പെങ്ങളുട്ടി 389

കരഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു നടന്നത്…

കുന്നുകയറുമ്പോൾ ഉമ്മ ഞങ്ങളെയും കാത്ത് നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടു…

എന്റെ കണ്ഠമിടറി…

ശബ്ദം പുറത്ത്‌വരാതായി…

കാലുകൾക്ക് ഭാരം കൂടുന്നപോലെ…

എന്നെ കണ്ടതും

“എവിടെ ആയിരുന്നടാ ഇത്രേം നേരം,..!!
ഹസീനതാത്തേം , അമ്മുചേച്ചിയും അന്നേ നോക്കീട്ട് കണ്ടില്ലത്രേ..!!

ഇയ്യെവടെ പോയേകാർന്നു .?
അന്റെ പെങ്ങളല്ലേ…. ഇയ്യല്ലേ അവളെ…..”

ഉമ്മ പറഞ്ഞു മുഴുമിപ്പിക്കുന്നതിനു മുൻപ് കണ്ണുകൾ അവളെ തേടി തുടങ്ങിയിരുന്നു കാലുകളിലേക്ക് ഊർജം ഇരച്ചു കയറി ഞാൻ വീട് ലക്ഷ്യമാക്കി ഓടി….

കുഞ്ഞോളുമായി കളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന അവളെ കണ്ടതും നെഞ്ചിൽ നിന്നും ഒരു പാറക്കല്ല് ഇറക്കി വെച്ചത് പോലെ തോന്നി… പൊട്ടാൻ പാകത്തിന് ഉള്ളിൽ നിറച്ചിരുന്ന ഭാരം ഒറ്റ നിശ്വാസത്തിൽ പകുതിയായത് പോലെ….
കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകി…

ആരോടും ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല… ഹസീനതാത്താടും അമ്മു ചേച്ചിയോടും… വല്ലാത്ത ദേഷ്യം തോന്നി…

പിന്നെ ഒരിക്കലും അവളോടൊപ്പമല്ലാതെ സ്കൂളിൽ നിന്നും വന്നിട്ടില്ല ….

3 Comments

Comments are closed.