അറിയാതെ പോയ മുഹബത്ത് 33

പലപ്പോഴും നിന്റെ വാക്കുകൾ എന്റെ സ്നേഹത്തെ മുതലെടുത്തിരുന്നു. അത് മനസിലാക്കി ഞാന്‍ ഒഴിഞ്ഞ് മാറിയിട്ടുണ്ട്..

എന്നെങ്കിലും ഈ ഡയറി നിന്റെ കൈയ്യില്‍ കിട്ടിയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആശിച്ചു പോവുകയാണ് ഞാനിപ്പോൾ..

ഒരിക്കലും നടക്കാത്ത ആശ..

നിന്നോടൊത്ത് ജീവിക്കാനാണ് ഞാനെന്നും ആഗ്രഹം. അത് സഫലമാവുമോയെന്ന് പോലുമറിയില്ല..

കാത്തിരിക്കാം…
നിനക്കായ് മാത്രം…
നിന്റെ ഒാർമമകളിലൂടെ..

ഒറ്റയിരുപ്പിൽ ആ ഡയറി വായിച്ചപ്പോൾ തനിക്ക് എന്തൊക്കെയോ നഷ്ടപ്പെട്ടത് പോലെ തോന്നി. ഒരു നിമിഷം തന്റെ കൈകള്‍ കൊണ്ട് മുഖമൊന്ന് പൊത്തി പിടിച്ചു. പുറത്ത് കാണിക്കാതെ ഇത്രയും കാലം തന്നെ സ്നേഹിച്ചവളെ ഒന്ന് മനസിലാക്കിയില്ലല്ലോ.

ഒരു ഡയറിയെന്ന് പറയാനൊന്നും പറ്റില്ല. പക്ഷേ ചുരുക്കം വാക്കുകളിലൂടെ മാത്രം അവളുടെ ജീവിതാവസ്ഥയും മനസ്സിലുള്ളതും പകർത്തിയെന്ന് പറയാം..

“അപ്പോ അവൾക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടമായിരുന്നോ.?
ഇഷ്ടമായിരിക്കാം.. അലെങ്കിൽ അവളിങ്ങനെയൊക്കെ എഴുതോ..? ആദിൽ സ്വയം ചോദിച്ചു.

എന്നും എല്ലാ പെൺകുട്ടികളെയും കാണുന്ന പോലെ അവളെയും ഞാന്‍ കണ്ടു. ഞാന്‍ ഇഷ്ടമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് പോലും തിരിച്ചു ഇഷ്ടമാണ് എന്ന് പറയാതത്ത് കൊണ്ട് കുറേ ദേഷ്യം തോന്നിയതാ അവളോട്..

പ്രവാസ ജീവിതത്തിനിടയിലും പല പെൺകുട്ടികളേയും ഞാന്‍ പരിചയപ്പെട്ടു , മുഖപുസ്തകമെന്ന വലിയ ലോകത്തിൽ നിന്ന്..
ചിലരെയൊക്കെ പ്രപ്പോസ് ചെയ്തിട്ടുമുണ്ട്. ചിലരൊക്കെ രണ്ട് മൂന്ന് മാസം കഴിയുമ്പോ ഒഴിഞ്ഞ് മാറും. ഇത്രയും വർഷമായിട്ടും ഇവൾ എന്നെ ഓർത്ത് ജീവിക്കാണോ..?

എന്നിട്ട് അവളെന്താ എന്ന അറിയാത്തത് പോലെ നോക്കുന്നതും സംസാരിക്കുന്നതും. ഇപ്പോ എന്തേ അവൾക്ക് പഴയ ഇഷ്ടം ഒന്നും ഇല്ലേ ആവോ..?
രണ്ടര വര്‍ഷം ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന ആ നാട്ടില്‍ നിന്നിട്ട് എപ്പോഴോ മറന്ന് പോയതാ അവളുടെ ഓർമ്മകൾ. പക്ഷേ വീണ്ടും അവളെ കണ്ടു. വിധിയെന്നല്ലാതെ എന്താ ഇതിനൊക്കെ പറയാ..

