ബഹറിനക്കരെ

ഒരു കിനാവുണ്ടായിരുന്നു 8

Bahrainakkare Oru Nilavundayirunnu Part 8 | Previous Parts

വാതിൽ തുറന്ന് പുറത്ത് നിൽക്കുന്ന ഉമ്മയോട് എന്താണ് കാര്യമെന്ന് തിരക്കിയപ്പോൾ സങ്കടക്കാറ്റ് ആഞ്ഞു വീശി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന മനസ്സിനെ നല്ലോണം വേദനിപ്പിച്ച് കൊണ്ട് ഉമ്മ പറഞ്ഞു ” നീ അറിഞ്ഞോ നമ്മളെ റൈഹാനത്തിന്റെ ഭർത്താവ് ഗൾഫിൽ വെച്ച് മരിച്ചെന്ന്… ! മക്കത്തായത് കൊണ്ട് നാട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടു വരുന്നില്ലത്രേ. നീ എന്നെ അവളെ കെട്ടിച്ച വീട്ടിലേക്കൊന്നു ആക്കിത്തെരോ.. ?”

വേദന തിന്നിരിക്കുന്ന ഖൽബിലേക്ക് തുളഞ്ഞു കയറിയ ഉമ്മയുടെ ആ വാക്കുകൾ കുറെ നേരത്തിന് എന്നെക്കൊണ്ടൊന്നും പറയാൻ സമ്മതിച്ചില്ല . ” നീ കുളിച്ച് ഒരുങ്ങ് നമുക്കൊന്ന് പോയി വരാം ” എന്നുമ്മ വീണ്ടും പറഞ്ഞപ്പോൾ വയ്യാന്നു പറയാൻ തോന്നിയെങ്കിലും ഉമ്മയെ ഒറ്റക്ക് പറഞ്ഞയക്കാൻ എനിക്ക്‌ കഴിയുമായിരുന്നില്ല.

എന്നേയും അവളേയും വിധിയിങ്ങനെ പിന്തുടർന്ന് വേട്ടയാടുന്നതിന്റെ പൊരുളെന്താണെന്ന് അപ്പോഴും എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു.. !

എന്റെ നിക്കാഹ് കഴിഞ്ഞ അന്നുമുതൽ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെ
കൊട്ടിയടച്ച വാതിലിനപ്പുറത്തേക്ക് വലിച്ച് മാറ്റി നിർത്തിയ റൈഹാനത്തിന്റെ മുഖം ഒരിക്കൽ കൂടി കാണാൻ ഞാനാ കുറ്റിയിട്ട് പൂട്ടിയ ഓർമ്മകളുടെ വാതിൽ പതുക്കെ വീണ്ടും തുറന്ന് നോക്കി.

ആ നിൽപ്പിൽ അവളെ കുറിച്ചോർത്തങ്ങനെ നിൽക്കുമ്പോൾ അകത്ത് നിന്നും
ഉമ്മയൊരുങ്ങാൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു പറഞ്ഞതും തട്ടിത്തടഞ്ഞു വീണ ഓർമ്മകളടുക്കി വെച്ച് പെട്ടെന്ന് കുളിച്ച് റെഡിയായി ഉമ്മയോടൊപ്പം അവളെ കല്ല്യാണം കഴിപ്പിച്ച വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു.

യാത്രക്കിടയിൽ ” ഉമ്മാ.. അവളെ ഭർത്താവ് എങ്ങനെയാ മരിച്ചത്.. ? ” എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ “അറ്റാക്ക് ആണെന്നാ പറഞ്ഞത്..” എന്നുമ്മ മറുപടി തന്നതും പിന്നീടൊന്നും ചോദിക്കാൻ എനിക്ക്‌ കഴിഞ്ഞില്ല.

ഒരു ഭാഗത്ത് തകർന്നാടി ഉലയുന്ന എന്റെ ജീവിതവും മറു ഭാഗത്ത് നഷ്ടങ്ങളോർമ്മിപ്പിച്ച് റൈഹാനത്തും കൂടിയായപ്പോൾ ഞാൻ മൗനത്തെ കൂട്ട് പിടിച്ച് കൂടുതലൊന്നും സംസാരിക്കാതെ ബൈക്ക് അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.

ഉമ്മ പിറകിലിരുന്ന് അവളെ കുറിച്ച് എന്തൊക്കെയോ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു . “നല്ലൊരു കുട്ടിയാണെന്നും, എന്തൊരു അച്ചടക്കമാണെന്നും, അവളൊരു വീട്ടിലുണ്ടെങ്കി എന്തിനും അവള് തന്നെ മതിയെന്നുമൊക്കെ പറഞ്ഞ് അവസാനം ഉമ്മ പറഞ്ഞു ” ആ കുട്ടീനേം, ന്റെ കുട്ടീനേം ഒക്കെ പടച്ചോനിങ്ങനെ പരീക്ഷിക്കുന്നത് എന്തിനാണാവോ.. ” എന്ന ഉമ്മയുടെ സങ്കടത്തോടെയുള്ള വാക്കുകൾ കേൾക്കാനിടയായ നീറ്റലനുഭവപ്പെട്ട മനസ്സിനോട് കാറ്റേറ്റ് നിറഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കരയാനുണ്ടൊന്നു ചോദിച്ചത് പോലെ ഞാൻ മുന്നോട്ട് നോക്കി ഉമ്മ കാണാതെ ദുഖങ്ങളടക്കുന്ന കണ്ണീരൊഴുക്കി കൊണ്ടിരുന്നു.