ചെളിക്കുണ്ടിലെ താമര 25

“എല്ലാം നിനക്ക് വേണ്ടിയല്ലേ മോളെ” അമ്മ അവളുടെ ശിരസില്‍ തഴുകിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

പുതിയ വേഷം ധരിച്ച് അരുന്ധതി ഡിന്നര്‍ കഴിക്കാന്‍ അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ഒപ്പം നേരത്തെ തന്നെ ബുക്ക് ചെയ്തിരുന്ന ഗാര്‍ഡന്‍ കഫേയില്‍ എത്തി. വിശാലമായ ഗാര്‍ഡനില്‍ ധാരാളം ആളുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. അരണ്ടവെളിച്ചത്തില്‍ അലയടിക്കുന്ന മാസ്മരിക സംഗീതത്തിന്റെ താളം ആസ്വദിച്ച് അരുന്ധതി ഉത്സാഹത്തോടെ ഇരുന്നു. അച്ഛനും അമ്മയും അവള്‍ക്കെതിരെ അഭിമുഖമായി ഇരുന്നു.

“മോള്‍ക്ക് ഇഷ്ടമുള്ളത് ഓര്‍ഡര്‍ ചെയ്തോ..” മെനു അവളുടെ നേരെ നീട്ടി സുരേന്ദ്രന്‍ പറഞ്ഞു. അരുന്ധതി മെനു കാര്‍ഡ് എടുത്ത് വിഭവങ്ങള്‍ നോക്കാന്‍ തുടങ്ങി. അതില്‍ നിന്നും ചിലത് തിരഞ്ഞെടുത്ത ശേഷം അവള്‍ തലയുയര്‍ത്തി അച്ഛനെ നോക്കി.

പെട്ടെന്ന് അവളുടെ നോട്ടം അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും അപ്പുറത്തേക്ക് നീണ്ടു. അവളുടെ മുഖത്തെ ഭാവമാറ്റം സുരേന്ദ്രന്‍ ശ്രദ്ധിച്ചു. അയാളുടെ ചുണ്ടില്‍ ചെറിയ ഒരു മന്ദഹാസം വിടര്‍ന്നത് അരുന്ധതി കണ്ടില്ല. അവള്‍ ചങ്കിടിപ്പോടെ, അവര്‍ ഇരുന്നിരുന്നതിന്റെ നേരെ പിന്നിലുള്ള സീറ്റിലേക്ക് തന്നെ നോക്കുകയായിരുന്നു.

“ദിലീപേട്ടന്‍” അവളുടെ ചുണ്ടുകള്‍ മന്ത്രിച്ചു. അവളുടെ കാമുകന്‍ ദിലീപ് സുന്ദരിയായ ഒരു പെണ്ണിന്റെ കൂടെ ചിരിച്ചുകളിച്ച്, പരസ്പരം മുട്ടിയുരുമ്മി ഇരിക്കുന്ന കാഴ്ച അവളെ ഞെട്ടിച്ചു. ആരാണ് ആ പെണ്ണ്? ദിലീപേട്ടന് സഹോദരിമാര്‍ ഇല്ല. അപ്പോള്‍പ്പിന്നെ?

“എന്താ മോളെ..നീ എന്താ വല്ലാതിരിക്കുന്നത്?” സുരേന്ദ്രന്‍ ചോദിച്ചു.

“ഒ..ഒന്നുമില്ല അച്ഛാ..” കണ്ണുകള്‍ നിറയാതിരിക്കാന്‍ പണിപ്പെട്ടുകൊണ്ട് അവള്‍ പറഞ്ഞു.

“മോള്‍ ഐറ്റംസ് സെലെക്റ്റ് ചെയ്തോ?”

“ഇല്ല..അച്ഛന്‍ ചെയ്തോ” അവള്‍ മെനു അയാളുടെ നേരെ നീട്ടി. വീണ്ടും അവളുടെ കണ്ണുകള്‍ ഇതുവരെയും തന്നെ കാണാതെ അവളുമൊത്ത് കൊഞ്ചിക്കുഴയുന്ന ദിലീപിന്റെ മുഖത്ത് പതിഞ്ഞു.
മകളുടെ ഭാവമാറ്റത്തിന്റെ കാരണം മനസിലാക്കി എങ്കിലും സുരേന്ദ്രന്‍ അത് അറിഞ്ഞതായി നടിക്കാതെ മെനുവില്‍ കണ്ണോടിച്ചു. അയാള്‍ എന്തൊക്കയോ വിഭവങ്ങള്‍ തിരഞ്ഞെടുത്ത് ഓര്‍ഡര്‍ നല്‍കി. ദിലീപും ആ സുന്ദരിയും തമ്മിലുള്ള സംസാരവും പരസ്പരം മുട്ടിയുരുമ്മിയുള്ള ഇരുപ്പും ഇടയ്ക്ക് അവള്‍ അവനെ ചുംബിച്ചതും എല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്ന അരുന്ധതിയുടെ കണ്ണുകള്‍ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി അവള്‍ക്ക് കാഴ്ച മങ്ങിയിരുന്നു.

“അച്ഛാ..ഞാന്‍ ഒന്ന് വാഷ് റൂമില്‍ പോയിട്ട് വരാം” അവള്‍ സ്വരം പരമാവധി സാധാരണ മട്ടിലാക്കി പറഞ്ഞു.

“നീ കൂടി ചെല്ല് രാധേ”
അയാള്‍ ഭാര്യയോട്‌ പറഞ്ഞു. മകളെയും കൂട്ടി അവര്‍ ലേഡീസ് വാഷ് റൂമിലേക്ക് പോയി. അരുന്ധതി അവയില്‍ ഒന്നിലേക്ക് കയറി നിശബ്ദം കരഞ്ഞു. ഉറക്കെ അലറിക്കരയാന്‍ അവള്‍ക്ക് തോന്നിയെങ്കിലും അമ്മ പുറത്തുണ്ട് എന്ന ചിന്ത കാരണം അവള്‍ സ്വയം നിയന്ത്രിച്ച് മനസ്സിലെ ദുഃഖം ഒരളവു വരെ കരഞ്ഞു തീര്‍ത്തു. അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ് എന്ന് താന്‍ നേരില്‍ കണ്ടിരിക്കുന്നു. ചതിയന്‍..ചതിയനാണ് അയാള്‍. അവള്‍ കണ്ണാടിയില്‍ നോക്കി സ്വന്ത മുഖത്തെ ദൈന്യത കണ്ടു.