നോക്കി വലുതാക്കിയ രക്ഷിതാക്കളുടെ സ്നേഹമെത്താത്ത മരുഭൂമിയിലേക്ക് മരവിച്ച മനസ്സുമായി പുറപ്പെടുന്ന ഒരു മകന്റെ തോരാത്ത കണ്ണീരല്ലായിരുന്നു അത്,
എല്ലാ പ്രവാസികളും ഗള്ഫിലേക്ക് തിരികെ പോകുമ്പോൾ നാടും നാട്ടുകാരെയും പിരിയുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന വിഷമം കൊണ്ടല്ലായിരുന്നു ഞാനപ്പോൾ കരഞ്ഞത്.
ഇനിയൊരു മടങ്ങിവരവുണ്ടെങ്കിൽ അതിന് മുൻപ്‌ എന്റെ കിനാവുകളെല്ലാം തകർത്ത അവൾ എന്റെ ഭാര്യയായി ഈ വീട്ടിൽ ഉണ്ടാവരുതെന്നും മാനം കെടാത്ത രീതിയിൽ എന്നെയിതിൽ നിന്നും രക്ഷിക്കണമെന്നല്ലാം എന്റെ റബ്ബിനോട് മനമുരുകി പ്രാർഥിക്കുമ്പോഴായിരുന്നു അന്ന് ഞാനങ്ങനെ കരഞ്ഞത് ..
കണ്ടുകൂട്ടിയ ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങളുമായി ബഹറും കടന്ന് നാട്ടിലേക്ക് വന്ന ഞാൻ ആയുസ്സില്ലാത്ത ആ കിനാവുകളെല്ലാം ആരുമറിയാതെ ഖബറടക്കി വീണ്ടും സൗദിയിലേക്ക് തന്നെ യാത്ര തിരിച്ചു..
ജീവിതത്തിൽ അനുഭവിക്കാൻ ബാക്കിയായി കിടന്നിരുന്ന കുറെ നൊമ്പരങ്ങളും , ഒരുപാട് പേരുടെ യഥാർത്ഥ മുഖങ്ങളും , ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെടുത്തിയ ഒരുപാട് രാത്രികളും, കുറെ പുതിയ അനുഭവങ്ങളും സമ്മാനിക്കാൻ പടച്ചോൻ കൊണ്ടുപോയ മറ്റൊരു ഗള്ഫ് യാത്ര കൂടിയായിരുന്നു സൗദിയിലേക്കുള്ള എന്റെ രണ്ടാമത്തെ മടക്കയാത്ര ..
‘ തുടരും ‘
_____________________
” നഷ്ടങ്ങളുടെ തുലാസിൽ നമ്മളറിയാതെ കനം കൂടുമ്പോൾ ജീവിതത്തോട് നമ്മൾ പിണങ്ങി പോവാറുണ്ട് “
??