നക്ഷത്രക്കുപ്പായം 30

“ഷംസോ..എന്തെങ്കിലും വിവരം കിട്ടീണോ ന്റെ കുട്ടീനെ പറ്റി..?”

“ആ ഉമ്മാ..ഓൻ കുറച്ചു മുന്നെ എന്നെ വിളിച്ചീനി..രണ്ടീസം കൂടി കഴിഞ്ഞിട്ടേ വരാാൻ പറ്റുള്ളുന്ന്..അവടെ കുറച്ചൂടെ പണിണ്ട്..ഫോൺ കേടായോണ്ടാ വിളിക്കാത്തേ.. ”
എങ്ങനെയോക്കെയോ അത്രേം പറഞ്ഞൊപ്പിക്കുമ്പോ വാക്കുകളിലിടർച്ച വീഴാതിരിക്കാനവനൊത്തിരി പാടുപെട്ടിരുന്നു..

“ഹാാഊ..ന്റെ കുട്ടിയേ..ഇത്രേം നേരാായിട്ട് ന്നെ ഇങ്ങനെ തീ തീറ്റിക്കണ്ടിനോ..അനക്കിത് നേരത്തൊന്നു വിളിച്ച് പറഞ്ഞൂടെയ്നോ.”

..”അതുമ്മാ..ഞാൻ കൊറച്ച് ..തിരക്കിൽ…”

“മതി ഷംസോ ..നിർത്തിക്കാളാ..നിക്ക് മനസ്സിലായി..എല്ലാർക്കും അവനവന്റെ കാര്യേ ഉണ്ടാവൂ…ഞാൻ ന്റെ സങ്കടം കൊണ്ട് പറഞ്ഞെന്നേ ള്ളൂ..”

ഉമ്മാ ..ഇങ്ങളങ്ങനെ പറയല്ലേ…ഈ ഷംസുന്റെ സങ്കടപ്പോ എത്രാന്ന് ഇങ്ങക്കറിയോ
എന്നൊക്കെ പറയണമെന്നുണ്ടാായിരുന്നു..പക്ഷേ..സാധിക്കുന്നില്ലാ..

അജ്മലിന്റെ ഒന്നു രണ്ടുഫ്രണ്ട്സിനെ കോണ്ടാക്ട് ചെയ്തെങ്കിലും അവർക്കൊന്നും ഒരു വിവരവും ഇല്ലാ..കാരണം കുറച്ചു കാലായിട്ട് എല്ലാരിൽ നിന്നും അകന്നു കഴിയുകയായിരുന്നല്ലോ..

വിധി..അതെന്താണേലും അനുഭവിച്ചല്ലേ പറ്റൂ..

ഇന്നൊരു ദിവസം അതെങ്ങനെയെങ്കിലും കഴിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ നാളെ …നാളെ തന്നെ പോവണം ..സ്റ്റേഷനിൽ ഒരു പരാതി കൊടുക്കണം..ഏറെക്കുറേ മനസ്സിനെ പാകപ്പെടുത്തിയവൻ നാളെ കേൾക്കാൻ പോവുന്ന നോവുന്ന വാർത്തയെ മുന്നിൽ കണ്ടു നിദ്രയെ ക്ഷണിച്ചെങ്കിലും കണ്ണുകൾ അതിനു തയ്യാറായിരുന്നില്ല..ഉറ്റ ചങ്ങാതിയുടെ കുട്ടിക്കാലം മുതലുള്ള ഓർമ്മകളവനിൽ തികട്ടി വന്നു …നീറിപ്പുകയുന്നയവന്റെ മനസ്സ് വീണ്ടും ലക്ഷ്യമില്ലാതലഞ്ഞു നടക്കാൻ തുടങ്ങി..

