നക്ഷത്രക്കുപ്പായം 30

ഇത്തരം സംശയങ്ങളൊന്നും ഇങ്ങളെ ദാമ്പത്യത്തിൽ കടന്നു കൂടാതെ മോൻ നല്ലോണം ശ്രദ്ധിക്കണം..ദാമ്പത്യജീവിതം എന്ന് പറഞ്ഞാലൊരു കണ്ണാാടി പോലെയാണ്..പൊട്ടിപ്പോയാൽ പിന്നീട് ചേർത്തുവെച്ചുപയോഗിക്കുന്നതിലർത്ഥമില്ല അതോണ്ട് പൊട്ടിപോവാതെ നമ്മൾ നല്ലപോലെ നോക്കണം..”

അജുന്റെ തലയിൽ തലോടിക്കൊണ്ട് ഖൈറുത്താ പറഞ്ഞു.

“ആ..ഉമ്മാ നിക്ക് മനസ്സിലാവ്ണ്ട്..”

അങ്ങനെ ഉമ്മാന്റെ സമ്മതത്തോടെ
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ തന്നെ അജു സോഫിനെ കാണാൻ പോയി..
“സോഫീ..”

“എന്താ അജുക്കാാ..എന്താ ഇങ്ങൾക്ക് പറ്റിയേ..മേലാകെ പരിക്കുപറ്റിക്ക്ണല്ലോ..”

അതു പറയുമ്പോൾ സോഫിടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തൂവിയിരുന്നു..

“അയ്യേ…സോഫീ…ഇയ്യെന്തിനാ കരയ്ണേ..നിക്കീ കണ്ണീര് തീരേ പിടിക്കൂലാട്ടോ..കണ്ണ് തൊടച്ചേ..ആൾക്കാർ ശ്രദ്ധിക്ക്ണ്ട്..”

സോഫി കർചീഫു കൊണ്ടു മിഴികൾ തുടച്ചു..കളിയും ചിരിയുമായി അന്നത്തെ സായാഹ്നം അവർക്ക് മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞു നിന്നു..അരമണിക്കൂറോളം അവിടെ ചിലവഴിച്ചു തിരിച്ചു പോരുമ്പോൾ ..സോഫി അജുനോട് പറഞ്ഞു..

“ഇക്കാ ഇങ്ങൾക്ക് ന്റെ വക ചെറിയ ഒരു ഗിഫ്റ്റ് ..”

“എന്താടീ..”

“ഒരു മിനിട്ട് ഇപ്പം വരാ..”

അതും പറഞ്ഞു നെഴ്സിംഗ് റൂമിലേക്കോടിപ്പോയ അവൾ മിനിട്ടുകൾക്കകം തന്നെ തിരികെയെത്തി..കയ്യിൽ വർണ്ണക്കടലാസിനാൽ അലങ്കരിച്ചു വെച്ച ഒരു കുഞ്ഞു പെട്ടിയുമുണ്ടായിരുന്നു..

“ദാ..ഇങ്ങൾ തുറന്നു നോക്കി..”

ആകാംക്ഷയോടെ അജ്മൽ അതു വാങ്ങിക്കൊണ്ട് ആ ഗിഫ്റ്റിന്റെ പൊതിയോരോന്നായി അഴിക്കാൻ തുടങ്ങി..

വർണ്ണക്കടലാസിനാൽ അലങ്കരിക്കപ്പെട്ട ആ കുഞ്ഞു പെട്ടിയിൽ കുനു കുനേ എഴുതിയ അക്ഷരത്താൽ സ്നേഹപൂർവ്വം ഇക്കാക്ക് എന്നെഴുതിട്ടുണ്ടായിരുന്നു..

“ന്താ സോഫീ..ഈ പെട്ടിക്കകത്ത്..വല്ല ബോംബോ മറ്റോ ആണോ..”

“ആ..വല്യ ആറ്റം ബോംബാണ്…
ന്റെ അജുക്കാ..ഇങ്ങളൊന്നു തുറന്ന് നോക്കീ..”

