ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 30 3998

എന്തുചെയ്യുന്നു…..
തുടങ്ങിയ ചോദ്യങ്ങൾ പലപ്പോഴും നേരിടേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അപ്പോഴൊക്കെ ഒന്നുകിൽ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഒഴിഞ്ഞുമാറും അല്ലെങ്കിൽ കണ്ണുകൾ നിറയും അതാണ് ശീലം …..!

കാരണം അനിയേട്ടൻ മരിച്ചുപോയെന്നു പറയുവാൻ മടിയാണ് ഇതുവരെ അങ്ങനെയൊരു കാര്യം ഓർക്കുവാൻ പോലും മടിയായിരുന്നു.
മനസിൽ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ പിന്നെങ്ങനെയാണ് മരിച്ചെന്നു പറയുക….

“എന്തുപറ്റി ഭർത്താവില്ലേ…….”

അവളുടെ മറുപടി കേൾക്കാതായപ്പോഴാണ് നെറ്റി ചുളിച്ചു കൊണ്ട് വീണ്ടും ആൻറിയുടെ ചോദ്യം .

“ഇല്ല ……
പോയി …..
മൂന്നുവർഷം കഴിഞ്ഞു …. ”

പറയുമ്പോൾ തൊണ്ടയിടറുവാനും…..
കണ്ണുകൾ പെയ്യുവാനും തുടങ്ങിയിരുന്നു .

“അയ്യോ സോറി മോളെ …..
ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ……
അതിനെക്കുറിച്ചു അവനൊന്നും പറഞ്ഞതുമില്ല …..
ഞാനൊന്നും ചോദിച്ചതുമില്ല….. അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ മോളോട് ചോദിക്കുമായിരുന്നില്ല ……
കഷ്ട്ടം……!
ഓരോ വിധി എന്നല്ലാതെ എന്താണ് പറയേണ്ടത്..
ഇത്ര ചെറുപ്പത്തിൽ പറ്റിയതാണ്…..!”

കണ്ണടയഴിച്ചു തുടച്ചുകൊണ്ട് ചോദിക്കുമ്പോൾ അതുവരെയുള്ള അവരുടെ ഭാവം പെട്ടെന്നു തന്നെ മാറി അവരുടെ ശബ്ദത്തിലും നോട്ടത്തിലും കാരുണ്യത്തിന്റെയും അനുകമ്പയുടെയും അലകൾ ഇളകുന്നതായി അവൾക്ക് തോന്നി.