ചെന്നിക്കുത്ത്

Chennikkuthu  | Auuthor : അനു ബാബു

വിവേകിൽ നിന്ന് പതിമൂന്നാമത്തെ മെസേജും സ്വീകരിക്കപ്പെട്ടു എന്ന് മെസഞ്ചർ മണിയടി ശബ്ദത്തോടെ ഓർമ്മിപ്പിച്ചു.
അനുപമയ്ക്ക് തലവേദനയുടെ ദിവസമായിരുന്നു അന്ന്.
അവൻ മാസത്തിൽ ഒരു വിരുന്നു വരവുണ്ട്.
തലച്ചോറിലെ ചെറിയൊരു മൂളലോടെയാണ് ആരംഭം.
ഒരു തേനീച്ച കൂകി വരുന്നതു പോലെ ശാന്തതയോടെ..
ക്രമേണ തേനീച്ചകളുടെ എണ്ണം പെരുകുകയായി.
മൂളലിന്റെ ഫ്രീക്വൻസികൾ ഉയർന്നു വരും. മണിക്കൂറുകൾക്കുള്ളിൽ തലച്ചോർ തേൻകൂടാവുകയാണ്.
കണ്ണിന്റെ ഒരു പാതിയിൽ ജലപാതത്തിലൂടെ എന്നവണ്ണം അവ്യക്തമായിത്തീരുന്ന കാഴ്ച.
വെളിച്ചം കണ്ടു കൂടാ..
ശബ്ദം കേൾക്കുന്നതേ അസഹ്യത!

അനുപമ കമ്പ്യൂട്ടർ സ്ക്രീനിൽ നിന്ന് നോട്ടം മാറ്റി.
തന്റെ കസേരയുടെ ഹെഡ് റെസ്റ്റിലേക്ക് തല മലർത്തി വെച്ച് കണ്ണുകൾ അടച്ചു പിടിച്ചു.
മൈഗ്രേയ്നിന്റെ മൂന്നിൽ രണ്ടു ദിനങ്ങൾ പരിപൂർണ്ണ വിശ്രമമാണ് പതിവ്.
ഇന്ന് പക്ഷേ പതിവു തെറ്റി. സാമ്പത്തികവർഷത്തിന്റെ അവസാന ദിവസങ്ങളാണ്.
കമ്പനിയുടെയും മാനേജുമെന്റിന്റെയും തലവേദനകൾക്ക് മുൻപിൽ സി ഗ്രേഡു ജീവനക്കാരിയുടെ ചെന്നിക്കുത്തിന് എന്ത് പ്രാധാന്യം.

‘അനൂ.. എ കോൾ ഫോർ യൂ .. ‘

രഞ്ജിതയുടെ മൃദുല ശബ്ദം പോലും പരുക്കനായി തോന്നിക്കുന്നു.
അനുപമ പതുക്കെ കണ്ണുകൾ വലിച്ചു തുറന്നു.
രഞ്ജിത അവളുടെ മൊബൈൽ നീട്ടിപ്പിടിച്ചു നില്ക്കുന്നു.
വാങ്ങി ചെവിയോടു ചേർത്ത് അസ്വസ്ഥതയോടെ ‘ഹലോ ‘ പറഞ്ഞു.

‘ഞാനൊന്നു വിളിച്ചാൽ എടുക്കാൻ പോലും വയ്യേ അനു..?’

വിവേകിന്റെ നിരാശ പുരണ്ട ശബ്ദം. ദേഷ്യമാണ് വന്നത് – തന്നോടു തന്നെ !
ഒരക്ഷരം പോലും മറുപടി പറയാതെ കോൾ കട്ട് ചെയ്തു.
ആകാംഷയോടെ നോക്കി നിന്ന രഞ്ജിതയോടാണ് ദേഷ്യം തീർത്തത്.

‘ എന്നെ വിളിക്കണമെന്നുള്ളവർക്ക് ഞാൻ നമ്പർ കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. ആ നമ്പറിലേയ്ക്ക് വിളിക്കുമ്പോൾ എടുക്കാത്തതിന് എന്റേതായ കാരണങ്ങളുമുണ്ട്. മേലിൽ ഈ ബ്രോക്കറു കളി വേണ്ട.. ‘

അടി കൊണ്ടതു പോൽ ചുവന്ന മുഖത്തോടെ ഫോണുമായി രഞ്ജിത അവളുടെ സീറ്റിലേക്ക് മടങ്ങുമ്പോൾ സ്വയം മുറിവേല്പിച്ച വേദന സുഖദമായൊരു ലഹരിയായി അനുപമയുടെ ഞരമ്പുകളിൽ പതഞ്ഞുയർന്നു.
അവൾ പിന്നിലേക്ക് ചാഞ്ഞു കിടന്ന് മനസ്സിൽ പിറുപിറുത്തു.

ആരും എന്നെ സ്നേഹിക്കണ്ട..
സ്നേഹം കൊണ്ട് ശ്വാസം മുട്ടിക്കെണ്ട. മുറിവുകളാണ് എനിക്കിഷ്ടം. രക്തമൊഴുകുന്ന മുറിവുകൾ. അസ്ഥിയിൽ കൂടി വേദന നിറയ്ക്കുന്നവ.

പക്ഷേ എന്തുകൊണ്ടോ വിവേകിന്റെ പ്രണയം തുളുമ്പുന്ന കണ്ണുകൾ ഓർമ്മ വരുന്നു.
സ്നേഹലോലമായ വാക്കുകൾ. നനവുള്ള ചുണ്ടുകളുടെ സിഗരറ്റ് മണം.

പിന്നെ … ഓർക്കെണ്ടാ എന്ന് വിചാരിച്ചതാണ്.
പക്ഷേ ഓർത്തു പോകുന്നു.
ബലിഷ്ഠ കരങ്ങളുടെ ആലിംഗനം.
കുതറി മാറാൻ ഒരുങ്ങുമ്പോൾ, ആ പ്രേമാതുര മല്പിടുത്തങ്ങൾക്കിടയിൽ വിടർന്ന ഷർട്ടിന്റെ മൂന്നാമത്തെ ബട്ടണുകൾക്കിടയിലൂടെ ഉയർന്നു വന്ന രോമസമൃദ്ധി.
എക്സിക്യുട്ടീവ് സ്പെഷ്യൽ പെർഫ്യൂം ഗന്ധത്തെ തോല്പിച്ചു കടന്നു കയറിയ പുരുഷന്റെ വിയർപ്പു ഗന്ധം.
അനുപമയ്ക്ക് ഇപ്പോൾ ഓക്കാനം വന്നു. അവൾ എഴുന്നേറ്റ് വാഷ് റൂമിനു നേർക്ക് ഓടി.