നക്ഷത്രക്കുപ്പായം 30

ഉമ്മാന്റെ ഉച്ചത്തിലുള്ള വിളികേട്ടു അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി..രൗദ്രഭാവ വേഷത്തിലുള്ള ആ നിൽപ്പ് കണ്ടപ്പോ അവന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പ് കൂടിയിരുന്നു..ഉമ്മ ഇനി വല്ലതും പറഞ്ഞാൽ അതൂടി താങ്ങാനൊരു പക്ഷേ സോഫി എന്ന പാവം പെണ്ണിന് കഴിഞ്ഞെന്നു വരില്ലല്ലോ എന്നോർത്തായിരുന്നു അത്..

ഉമ്മാന്റെ പിറകിലായി ഷംസുവും ഉണ്ട്..ഒരു അങ്കം നേരിൽ കാണാൻ റെഡിയായി വരാ ഓൻ..
കലി തുള്ളി വരുന്ന ഉമ്മാനെ എങ്ങനെ നിയന്ത്രിക്കണമെന്നറിയാതെയവൻ കുഴങ്ങി..

“ഉമ്മാ..ഞാൻ… “

വാക്കുകൾ വിഴുങ്ങിക്കൊണ്ട് കഷ്ടപ്പെടുന്ന അജ്മലിനെ ഒരു നോട്ടം കൊണ്ട് നിലക്ക് നിർത്തി അവർ തുടർന്നു..

“നിർത്ത് ‌..ഇയ്യ് ഒന്നും പറയണ്ടാ..”

അതും പറഞ്ഞ ഖൈറുത്താ നേരെ സോഫിയുടെ നേർക്ക് നടന്നടുത്തു…

തുറിച്ച് നോക്കി നിൽക്കുന്ന ഖൈറുത്താന്റെ മുന്നിൽ പേടിച്ചരണ്ട് നിൽക്കയായിരുന്നു..സോഫി..
ഖൈറുത്താ അവളെ അരികിലേക്ക് വിളിച്ചു നെറ്റിയിൽ ഒരു മുത്തം നൽകി..

“ന്റെ മോള് …പേടിച്ചു പോയോ..”

ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ഉമ്മ പറയുന്നത് അജ്മൽ ശ്രദ്ധയോടെ കേൾക്കുകയായിരുന്നു..

“മോളെ ആദ്യമായി കണ്ടതുമുതൽ ന്റെ മനസ്സിലും ഉണ്ടായിനു ഇങ്ങനൊരാഗ്രഹം..അതിന്റെ ഇടയിലാ ഷംസു ഞങ്ങളോട് കാര്യക്കൊ പറഞ്ഞത്..”

ഷംസുവിനെ നോക്കി കണ്ണുരുട്ടുന്ന അജുനെ നോക്കി ഉമ്മ തുടർന്നു..
“ഇയ്യ് ഓനെ നോക്കി പേടിപ്പിക്കൊന്നും വേണ്ടാ അജോ..അന്റെ പെങ്ങൾക്ക് ആദ്യേ സംശയം ഉണ്ടേയ്നു..പോലീസാര് ചോദ്യം ചെയ്യ്ണ പോലെ ചോദിച്ചപ്പോയാ ഓനൊക്കെ പറഞ്ഞേ..
പിന്നെയ്..രണ്ടാളോടും കൂടി പറയാ..പ്രേമിച്ച് നടക്ക്ണെയ്നൊക്കെ നമ്മൾ എതിരാ..ഇഷ്ടാാച്ചാൽ നമ്മള് പെട്ടെന്ന് തന്നെയങ്ങു നിക്കാഹ് കഴിച്ച് തരും..ന്നിട്ട് എന്താച്ചാ ആയിക്കോളി..”
സോഫിയുടെ തലയിൽ തലോടിക്കൊണ്ടിരിക്കയായിരുന്ന ഖൈറുത്താ പറഞ്ഞു..

“മോളിപ്പോ പോയി റെസ്റ്റെടുക്ക്..നല്ലപോലെ പനി പിടിച്ചോണ്ടല്ലേ ഇവടന്ന് പോയേ..ഞങ്ങളേതായാാലും നാളെ ഡിസ്ചാർജാവല്ലോ..”

ഉമ്മാന്റെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി അവൾ ഹോസ്റ്റലിലേക്കു തന്നെ മടങ്ങി..;.സോഫിയുടെ മുഖത്ത് വിരിഞ്ഞ സന്തോഷത്തിന്റെ ഭാവങ്ങൾ വർണ്ണനകൾക്കതീതമായിരുന്നു…പ്രണയാർദ്ദമായ ആ മിഴികൾ വീണ്ടും വീണ്ടും അവനെയെത്തി നോക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.. നിറഞ്ഞ മനസ്സുമായി അജ്മൽ ആ മുഖം തന്റെ ഹൃദയത്തോട് ചേർത്തു വെച്ചു ഒരു മൂളിപ്പാട്ടും പാടി യാഥാർത്യമാക്കാൻ കൊതിക്കുന്ന കിനാവിലേക്ക് ഊളിയിട്ടു..

?മുഹബ്ബത്തിൻ കനിക്കിത്ര മധുരമുണ്ടോ മുത്തേ…
കരളിലെ കനവിനിത്ര സുഗന്ധമുണ്ടോ..?