പെട്ടെന്നായിരുന്നു
കോളിഗ് ബെല്ലിന്റെ ശബ്ദം പുറത്തെ നിശബ്ദതയെ വെല്ലുവിളിച്ചും കൊണ്ടകത്തെത്തിയത്..
സമയം പതിനൊന്നു കഴിഞ്ഞല്ലോ..
ആരാ ഈ സമയത്ത് ..ചിന്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കവേ അപ്പോഴേക്കും ഷംസുവിന്റെ ഉപ്പ സുബൈർക്കാ വാതിൽ തുറന്നു വന്നയാളോടെന്തൊക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നതവനവ്യക്തമായി കേൾക്കാമായിരുന്നു..ആരെങ്കിലുമായിക്കോട്ടേ താനതൊക്കെയെന്തിനു ശ്രദ്ധിക്കണം..
വീണ്ടും
പുതപ്പിനുള്ളിൽ ചുരുണ്ടുകൂടിയവൻ നിദ്രക്ക് വേണ്ടി കേണു..പെട്ടെന്നായിരുന്നു വാതിൽ തള്ളിത്തുറന്നുകൊണ്ടാരോ അകത്തേക്ക് കടന്നു വന്നത്..അയാൾക്കൊപ്പം പുറത്ത് നിന്നും അകത്തേക്ക് കടന്നു വന്ന പ്രകാശം ആ രൂപത്തെ തന്റെ മുന്നിൽ തെളിച്ചുകാണിക്കാൻ തിടുക്കം കൂട്ടി..ചുളിഞ്ഞ് നിൽക്കുന്ന പുരികം നിവർത്തി ആ മുഖത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞപ്പോൾ നവരസങ്ങളിലേറെയും ഷംസുന്റെ മുഖത്ത് മിന്നി മറഞ്ഞിരുന്നു…

***********************************

അന്ധകാരത്തെ മറികടന്നു വെളിച്ചം പതിയെ പടികടന്നെത്തിയപ്പോഴേക്കും ഖൈറുത്താന്റെ വീട്ടുജോലികളെല്ലാം ഏകദേശം കഴിഞ്ഞിരുന്നു..

പത്രത്താളുകളിൽ കണ്ണും നട്ട് വാർത്തകളെ വിശകലനം ചെയ്യുകയായിരുന്ന ഷമീലയെ കണ്ടപ്പോൾ ഖൈറുത്താക്ക് അരിശം കേറി..

“ന്റെ ഷമീലാ ..ന്തെങ്കിലുമൊരു പണിക്ക് കൂടിത്തന്നൂടെ അനക്ക്..നാളെ ഒരുത്തന്റെ കൂടെ കെട്ടിച്ചയക്കാനുള്ള പെണ്ണാ..ആ ബോധം വല്ലതും ഉണ്ടോ അനക്ക്..അമ്മായിമ്മാ ചായേം ണ്ടാക്കി തൊള്ളേലേക്ക് അള്ളിത്തരുംന്നും വിചാരിച്ചിരുന്നോ ട്ടോ”

ഉമ്മാന്റെ വാക്കുകളെ സംഗീതമാക്കി അലസതകളേയും കൂട്ടുപിടിച്ചങ്ങനെ ചടഞ്ഞിരിക്കുമ്പോഴായിരുന്നു അങ്കണങ്ങളെ ചവിട്ടി മെതിച്ചും കൊണ്ടൊരു ഓട്ടോ അവരുടെ മുറ്റത്തേക്ക് പാഞ്ഞെത്തിയത്..

ഓട്ടോയിൽ നിന്നിറങ്ങി ഞൊണ്ടി ഞൊണ്ടി വരുന്ന ആളെ കണ്ട് ഇരുന്ന ഇരുപ്പിൽ നിന്നറിയാതെയവൾ എണീറ്റ്പോയി..
അജ്മലും ഷംസുവും.

“ഉമ്മാ…ഇങ്ങളൊന്നിങ്ങോട്ട് വരീ വേഗം….”
അതും വിളിച്ച് പറഞ്ഞവൾ മുറ്റത്തേക്കോടി..വിടർന്ന കണ്ണുകളാലവനെയടിമുടിയൊന്നു വീക്ഷിച്ചു..വെളുത്ത സുന്ദരമായ മുഖത്ത് അങ്ങിങ്ങായി ചെഞ്ചായം പൂശിയ പോലുള്ള ചുവന്ന പാടുകൾ..ശരിക്ക് നിൽക്കാൻ പോലും വയ്യ…കാലിനൊരു കെട്ടും..കൈകൾക്ക് പോലും താങ്ങ് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്..

“ന്താ ഇക്കാാക്കാ ഇതൊക്കെ..ന്താ ഈ പറ്റിയതൊക്കെ..”

