എൻറെ അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും ജീവിതം കണ്ടു എന്റെ മനസ്സ് മരവിച്ചു പോയിരുന്നു …..
അതുകൊണ്ട് ഞാൻ എടുത്ത തീരുമാനമാണ് ജീവിതത്തിലൊരിക്കലും ഞാൻ വിവാഹം കഴിക്കില്ലെന്നു……
വെറുതെ എന്തിനാണു ഒരു വഞ്ചിയിലിരുന്ന് കൊണ്ട് ഇരുവശത്തേക്കും തുഴയുന്നത്…….
പിന്നെ ശാരീരികമായ ആവശ്യം……!അതിനുവേണ്ടി ……
ഒരുനേരത്തെ ആഹാരം കഴിക്കുവാൻ ഹോട്ടൽ തുടങ്ങേണ്ട കാര്യമില്ലെന്നും കരുതി…..”
ഗൗരവത്തിലാണ് പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയതെങ്കിലും അവളെനോക്കി ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെയാണ് അവസാനിപ്പിച്ചത്.
“അച്ഛനമ്മമാരുടെ ജീവിതം അങ്ങനെയായെന്നു നിങ്ങളുടെ ജീവിതവും അങ്ങനെയാവണമെന്നുണ്ടോ…..
നമ്മളുടെ ജീവിതം എങ്ങനെയായിരിക്കണമെന്നു നമ്മളല്ലേ തീരുമാനിക്കുന്നത്….
പരസ്പരം ആത്മാർഥമാത്രം മതി എന്നാൽ തന്നെ പകുതി ജീവിതം ജയിച്ചു……”
ഒരു തത്വചിന്തകയെപ്പോലെ പിറകെ വീണ്ടും അവളുടെ ഉപദേശം കേട്ടു.
” അതെ മായയെ കാണുകയും…… പരിചയപ്പെടുകയും…….
മായയുടെയും അനിയേട്ടന്റെയും കഥകൾ അറിയുകയും ചെയ്തപ്പോൾ മുതൽ എനിക്കും മനസ്സിലെവിടെയോ ഒരു ആശ തുടങ്ങിയ പോലെ തോന്നുന്നു……!
മായയെപ്പോലെ സ്നേഹിക്കുവാനും മനസ്സിലാക്കുവാനും അറിയുന്നൊരു പെണ്ണിനെ സ്വന്തമാക്കണമെന്നും ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കണമെന്നുമൊക്കെയുള്ള ആശ……!
പക്ഷേ വയസു മുപ്പത്തിയഞ്ചു കഴിഞ്ഞു …..
ഇനിയെവിടെനിന്നാണ് പെണ്ണ് കിട്ടുക അല്ലെ……?
വരട്ടെ മനസ്സിൽ ഒരു പെണ്ണുണ്ട് അവളോട് സമയമാകുമ്പോൾ ചോദിച്ചു നോക്കാം … ”
കുറച്ചുനേരം എന്തോ ആലോചിച്ചശേഷം അൽപ്പസമയം കഴിഞ്ഞാണ് അയാൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ടു തന്നെ അവൾക്കു മറുപടി കൊടുത്തത്.
അത് കേട്ടതും അവളുടെ മുഖത്ത് നിലാവുദിച്ചതുപോലുള്ള പ്രകാശം പരക്കുന്നതുകണ്ടു……!
“അതൊന്നും ഒരു പ്രായമല്ല അന്വേഷിച്ചാൽ ഈ ലോകത്തിൽ എവിടെയെങ്കിലും നിങ്ങൾക്കുവേണ്ടിയും പെണ്ണ് കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടാവും…….
ഭാഗ്യമുള്ള ഒരു പെണ്ണ്…….
പക്ഷേ കല്യാണം കഴിഞ്ഞ ശേഷവും ഇതുപോലെ മറ്റൊരു പെണ്ണിനെ തേടിപ്പോയിക്കൊണ്ടു ഒരിക്കലും അവളെ വഞ്ചിക്കാതിരുന്നാൽ മതി….”
അതുപറയുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ അരുതേയെന്ന അപേക്ഷഭാവം തന്നെയായിരുന്നു…..
“ഇല്ല മായേ…….
??
???????