കുറച്ചു നേരത്തെ ആലോചനയ്ക്ക് ശേഷം ഞാൻ അവളൊടു പറഞ്ഞു ഹർഷേട്ടനെ ഒന്ന് കണ്ടിട്ട് വരാം. “ഇനി ഒരു പക്ഷെ. നമ്മൾ തിരിച്ചു വരാതെ പോയാൽ പറയാതെ പോകുന്നത് നന്ദികേട് ആവില്ലേ ..? അവൾ ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു കൊണ്ട് സമ്മതം നൽകി. “കുട്ടികൾ ഇല്ലായിരുന്നു എങ്കിൽ ഒരു പക്ഷെ അവൾ കൂടി എന്നൊടൊപ്പം വന്നേനെ”. കാരണം ഞങ്ങൾക്ക് വലിയ ആശ്രയമായ മനുഷ്യൻ ആണ്..
അങ്ങനെ ട്രെയിനിൽ നിന്നും പുറത്ത് ഇറങ്ങി. ഹർഷേട്ടനെ കണ്ട് യാത്ര ചോദിച്ചു.
ഇനി ചിലപ്പോൾ ഇങ്ങോട്ട് തിരിച്ചു വരില്ലെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മറുപടി
അത്
“നന്നായി , ഞാനും ഇതു പറയാൻ ഇരുന്നതാണ്” എന്നായിരുന്നു. ഇനിയുള്ള കാലം അമ്മയോടൊപ്പം നാട്ടിൽ തന്നെ കൂട്” എങ്കിലും അത് പറയുമ്പോൾ …ആ ശബ്ദം ഇടറിയത് എനിക്ക് മനസ്സിലായി. അദ്ദേഹത്തൊടു യാത്ര ചോദിച്ചുകൊണ്ട് തിരിഞ്ഞു നടന്നപ്പോൾ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു തുളുമ്പി… അത് കൊണ്ട് തന്നെ തിരിഞ്ഞു നോക്കാതെ കംപാർട്ട്മെന്റിൽ കയറി ഇരുന്നു..
ഇത്രയും നേരം കൊണ്ട് ഞങ്ങളെ കൂടാതെ മറ്റു രണ്ടു ചെറുപ്പക്കാരും , രണ്ടു യുവതികളും ട്രെയിനിൽ ഞങ്ങളുടൊപ്പം യാത്ര ചെയ്യാൻ കയറിയിട്ടുണ്ട്…
കണ്ടിട്ട് എല്ലാവരും മലയാളികൾ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു… അത് എന്തായാലും നന്നായി വല്ലതും മിണ്ടിയും പറഞ്ഞും ഇരിക്കാമല്ലൊ …?
കുറച്ചുനേരം കൂടി കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ഒരാൾ കൂടി വന്നു. ഒരു മധ്യവയസ്കൻ, കണ്ടിട്ട് ഏതോ ഉയർന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥൻ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു…
ആരുംതന്നെ ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല. അപരിചിതത്വം കൊണ്ട് ആവാം…
ഞാൻ കുറച്ചു നേരം അവളെ തന്നെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു..
പഴയ കോളേജ് കുമാരിയിൽ നിന്നും ഒരു തികഞ്ഞ വീട്ടമ്മയായി അവൾ മാറി കഴിഞ്ഞു. കുട്ടികളുടെയും, എന്റെ കാര്യങ്ങളിലും ഒരു വീഴ്ചയും വരുത്തിയിട്ടില്ല. ഇതുവരെയും ഒരു പരാതിയും, പരിഭവവും കാണിച്ചിട്ടുമില്ല, പറഞ്ഞിട്ടുമില്ല…
ഇപ്പോൾത്തന്നെ എത്ര കൈവഴക്കത്തൊടെയാണ് കുട്ടികളെ അവൾ കൈകാര്യം ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.
Super!!
ടാ ഇത് ഇവിടുന്നു എന്തിനാ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തത് മുൻപ്
ആ അക്കൗണ്ട് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു അപ്പോൾ ഇവിടെ നിന്നും കഥയും ….