അപ്പോഴേക്കും ഖൈറുത്താ ഓടി വന്നു..
“മോനേ അജോ..ന്ത് കോലാ ടാ ഇത്..അനക്ക് എന്താ പറ്റിയേ..എവിടെയ്നു ഇയ്യ്”
മൗനമായ മുഖഭാവത്തോടെ നിന്നുവെന്നല്ലാതെ അവൻ മറുപടിയൊന്നും നൽകിയില്ലാ..

“ഷംസോ..ഇയ്യെങ്കിലും ഒന്നു തൊള്ള തൊറന്ന് പറഞ്ഞാ..ന്താ ഓനിക്ക് പറ്റിയേ..”

“അത് പിന്നെ ഉമ്മാ ..പേടിക്കാനൊന്നുല്ലാ..ഈ കാണ്‌ന്ന പരിക്കൊക്കെ തന്നേ ഉള്ളൂ..ഓൻ ലോഡുമായി പോവുമ്പോ.. നിയന്ത്രണം വിട്ട് എവിടെയോ പോയിടിച്ച്..”
ഷംസു ഉണ്ടാായതെല്ലാം ഖൈറുത്താക്ക് മുന്നിൽ വിവരിച്ചു..

“എന്നെ വിളിച്ച അയാൾ പിന്നെ അജ്മലിനെ കണ്ടുമുട്ടുകയും നഷ്ടപ്പെട്ട സാധനങ്ങൾ ഒനിക്ക് തിരിച്ചു കൊടുക്കെയ്നു..”

എല്ലാം കേട്ടതും ഖൈറുത്താ കരയാൻ തുടങ്ങി..ഏതോ നിർവികാരതയിൽ മൂകനായി കട്ടിലിൽ ചാരി അജു അങ്ങനെ ഇരുന്നു..

“ഉമ്മാ..ഇങ്ങൾ കരയല്ലി..കൂടുതലൊന്നും പറ്റീട്ടില്ലാലോ.അതിന് നമ്മൾ പടച്ചോനോട് നന്ദി പറയല്ലേ വേണ്ടത്..ഇങ്ങളിപ്പോ ഓനിക്ക് എന്തേലും കുടിക്കാൻ കൊടുക്കി ..നല്ല ക്ഷീണം കാണും..”
ഷംസുന്റെ വാക്കു കേട്ട് ഉമ്മാ കണ്ണും തുടച്ച് അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു..പോവുന്നതിനിടയിൽ ഉമ്മ പറഞ്ഞു..

“അജോ..ഇയ്യ് ആ കുട്ടീനെ ഒന്നു വിളിച്ചാളാ..അന്നെ കാണാഞിട്ട് ഓള് വല്ലാണ്ട് വിഷമത്തിലാ..”

ഉമ്മ അതു പറഞ്ഞതും ഉടൻ തന്നെ അജ്മലിന്റെ ഭാഗത്ത് നിന്നൊരു മറുപടിയുണ്ടായി..

“വേണ്ടാ.. വിളിക്കണ്ട…അവളെയിനി എനിക്ക് വേണ്ടാാാ”
അപ്രതീക്ഷിതമായ ആ മറുപടി കേട്ട് ഉമ്മ അദ്ഭുതത്തോടെ അജ്മലിന്റെ മുഖത്തേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു.

“അജോ..”

“ആ…ഇനിയാരും അവളുടെ പേരിവിടെ ഉച്ചരിക്കേം വേണ്ടാാ..”

“അജോ..ഇങ്ങോട്ട് നോക്ക്യാ..ഇയ്യെന്നാണോ ഈ പറയ്ണേ..”

സോഫിനെ കുറിച്ച് പറയുമ്പോ നൂറു നാവാ ചെക്കന്..ശുണ്ഠി പിടിപ്പിക്കാൻ താനും ഷമിം കൂടി എത്ര വട്ടം ഓളെ മോശാക്കി പറഞ്ഞിക്ക്ണ്..അപ്പോ ഷമിനെ തല്ലാൻ വരേ ഓങ്ങിയവനാ..ഇപ്പോ പെട്ടെന്നിതെന്താ പറ്റിയത് ഓനിക്ക്..ഖൈറുത്താക്ക് ആലോചിച്ചിട്ടൊരെത്തും പിടിയും കിട്ടിയില്ലാ..

“അന്റെ ബുദ്ധിം മറഞ്ഞുപോയോ..ന്താ ഷംസോ ഓനിപ്പറയ്ണേ‌..”