മുഖത്തെഴുത്ത് ഞാൻ മായ്ച്ചോളാം. ഇന്നിത്തിരി നേരത്തെ പോകണം,ചിന്നുക്കുട്ടിയെ ടൗണിൽ സിനിമ കാണാൻ കൊണ്ടോവാ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
പോയില്ലേ ന്റെ കുട്ടിക്ക് പിണക്കാവും. അവക്ക് ഒരു സങ്കടം വരാൻ പാടില്ല. പണിക്കർ വാചാലനായി.
മൂത്താറുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞൊഴുകി. വാക്കുകൾക്കായി അയാൾ പരതി.
മൂത്താരുടെ ഭാവമാറ്റം പണിക്കർ ശ്രദ്ധിച്ചു.ന്താ മൂത്താരെ ഒരു വാട്ടം.
ആവുന്നേ കുടിച്ചാ പോരെ.നോക്ക് കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞ്.
ഹേയ്,ഒന്നൂല്ല,നീ വേഗം നോക്ക്. നമുക്ക് ഒരിടം വരെയും പോകണം. വാസു കണ്ണ് തുടച്ചു കൊണ്ട് കിണ്ടിയിൽ പകർന്ന ചാരായം വായിലേക്ക് കമഴ്ത്തി.
എവിടെ പോകാൻ?ഞാനിന്നേ ദിവസം എങ്ങോട്ടും ഇല്ലാ.ചിന്നുക്കുട്ടി പിണങ്ങും.
പറഞ്ഞു പൂർത്തിയാവും മുൻപ് പുറത്ത് നിന്നുയർന്ന സ്വരം അയാളുടെ കാതിൽ തുളഞ്ഞിറങ്ങി.
സംഭവം നമ്മള് പറഞ്ഞത് തന്നെ.ചാവണ വരെയും പീഡിപ്പിച്ചു പോലും.കഷ്ട്ടം രാമൻ പണിക്കർ എങ്ങനെ താങ്ങും.വളർത്ത് മകൾ ആണേലും മകളല്ലേ…
പണിക്കരുടെ ഉള്ള് കിടുങ്ങി,കണ്ണ് കുറുകി.അയാൾ മൂത്താരുടെ മുഖത്തേക്ക് ദൃഷ്ടി തിരിച്ചു.
ആ നോട്ടം താങ്ങാൻ സാധിക്കാതെ വാസു മൂത്താർ തല താഴ്ത്തി.
രാമൻ പണിക്കർക്ക് ഭൂമി തനിക്ക് ചുറ്റും കറങ്ങുന്നത് പോലെ തോന്നി. ആരൊക്കെയോ ചുറ്റും നിന്ന് ചിരിക്കുന്നു.
കണ്ണിൽ ഇരുട്ട് കയറുന്നു.വായുവിൽ തുഴഞ്ഞു കൊണ്ട് പണിക്കർ പിന്നിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.
തുടരും.