ഹായ് വീണ്ടും ഇട്ടു അല്ലെ… നന്നായിട്ടുണ്ട്… ♥️♥️♥️♥️♥️
കുറച്ചു കറക്ഷൻ വരുത്തി സുജി അണ്ണാ ?❣️
മുൻപ് വായിച്ചതല്ലേ, ഒന്നും കൂടി വായിച്ചു, ആശംസകൾ…
വീണ്ടും, വായിച്ചു എന്നറിഞ്ഞതിൽ അതിയായ സന്തോഷം ഉണ്ട് , ഈ അകമൊഴിഞ്ഞ സപ്പോർട്ടിന് വളരെയധികം നന്ദി ജ്വാല ജീ ?❣️
അതേയ് ഒരു വട്ടം ഇവിടെ വന്നിട്ട് ഉണ്ടല്ലോ ല്ലേ,,
പക്ഷെ ഞാനതിൽ കമന്റ് ഇട്ടിട്ടില്ല അതോണ്ട് ഇതിൽ ഇട്ടേകുന്നു.
അല്ല എന്ത് കണ്ടിട്ടാണാവോ ഒളിച്ചോടുന്നത് ഒക്കെ. അവിടെ ആ ഹർഷൻ കണ്ടോണ്ട് രക്ഷപെട്ടു. ഈ ഒളിച്ചോട്ടം കൊണ്ട് ഏറ്റവും വേദനിച്ചത് ആ അമ്മയുടെ മാതൃ ഹൃദയമാണ്. ഈ അമ്മമാർക്ക്‌ ഒക്കെ ഒരു പ്രേശ്നമുണ്ട് നമ്മൾ എത്ര തന്നെ വേദനിപ്പിച്ചാലും അത്യം ഒക്കെ നമ്മളോട് ദേശ്യം കാണിക്കുമെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെ പരിഭവും സ്നേഹവും നമ്മളോട് തോന്നും ഒരു വല്ലാത്ത ജന്മങ്ങളാണ് അത്.
കഥയും കഥാ പാത്രങ്ങളും കൊള്ളാം.
ഖുറേഷി അബ്രഹാം,,,,
ഒളിച്ചോട്ടത്തിന് പ്രതേകിച്ചു എപ്പോഴും ഒരു കാരണവും ഉണ്ടാകാറില്ല, പിന്നെ കുട്ടികൾ ചെയ്യുന്ന ഏതൊരു തെറ്റിൻറെയും ഫലം അനുഭവിക്കുന്നത് അവരുടെ മാതാപിതാക്കൾ തന്നെയാണ് ….
ഈ കഥ ഇവിടെ നിന്നും ഡിലീറ്റ് ആയി ,,, അതുകൊണ്ടാണ് വീണ്ടും റീ സബ്മിറ്റ് ചെയ്തത് …?❣️
Njan adyamayitta e story vayikkunnae. Ishattapettu orupad. Nammal evidae, ethu pathirikku poyalum thirichu varumbol namalae kathirikkunnath amma mathram❤❤❤
സത്യം, ഈ നല്ല വാക്കുകൾക്ക് ഒരായിരം നന്ദി ? സഹോ ❣️
ഇത് ഒരു വട്ടം വന്നത് അല്ലെ എന്തായാലും കൊളളാം ??
ജോനു , ഈ കഥ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു ,,,, ഇപ്പോൾ റീ സബ്മിറ്റ് ചെയ്തതാണ് …
അതാണല്ലേ
യെസ് ബ്രോ , ഗുഡ് മോണിംഗ് ☕❣️
Ee kadha vayichadhaanalo.eni njan fittayadhukondu thonukayano.adho kuttetan fi…..ano… Endhaayalum like pedachattundu sappu.
???
Thambraaaaaaa. ezhuthukaar 1st adikunnadhu aneedhiyaanu.adhu ezhudhaan ariyatha vaayanakaarude avakaasamanu edhinedhire njangal kuttetanu paraadhi kodukum