അറിയാതെ പോയ മുഹബത്ത് 33

രണ്ട് പേരും സംസാരിച്ച് റോഡ് സൈഡിലെത്തി. മറുവശത്തേക്ക് മുറിച്ച് കടക്കാന്‍ നോക്കി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് പോവാനുള്ള ബസ് മറുവശത്ത്‌ വന്ന് നിന്നു. ബസ് കിട്ടില്ല എന്ന് കരുതി രണ്ട് പേരും ധൃതിയില്‍ റോഡ് ക്രോസ് ചെയ്യുമ്പോഴാണ് സനയുടെ ഫോണ്‍ റിംഗ് ചെയ്തത്. റോഡ് ക്രോസ് ചെയ്യുന്നതിനിടയ്ക്ക് അവൾ ഫോണ്‍ അറ്റന്റ് ചെയ്തു.. അപ്പോഴേക്കും ഞാന്‍ മറുവശത്ത് എത്തി തിരിഞ്ഞ് സനയെ നോക്കിയപ്പോഴേക്കും ഒരു ബസ് വന്ന് അവളെ……
രേവതി പറയുന്നത് മുഴുവനാക്കാതെ രണ്ട് കൈകള്‍ കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തി കരയുകയായിരുന്നു..
“എന്റെ അശ്രദ്ധ കാരണം കൊണ്ടല്ലേ അവൾ??”
അവൾ സ്വയം പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു..
കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുമായി രേവതി ഞങ്ങളെ നോക്കി.

“രേവതി താൻ കരയല്ലെ ആളുകളൊക്കെ ശ്രദ്ധിക്കും”. നജീബ്‌ അങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് അവളുടെ കരച്ചില്‍ നിർത്താൻ നോക്കി..

“പിന്നീട് എന്താ ഉണ്ടായത്. “ആദി ചോദിച്ചു.
അവൾ കരച്ചില്‍ അടക്കി പിടിച്ചു കൊണ്ട് വീണ്ടും തുടര്‍ന്നു.

കോളേജ് വിട്ട നേരമായത് കൊണ്ട് സ്റ്റുഡന്റ്സ് എല്ലാവരും കൂടി ഹോസ്പ്പിറ്റലിൽ എത്തിച്ചു. ആക്സിഡന്റ് നടന്നിടത്ത് നിന്നു അവളുടെ ബാഗ് ഒക്കെ കിട്ടി. അതിൽ നിന്നാണ് എനിക്ക് ആ ഡയറി കിട്ടുന്നത്. ആ ഡയറി അവൾ എപ്പോഴും കൂടെ കൊണ്ട് നടക്കുന്നത് ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. അതുകൊണ്ട്‌ തന്നെ അത് ഞാന്‍ ഇത്രയും കാലം സൂക്ഷിച്ച് വെച്ചത്.

ആരുടെയൊക്കെയോ പ്രാർത്ഥന കൊണ്ട്, മാത്രമാണ്‌ ഇന്ന് അവൾ ജീവിക്കുന്നത്. അവളുടെ ആരോഗ്യനിലയിൽ ഒരു മാറ്റവും കാണാതെ വെന്റിലേറ്ററിലേക്ക് മാറ്റാന്‍ നോക്കിയപ്പോഴാണ് അവളുടെ വിരലുകളെങ്കിലും ഒന്ന് ചലിപ്പിക്കുന്നത്. പിന്നെയും ഒരാഴ്ച്ചയുടെ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിലാണ് അവൾ സംസാരിക്കുന്നത്.
എല്ലാവരുടെയും കണ്ണീരിന്റെയും പ്രാർത്ഥന കൊണ്ടാവാം അവളുടെ ആരോഗ്യനിലയും പുരോഗതി കണ്ടുതുടങ്ങി.
പിന്നീടാണ് ഡോക്ടർ ഞങ്ങളോട് മറ്റൊരു സത്യം പറയുന്നത്. അവളെ മാത്രമാണ്‌ തിരിച്ച് കിട്ടിയത്. അവളുടെ ഓർമ്മകൾ അവളിൽ നിന്ന് നഷ്ടമായിയെന്ന്.
സംസാരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടും ആരോടും സംസാരിക്കാതെ അവൾ ദിവസങ്ങൾ കഴിച്ചു കൂട്ടി.
സ്വന്തം മകൾ തങ്ങളെ പോലും തിരിച്ചറിയുന്നില്ല എന്ന വേദനയില്‍ അവളുടെ ഉപ്പയും ഉമ്മയും..