പ്രണയത്തിൽ കോർത്തെടുത്ത ദിനങ്ങളങ്ങനെ കൊഴിഞ്ഞു പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. ഇണങ്ങിയും പിണങ്ങിയും രാവും പകലും അവർക്ക് വേണ്ടി മാത്രമായി …
അതിനിടയിൽ സോഫി ആ ‌ഹോസ്പിറ്റലിലെ ജോലി ഉപേക്ഷിച്ചു മറ്റൊരു ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയി ജോയിൻ ചെയ്തു..അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഖൈറുത്തായുടെ ആഗ്രഹം പോലെ തന്നെഅവരു തമ്മിലൊരു കൂടിക്കാഴ്ചക്കൊരവസരം കിട്ടിയിരുന്നില്ലാ..
നിലാവു പൊഴിക്കുന്ന അമ്പിളിയോടും കൺചിമ്മി തുറക്കുന്ന താരകങ്ങളോടും വിരഹത്തിന്റെ വേദന പങ്കുവെച്ചും കൊണ്ടവർ ദിവസങ്ങൾ കഴിച്ചു കൂട്ടി..എന്നെങ്കിലും യാഥാർത്യമാവുന്ന ആ സ്വപ്നങ്ങൾക്ക് ചിറകു വിരിക്കണമെങ്കിൽ പ്രാരാബ്ധങ്ങൾ പടിയിറങ്ങി പോവണമെന്നവർക്ക് നിശ്ചയമുണ്ടായിരുന്നു..അതുകൊണ്ട് തന്നെ അതിനുവേണ്ടി തന്നാലാവുന്ന വിധം പ്രയത്നിക്കുമെന്നവൻ തീരുമാനിച്ചു..
.

അന്ന് ഡോക്ടറുടെ ഉപദേശം കണക്കിലെടുത്ത് അജ്മലിൽ കുറച്ചൂടെ ഒരു തന്റേടവും പക്വതയും ഒക്കെ വന്നു തുടങ്ങി..
സദാ സമയവും ഫേസ്ബുക്കിൽ അടിഞ്ഞു കൂടിയിരുന്ന അവൻ പതിയേ എല്ലാ സൗഹൃദങ്ങളിൽ നിന്നും അകന്നു തുടങ്ങി..സൗഹൃദം അത് സോഫിക്ക് മാത്രമുള്ളതായി..അവരുടേതാായ ലോകത്തെ സ്വപ്നങ്ങളെ യാഥാർത്യത്തിന്റെ ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ടു വരാൻ അവൻ കഠിനമായി പരിശ്രമിക്കാൻ തുടങ്ങി..അതിനു വേണ്ടി സോഫി അവന്റെ മുന്നിലെ ഒരുമ്മാന്റെ വാത്സല്യവും ഒരു ഭാര്യയുടെ നിയന്ത്രണവും ഒരു പെങ്ങളുടെ സ്നേഹവും എല്ലാം അവനിൽ വാരിക്കോരി കൊടുത്തു..അവളില്ലാത്ത ലോകത്ത് അവനൊരു വട്ടപൂജ്യമായിരുന്നു..സ്വന്തമായൊരു ഐഡന്റിറ്റി ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കാൻ അവളുടെ ഉപദേശവും പ്രയത്നവും അവനെ സഹായിച്ചു.. എല്ലാം കൂടി ഒരു കുടുംബനാഥനാവാനുള്ള പ്രാക്ടീസ് അവൻ നേടിയെടുത്തിരുന്നു…. .ലോങ് ആയി പോവുന്ന വണ്ടികളിൽ ഡ്രൈവറായി പോവുന്നതിനു പുറമേ അവനെകൊണ്ടാവുന്ന എല്ലാ ജോലികളും അവൻ ചെയ്തു നോക്കൻ തുടങ്ങി..ഒന്നുരണ്ട് ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു മാത്രമേ മടങ്ങി വരാറുള്ളു….കിട്ടുന്ന കാശ് അനാവശ്യമായി ചിലവഴിക്കാതെ മാസാമാസങ്ങളിൽ ഒരു നിശ്ചിത തുക ബാങ്കിൽ അടക്കും ….ഷമീലയെ കല്ല്യാണം കഴിപ്പിക്കുവാനുള്ള പണം അതു വേറേയും സ്വരൂപിക്കും…കാരണം അതിനു ശേഷം മാത്രമേ തന്റെ പ്രാണേശ്വരിയെ ഈ കുടിലിലേക്ക് കൊണ്ടുവരാനൊക്കൂ,..

അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം അജ്മൽ കോഴമ്പത്തൂരിലേക്കുള്ള ലോഡുമായി പോവുകയായിരുന്നു…
ഓരോരോ ഓർമ്മകൾക്ക് തിരികൊളുത്തി അവക്കൊപ്പം കത്തിതീരുന്ന ജന്മങ്ങളേയും ഓർത്തങ്ങനെ ഡ്രൈവ് ചെയ്യുന്നതിനിടയിലാണ് ഷംസുനെ ഓർത്തത്..വിളിച്ചിട്ടിപ്പോ ഒരാഴ്ചയാാവാനായി..അവൻ വിളിക്കുമ്പോഴൊക്കെ താൻ എന്തെങ്കിലുമൊക്കെ തിരക്കിലായിരിക്കും ..പിന്നെ വിളിക്കാമെന്ന് കരുതി മറക്കും..ഡ്രൈവിംഗിനിടയിൽ