ശബ്ദം കേട്ട് അകത്തുനിന്നു ഓടി എത്തിയ ഭാനു മതി ഉറക്കെ ചോദിച്ചു.
ഉണ്ണിരാമന്റെയും ഉണ്ണിമായയുടെയും അച്ഛൻ ബലരാമനും ഓടി വന്നു .
നിലത്തു വീണു കിടക്കുന്ന ഉണ്ണിമായയെ അവർ അമ്പരപ്പോടെ നോക്കി നിന്നു.
അവൾ ബോധശൂന്യയായി കഴിഞ്ഞിരുന്നു .
” എന്താ.. ഇണ്ടായെ ..” മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും ഒരേ സ്വരത്തിൽ ഉറക്കെ ചോദിച്ചു .
ആർക്കും ഒന്നിനും ഉത്തരമില്ലായിരുന്നു..
***
രാത്രി തന്നെ വേണുക്കുട്ടൻ വൈദ്യര് വന്ന് ഉണ്ണിമായയെ നല്ലവണ്ണം പരിശോധിച്ചു.
” കുട്ടി വല്ലാണ്ട് ഭയന്നിട്ടുണ്ട് …” മരുന്നു കുറിപ്പടി ബലരാമന്റെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു കൊണ്ട് വൈദ്യര് പറഞ്ഞു .
” കൃഷ്ണ വേണി … കൃഷ്ണവേണി ..” പാതിമയക്കത്തിൽ ഉണ്ണിമായ അവ്യക്തമായി പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു.
***
പിറ്റേന്ന് രാത്രി നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുന്ന ഉണ്ണിമായ ജന്നലിൽ ആരോ തട്ടുന്ന ശബ്ദം കേട്ട് കണ്ണ് തുറന്നു ..
അവൾ ഭയത്തോടെ ജന്നലിലേക്കു തന്നെ തുറിച്ചു നോക്കി ..
അമ്മയും ചെറിയമ്മയും നല്ല ഉറക്കമാണ്.
അനുജൻ ഉണ്ണിരാമാൻ മുത്തശ്ശന്റെയും മുത്തശ്ശിയുടെയും കൂടെ പടിഞ്ഞാറെ മുറിയിലാണ് കിടന്നത്.
അവൾക്കു നല്ല ഭയം തോന്നി…
അച്ഛൻ ഇന്ന് തിരിച്ചു പോകേണ്ടിയിരുന്നില്ലെന്ന് അവളോർത്തു.
പെട്ടന്ന് ജന്നൽപ്പാളി തുറന്നു ..
ജന്നലിനപ്പുറത്തു പുഞ്ചിരി തൂകികൊണ്ട് കൃഷ്ണ വേണി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.!
അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നു രക്തം ഒലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു ..
ഭയന്നു പോയ ഉണ്ണിമായ പൊടുന്നനെ അലറി ക്കരയാൻ തുടങ്ങി ..
ശബ്ദം കേട്ട് അവളുടെ അമ്മയും ചെറിയമ്മയും ചാടി എഴുന്നേറ്റ് കാര്യം തിരക്കി.
അവൾ ഭയന്നു വിറക്കുക മാത്രം ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു.
***
ഇന്ദുലേഖ തറവാട്ടു കുളത്തിൽ നിന്ന് നീലത്താമര പറിക്കുന്നത് പ്രഹ്ലാദൻ കാണാനിടയായി.
അവൻ ആ കാര്യം ഉണ്ണിമായയോടും ഉണ്ണിരാമനോടും ചെന്ന് പറയുകയും ചെയ്തു.
” നമുക്ക് ചെറിയമ്മയെ ഒന്നു ശ്രദ്ധിക്കണം ..” ഉണ്ണിമായ പറഞ്ഞു .
ഒരു ദിവസം അവർ കുളത്തിന്റെ മതിലിനപ്പുറത്തു ഒളിച്ചിരുന്നു…
ഇന്ദുലേഖ നീലത്താമര പറിക്കുന്ന കാഴ്ച കണ്ട് അവർ ഭയന്നു…
” കണ്ടോ .. നിൻറ്റെ ചെറിയമ്മയുടെ ദേഹത്ത് പ്രേതം ഉണ്ട്…” പ്രഹ്ലാദൻ ഉണ്ണിരാമനോട് പറഞ്ഞു .
ഉണ്ണിരാമൻ ഭയന്നു വിറച്ചു .
അവർ ചെറിയമ്മയെ പിന്തുടർന്നു.
നാഗത്താൻ കാവിലേക്കുള്ള വഴിയരികെ ചെറിയമ്മ ആരെയോ കാത്ത് നിൽക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ കുട്ടികളുടെ മുഖത്തെ ആകാംക്ഷക്ക് ആക്കം കൂടി വന്നു
.തൊട്ടടുത്ത തെച്ചിക്കാട്ടിൽ ഒളിച്ചിരുന്ന് അവർ ഇന്ദുലേഖയെ വീക്ഷിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു .