ഒരു വേശ്യയുടെ കഥ – 30 3998

ഇല്ല കുഴപ്പമില്ല……
മനസിലെ സങ്കടം ചിരികൊണ്ടു മറച്ചുപിടിക്കാൻ സാധിക്കും…..!

കണ്ണാടിയിലെ സ്വന്തം പ്രതിബിംബത്തെ നോക്കികൊണ്ട് ആരോടോ പക തീർക്കുന്നതുപോലെ കൊഞ്ഞനം കുത്തിയശേഷമാണ് അവസാനം അവൾ സംതൃപ്തിയോടെ വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തേക്കിറങ്ങിയത്…..!

അയാളുടെ കാബിനിലേക്കു നോക്കരുതെന്നു കരുതിയിരുന്നെങ്കിലും വാതിൽ പുറത്തിറങ്ങിയയുടനെ കണ്ണുകൾ പാളിപ്പോയത് അവിടേക്കു തന്നെയായിരുന്നു .

ആന്റി അവിടെനിന്നും സ്വന്തം കാബിനിലെത്തി മുന്നിലുള്ള ലാപ്‌ടോപ്പിൽ മിഴികളും നട്ടിരിക്കുകയാണ്….

അയാൾ പെട്ടെന്നു മുഖമുയർത്തിയപ്പോൾ കണ്ണുകൾ തമ്മിൽ കൊളുത്തിവലിച്ചയുടനെ അവൾ വേഗത്തിൽ മിഴികൾ പിൻവലിച്ചു വാനിറ്റി ബാഗും മൊബൈൽ ഫോണും വച്ചിരിക്കുന്ന കസേരയ്ക്കടുത്തേക്ക് ധൃതിയിൽ നടന്നു.

വാനിറ്റിബാഗും മൊബൈൽ ഫോണും കൈയിലെടുത്തുകൊണ്ട് കസേരയിലിരിക്കാൻ തുടങ്ങുമ്പോഴാണ് ആൻറിയുടെ ക്യാബിനിൽ നിന്നും അവർ കൈ മാടി വിളിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവളുടെ മനസ്സിലൂടെ വീണ്ടും ഒരു വിറയൽ കടന്നുപോയി ……!

എന്തിനായിരിക്കും അവർ തന്നെ വിളിക്കുന്നത്….
തന്റെ കാര്യങ്ങളെല്ലാം അവർ അറിഞ്ഞിരിക്കുമോ …..
അയാൾ അതൊക്കെ പറഞ്ഞു കാണുമോ….. അതിനെകുറിച്ചെന്തെങ്കിലും ചോദിക്കാനായിരിക്കുമോ അവർ തന്നെ വിളിക്കുന്നത് ……
അല്ലെങ്കിൽ അയാളുമായി എന്താണ് ബന്ധമെന്ന് ചോദിക്കാനാകുമോ……
മേലിൽ അയാളുമായി യാതൊരുബന്ധവും പാടില്ലെന്ന് പറയാനായിരിക്കുമോ ……!

പേടിയോടെ തലതാഴ്ത്തി വിറയ്ക്കുന്ന പാദങ്ങൾ പൊറുക്കിവച്ചു കൊണ്ട് ആൻറിയുടെ കാബിനിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടക്കുമ്പോൾ എസിയുടെ തണുപ്പിലും ശരീരം വിയർക്കുന്നതും നാക്കു വരളുന്നതുപോലെയും വീണ്ടും അവൾക്ക് തോന്നി .

ആത്മസംഘർഷം കൊണ്ട് ഉരുകിയൊലിക്കുന്ന മനസ്സുമായി സാരിയുടെ മുന്താണിതുമ്പിൽ പിടിച്ചുവലിച്ചുകൊണ്ട് കാബിനിന്റെ വാതിൽ തുറക്കുന്നതിനിടയിൽ നോട്ടം ഒരു നിമിഷം അയാളിലേക്ക് പാളിപ്പോയെങ്കിലും അയാൾ കണ്ണുകൾകൊണ്ടും കൈകൾകൊണ്ടും എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് നോട്ടം പിൻവലിച്ചു .

“അവിടെ ഇരിക്കൂ …….
നേരത്തെ അവനോട് സംസാരിക്കുന്ന തിരക്കിൽ മോളെ പരിചയപ്പെടുവാൻ പറ്റിയില്ല അതുകൊണ്ടാണ് ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വിളിച്ചത് …….”