവലിഞ്ഞ സ്വഭാവക്കാരനായിരുന്ന എനിക്കന്നത് വെറുമൊരു ആഗ്രഹം മാത്രമായിരുന്നു. ആ ആഗ്രഹം ചെന്നെത്തിയത് അവളിലേക്കും. നേരിട്ട് അന്നേവരെ കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നെങ്കിലും എൻ്റെ ജീവിതത്തിലെ ഒഴിച്ചു കൂടാനാവാത്ത ഒരു വ്യക്തിയായി അവൾ അപ്പോഴേക്കും മാറിയിരുന്നു. അവളൊരു പാട്ടുകാരിയും നർത്തകിയുമായിരുന്നു ഗുരുവായൂർ ചെമ്പൈ സംഗീതോത്സവത്തിൽ ഒക്കെ പാടിയിട്ടുണ്ടത്രെ. അവളോട് എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ മിണ്ടിയും പറഞ്ഞുമിരിക്കാം, ഇടക്കൊക്കെ പാട്ടും കേൾക്കാം എന്നല്ലാതെ ഒരു സൗഹൃദത്തിനപ്പുറം ഞാൻ ഒന്നും തന്നെ മോഹിച്ചിരുന്നില്ല. എന്നിട്ടും എവിടെയൊക്കെയോ വെച്ച് ഞാൻ പോലും അറിയാതെ അവളിലേക്ക് ഞാൻ അടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നു. പ്രണയം അപ്പോഴേക്കും എന്നെ ഉയർത്തെഴുന്നേൽക്കാനാവാത്ത വിധം കീഴ്പ്പെടുത്തിയിരുന്നു.