വർണ്ണ ശബളമായ അവസാനത്തെ കടലാസും വലിച്ചു കീറി ആകാംക്ഷ നിറഞ്ഞ വദനവുമായി തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൾ നൽകിയ ആ സമ്മാനത്തെ പുറത്തേക്കെടുത്തു..എല്ലാ സങ്കടങ്ങളേയും ഊതിക്കെടുത്തി കൊണ്ടപ്പോഴേക്കുമവന്റെ മിഴികൾ ആനന്ദത്താൽ വിടർന്നിരുന്നു…

സ്ഫടികത്താൽ അലങ്കൃതമായ ആ ചില്ലുകൂട്ടിൽ മനോഹരമായ രണ്ടു യുവമിഥുനങ്ങളെ കൊത്തിവെച്ചിരിക്കുന്നു.. സ്നേഹത്താാൽ ചാലിച്ച റോസ്പൂക്കൾ തന്റെ പ്രിയതമനു നേരെ വെച്ചുനീട്ടുന്ന രീതിയിലായിരുന്നു ആ രൂപങ്ങൾ..അതിനു താഴേയായി..ഇറ്റാലിയൻ ഫോണ്ടിൽ ഐ ലവ് യു.. എന്ന് കൊത്തിവെച്ചിരുന്നു….
അജ്മലിന് അത് നന്നായി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.. അവളേ ചേർത്തുപിടിച്ച് മാറോടടുപ്പിക്കാൻ തോന്നി..

“ഇക്കാ..ഇതിലെന്റെ ജീവൻ ഒളിഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട്..ഇത് നല്ല പോലെ സൂക്ഷിക്കണേ..”

ഒരു നിമിഷം
കണ്ണിമവെട്ടാതെ നോക്കി നിൽക്കുന്ന അജ്മലിന്റേയും സോഫിയുടേയും മിഴികൾ തമ്മിൽ സ്നേഹം കൊണ്ടൊരു സംഘട്ടനമുണ്ടായി..ഇഴുകിചേർന്ന കണ്ണുകളെ അടർത്തിമാറ്റികൊണ്ടവൻ അവിടെ നിന്നും യാത്രപറഞ്ഞ് പോവാനിറങ്ങി..

“ഇനിം ഞാനിവടെ നിന്നാ ശരിയാവൂല ന്റെ സോഫി..നിക്ക് നിന്നെ ഇപ്പോ തന്നെ കെട്ടികൊണ്ടോവാൻ തോന്നും..കൊണ്ടുപൊയ്ക്കോട്ടേ ഞാനിപ്പോ തന്നെ എന്റെ സോഫിയെ..”

സോഫിയുടെ മുഖം നാണം കൊണ്ട് ചുവന്നു തുടുത്തു.. ആ മിഴികളിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവൾ തലതാഴ്ത്തി അലക്ഷ്യമായി ഭൂമിദേവിയോട് പുഞ്ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

ഒരു മാസത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ വിവാഹത്തിനുള്ള എല്ലാ ഒരുക്കങ്ങളും നടത്തി..
അജ്മലിന് വേണ്ടപ്പെട്ട ഫ്രണ്ട്സിനേയും അയൽ വാസികളേയും മാത്രം ക്ഷണിക്കപ്പെട്ട ആ സദസ്സിലേക്ക് അവന്റെ ആ ജന്മ ശത്രു എന്ന പേരിലറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഷൈജലിനേയും ക്ഷണിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു..
പക്ഷേ ഇന്നവൻ അജ്മലിന്റെ ശത്രുവല്ല..അവന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട ചങ്ങാതിമാരിലൊരാളായിരുന്നു.. അജ്മലിന്റെ വീട്ടിൽ ഓടി നടന്ന് എല്ലാ നിലക്കും അവന്റെ സാന്നിധ്യം അവനവിടെ തെളിയ്ച്ചു..
ഷംസുവിനെ മനപ്പൂർവ്വം അവനവഗണിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു…എല്ലാം മനസ്സിലാക്കിയിട്ടും ഷംസു മൗനം പാലിക്കുകയായിരുന്നു..

“ഷംസുക്കാ ..ആ ഷൈജൽ ആളത്ര ശരിയല്ലാ ട്ടോ..അജ്മലിക്കാനോടൊന്നു സൂക്ഷിച്ചോളാൻ പറയ്…”
അതും പറഞ്ഞോണ്ടായിരുന്നു പന്തല് പണിക്കാരൻ ഫായിസ് അങ്ങോട്ട് വന്നത്.. ഷൈജലിന്റെ ചെയ്തികളെ കുറേ നേരമായി ഉയരത്തിൽ നിന്നും വീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവൻ

“ഹേയ്..അതൊക്കെ നിനക്ക് വെറുതേ തോന്ന്ണതാ ഫായിസേ..കുറേ കാലായി പിണങ്ങി നടക്കല്ലെയ്നോ രണ്ടും കൂടി..ഇപ്പോഴെങ്കിലും ഒന്നു നന്നായി കണ്ടല്ലോ…”

“അതൊക്കെ ശരിയെന്നെ..ന്നാലും…
കാര്യം ഇങ്ങളും അജ്മലിക്കായും ന്റെ സീനിയറാ..ഇങ്ങൾ എന്നും ഇരട്ടകളെപോലെ കഴിയ്ണത് കാണാനൊരു രസയ്നു…ഇതിപ്പോ…”