രണ്ടര വര്‍ഷമായിട്ടും അവളെ കാണാന്‍ ഒരു മാറ്റവുമില്ല. പക്ഷേ എന്തുകൊണ്ട് മാത്രം അവൾ….?
പറഞ്ഞിട്ട് കാര്യമില്ല.. അവളെ ഓർക്കാത്ത എത്രയെത്ര രാവുകളും പകലുകളും ഞാന്‍ ജീവിച്ചു. എന്നിട്ട് ഞാനെന്തിനാ അവളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നേ.. അതിനുള്ള യോഗ്യത പോലും എനിക്കിന്നില്ല..

അവളെ ഒന്ന് കാണാന്‍ മനസ്സ് വല്ലാതെ കൊതിക്കുന്നുണ്ട് ഇപ്പോ. ഒരു തവണ മാപ്പ് പറയണം…
അവളുടെ സ്നേഹം മനസിലാക്കാതെ പോയതാ എനിക്ക് പറ്റിയ തെറ്റ്. ഞാന്‍ പ്രപ്പോസ് ചെയ്തവരെ കുറിച്ചൊക്കെ പലതവണ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ അവളോട്? എന്നിട്ടും എന്തിനാ അവള് എന്നെ….

ചിന്തകൾ സാഗാരത്തിൽ തിരയടിക്കുന്നത് പോലെ കടന്നുപോയി…

ഈ ഡയറി എന്തായാലും മറ്റന്നാൾ രേവതിക്ക് കൊടുക്കാം.. നാളെ മൂത്തമാന്റെ വീട്ടില്‍ പോവണം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഉമ്മ.. നാട്ടില്‍ വന്നിട്ട് ഉമ്മാക്ക് എന്നെ ഒന്ന് ശരിക്ക് കിട്ടിയിട്ടില്ല.. നാളെ പോവാതിരിക്കാനും പറ്റില്ല..

“നേരം എത്രയായീന്നാ അന്റെ വിചാരം.? എന്താ ഇയ്യ് ഉറങ്ങാത്തെ? ” ഉമ്മാന്റെ ശബ്ദം കേട്ട് റൂമിന്റെ വാതിലിന്റെ അവിടേക്ക് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.

“ഒന്നുല്ല ഉമ്മ”

“മ്മ്.. കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക്. നാളെ രാവിലെ നേരത്തെ പോവാനുള്ളതാ. ഉച്ചയാവുമ്പോഴേക്കും എത്തണം”

“മ്മ്. “

എന്നത്തിലേറെ ഇന്ന് നേരത്തെ എണീറ്റു.

“ന്റെ റബ്ബേ.. “

“എന്തിനാ ഉമ്മ ഇങ്ങള് ഈ നേരം വെളുക്കാൻ കാലത്ത് റബ്ബിനെ വിളിക്കുന്നേ.. “

“ആരായാലും വിളിക്കില്ലേ.. ഇജ്ജൊക്കെ ജനിച്ചിട്ടു ഈ നേരം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ.. ?”

“അതെന്താ ഇങ്ങള് അങ്ങനെ പറഞ്ഞേ.. ?പണ്ട് ഈ നേരത്തല്ലെ ഞാനൊക്കെ മദ്രസയിലേക്കെ പോയീനത്. പിന്നെന്താ ഇങ്ങള് ഇങ്ങനെ പറയുന്നേ. ?”

രാവിലെ തന്നെ ഇന്നെ കൊണ്ട് ഇജ്ജ് പറയിക്കണ്ടട്ടോ. പോയി റെഡിയാവാൻ നോക്ക്..

അവിടെ ചെന്നപ്പോഴും സിനുവിനെ എങ്ങനെയെങ്കിലും കാണാനായിരുന്നു മനസ്സ് കൊതിച്ചത്. അതിനിടയിൽ പലരും വന്ന് എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ എന്റെ ചിന്തകളിലെല്ലാം അവളായിരുന്നു.

“അല്ലടീ.. അന്റെ ചെക്കനെ കൊണ്ട് പെണ്ണ് കെട്ടിക്കുന്നില്ലേ..? “മൂത്താമ്മാന്റെ വകയായിരുന്നു ചോദ്യം