അവളുടെ ആ ഡയറി വായിച്ചപ്പോൾ അതവൾക്ക് തിരിച്ച് കൊടുക്കാൻ തോന്നിയില്ല. മറവിയെന്നത് ദൈവം അവൾക്ക് കൊടുത്ത അനുഗ്രഹമായിട്ട എനിക്ക് തോന്നുന്നത്. കോളേജിൽ പോകുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞ അവളെ എല്ലാവരും കൂടി കോളേജിൽ വരാൻ വേണ്ടി കുറെ നിർബന്ധിച്ചു.
ആർക്കും അറിയില്ല അവളുടെ ഓർമ്മകൾ നഷ്ടപ്പെട്ടത്. ചുരുക്കം ചിലര്‍ക്ക് മാത്രം. ഞങ്ങൾ കുറച്ച് ഫ്രണ്ട്സിനും അവളുടെ ബന്ധുക്കൾക്കും മാത്രം. അതുകൊണ്ടാണ് അവൾക്ക് ആദിലിനെ അറിയാത്തത്…
“നേരം ഒരുപാടായി ഞാന്‍ പോവാ.”. രേവതി പോവാണ് എന്ന് പറഞ്ഞ് പോയി.
“ടാ.. ആദി നീയെന്ത് ആലോചിച്ചിരിക്കാ ഇവിടെ. രേവതി പോയി. നമുക്ക് പോവാം”.
എന്ന് പറഞ്ഞ് ആദിലിനെ എണീപ്പിച്ചു.
“നീയെന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്.? “നജീബ്‌ ചോദിച്ചു
“അന്ന് ആരാ അവളെ വിളിച്ചത് എന്ന് നിനക്കറിയോ? ”
“അത് എങ്ങനെയാ എനിക്കറിയാ”
“അന്ന് വിളിച്ചത് ഞാനാ.. ”
“എന്ത് ? “ഒരു ഞെട്ടലോടെയാണ് നജീബ്‌ അത് കേട്ടത്. “അതെടാ.. അന്ന് വിളിച്ചത് ഞാനാ. ഫോൺ എടുത്ത് ഹലോ എന്ന് മാത്രമാണ് സന പറഞ്ഞത്. പിന്നെ ഒരു അലർച്ച മാത്രമാണ് കേട്ടത്. എന്താ സംഭവം എന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടി ആ നമ്പറിലേക്ക് വിളിച്ചു അപ്പോഴേക്കും ഫോൺ സ്വിച്ച് ഓഫായി. പിന്നെ പലപ്പോഴും വിളിച്ചു നോക്കി. ആ നമ്പര്‍ നിലവിലില്ല എന്നായിരുന്നു മറുപടി. പതിയെ ഞാനും ആ കാര്യം മറന്നു”.
എല്ലാം പറഞ്ഞു വീട്ടില്‍ എത്തിയത് അറിഞ്ഞില്ല നജീബ്‌ തട്ടി വിളിച്ചപ്പോഴാ അറിയുന്നത്. ഒന്നും കഴിക്കാതെ റൂമിൽ പോയി കിടന്നു..

പെട്ടെന്ന് ഫോൺ റിംങ് ചെയ്യുന്നത് കേട്ടാണ് എണീറ്റത്. ഫോൺ എടുത്ത് ഡിസ്പ്ലേയിൽ നോക്കി.
“നജീബ്‌ “..
ഫോൺ അറ്റന്റ് ചെയ്തു..
“നീ ഉറങ്ങിയോ..? ”
“ഉറങ്ങിയാ പിന്നെ നിന്റെ ഫോൺ ഞാന്‍ എടുക്കോ..? ”
“നീ ഇപ്പോഴും അവളെ ഓർത്ത് കിടക്കാണോ..? ”
“മ്മ്.. മനസ്സില്‍ നിന്ന് ഒരിക്കൽ മായ്ച്ചു കളഞ്ഞതാ അവളുടെ മുഖം. പക്ഷേ ഇപ്പോ അവളും എന്റെ ഒപ്പം വേണം എന്ന് തോന്നുന്നു. ഇപ്പോ അവളറിയാതെയല്ലെ ഞാന്‍ സ്നേഹിക്കുന്നത്.. ”
“മ്.. “നജീബ്‌ മറുപടി ഒരു മൂളലിൽ ഒതുക്കി..
“അപ്പോ നീയൊന്ന് ആലോചിച്ച് നോക്ക് അവൾ എത്രമാത്രം എന്നെ സ്നേഹിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. എന്റെ
കൈ അകലെ ഉണ്ടായിട്ട് തട്ടി തെറിപ്പിച്ചതല്ലെ. അവളൊരു പാവമാണെടാ.. എല്ലാവരേയും സ്നേഹിക്കാനൊള്ളു അറിയാ.. ആ അവളെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞു എത്രതവണ വിശമിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നറിയോ..
ഒരിക്കൽ ഞാന്‍ വിളിച്ചു കുറേ ചീത്തവിളിച്ചിട്ടുണ്ട്. അന്നവൾ ഫോണിലൂടെ കരയുകയായിരുന്നു.. ”
“മതിയെടാ.. ഒക്കെ കഴിഞ്ഞതല്ലെ.. ഇനി പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.. ”
“എനിക്ക് സിനുനോട് ഒരു സോറിയെങ്കിലും പറയണം”
“എന്തിനാ എന്ന് അവള്‍ ചോദിച്ചാൽ നീയെന്താ പറയാ..? ”
“അറിയില്ല.. എന്തെങ്കിലും വഴി പറഞ്ഞു താ.. ”
“നീയിപ്പോ ഉറങ്ങാൻ നോക്ക്.. നട്ട പാതിരാക്കാ വഴി ചോദിക്കുന്നത്.. “എന്ന് പറഞ്ഞു ഫോൺ വെച്ചു.
രാത്രിയുടെ ഏതോ യാമങ്ങളിൽ ഉറക്കം എന്നേയും കൂടെ കൂട്ടി..
————————–————————–——-