റെയിൽവേ സ്റ്റേഷന് പുറത്ത് ഇറങ്ങി ഒരു ടാക്സി വിളിച്ചു… ഡ്രൈവറെ കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ എവിടെയൊക്കെയോ കണ്ട് മറന്നത് പോലെ തോന്നി…? കുറച്ചു ഒന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോൾ തന്നെ ആളെ പിടികിട്ടി..
അതെ സുജീഷ് അണ്ണൻ ….?
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് പേര് എടുത്തു പറഞ്ഞത് കേട്ട് പുള്ളിക്കാരൻ ചോദിച്ചു നിനക്ക് ഇപ്പോഴും ? ഞങ്ങളെയൊക്കെ ഓർമ്മയുണ്ട് അല്ലെ… ?
ആ വാക്കുകളിലെ പരിഹാസം എനിക്ക് മനസ്സിലായി… ??
ഞാൻ അതിന് ഒന്ന് ചിരിച്ചു, എന്നിട്ട് തിരക്കി ശ്രുതി ചേച്ചിക്ക് സുഖമല്ലെ …?
“അതെടാ അവരെല്ലാം സുഖമായിരുന്നു…”
“അയത്തിൽ ജംഗ്ഷനിൽ എത്തിയപ്പോൾ ഞാൻ സുജി അണ്ണനൊട് കാർ ഒന്നു നിർത്താൻ പറഞ്ഞു. കുറച്ചു നേരം വെയിറ്റ് ചെയ്യാൻ പറഞ്ഞിട്ടാണ് ഞാൻ ചെറിയൊരു ഷോപ്പിംഗിന് പോയത് …”
തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ സുജി അണ്ണൻ ജീനയോട് സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു…
കുറച്ചു അധികം സാധനങ്ങളുമായാണ്, ഞാൻ തിരിച്ചു വന്നത് ഉത്രാടം ദിവസം ആയതിനാൽ റോഡിലും കടകളിലും മൊത്തം വലിയ തിരക്കാണ്…
പെട്ടെന്നാണ് എന്റെ ചിന്തകളിലേക്ക് ” ഇതുപോലെ ഒരു എട്ടു വർഷത്തിനു മുമ്പുള്ള ഉത്രാടത്തിന് വീട്ടിൽ നിന്നും റെയിൽവേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക് പോകുമ്പോൾ. ഇങ്ങനെയൊക്കെ വരുമെന്ന് ഞാൻ സ്വപ്നത്തിൽ കൂടി ചിന്തിച്ചിരുന്നില്ല..”
“എല്ലാം വിധിയുടെ വിളയാട്ടം”
ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നും പോകുമ്പോൾ ചെറിയ ഒരു ഗ്രാമമായിരുന്നു അയത്തിൽ… പക്ഷെ ഇന്ന് …???
അങ്ങനെ ചിന്തിച്ചിരിക്കെ, കാറ് വീട്ടിന്റെ മുമ്പിൽ നിന്നു…
ഞാൻ വേഗം ഇറങ്ങി സാധനങ്ങൾ പുറത്ത് എടുത്തു വെച്ചു…
“ജീനയും, കുട്ടികളും ആദ്യമായിട്ടാണ് എന്റെ വീട്ടിൽ വരുന്നതെന്ന സത്യം ? അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഓർത്തത് …”
വീട് അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നു…
ഞാൻ ജീനയെ നോക്കി ..
അവൾ എന്നെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു … എങ്കിലും അവളുടെ മുഖത്ത് ടെന്ഷന് കാണാമായിരുന്നു …
കുട്ടികൾ വളരെ സന്തോഷത്തോടെയാണ് കാണപ്പെടുന്നത്… പിന്നെ ദീർഘദൂര യാത്രയുടെ ആലസ്യത ജിയയിലും നീനയിലും കാണാം ?
Super!!
ടാ ഇത് ഇവിടുന്നു എന്തിനാ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തത് മുൻപ്
ആ അക്കൗണ്ട് ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു അപ്പോൾ ഇവിടെ നിന്നും കഥയും ….
ഹായ് വീണ്ടും ഇട്ടു അല്ലെ… നന്നായിട്ടുണ്ട്… ♥️♥️♥️♥️♥️
കുറച്ചു കറക്ഷൻ വരുത്തി സുജി അണ്ണാ ?❣️
മുൻപ് വായിച്ചതല്ലേ, ഒന്നും കൂടി വായിച്ചു, ആശംസകൾ…
വീണ്ടും, വായിച്ചു എന്നറിഞ്ഞതിൽ അതിയായ സന്തോഷം ഉണ്ട് , ഈ അകമൊഴിഞ്ഞ സപ്പോർട്ടിന് വളരെയധികം നന്ദി ജ്വാല ജീ ?❣️
അതേയ് ഒരു വട്ടം ഇവിടെ വന്നിട്ട് ഉണ്ടല്ലോ ല്ലേ,,
പക്ഷെ ഞാനതിൽ കമന്റ് ഇട്ടിട്ടില്ല അതോണ്ട് ഇതിൽ ഇട്ടേകുന്നു.
അല്ല എന്ത് കണ്ടിട്ടാണാവോ ഒളിച്ചോടുന്നത് ഒക്കെ. അവിടെ ആ ഹർഷൻ കണ്ടോണ്ട് രക്ഷപെട്ടു. ഈ ഒളിച്ചോട്ടം കൊണ്ട് ഏറ്റവും വേദനിച്ചത് ആ അമ്മയുടെ മാതൃ ഹൃദയമാണ്. ഈ അമ്മമാർക്ക്‌ ഒക്കെ ഒരു പ്രേശ്നമുണ്ട് നമ്മൾ എത്ര തന്നെ വേദനിപ്പിച്ചാലും അത്യം ഒക്കെ നമ്മളോട് ദേശ്യം കാണിക്കുമെങ്കിലും പെട്ടെന്ന് തന്നെ പരിഭവും സ്നേഹവും നമ്മളോട് തോന്നും ഒരു വല്ലാത്ത ജന്മങ്ങളാണ് അത്.
കഥയും കഥാ പാത്രങ്ങളും കൊള്ളാം.
ഖുറേഷി അബ്രഹാം,,,,
ഒളിച്ചോട്ടത്തിന് പ്രതേകിച്ചു എപ്പോഴും ഒരു കാരണവും ഉണ്ടാകാറില്ല, പിന്നെ കുട്ടികൾ ചെയ്യുന്ന ഏതൊരു തെറ്റിൻറെയും ഫലം അനുഭവിക്കുന്നത് അവരുടെ മാതാപിതാക്കൾ തന്നെയാണ് ….
ഈ കഥ ഇവിടെ നിന്നും ഡിലീറ്റ് ആയി ,,, അതുകൊണ്ടാണ് വീണ്ടും റീ സബ്മിറ്റ് ചെയ്തത് …?❣️
Njan adyamayitta e story vayikkunnae. Ishattapettu orupad. Nammal evidae, ethu pathirikku poyalum thirichu varumbol namalae kathirikkunnath amma mathram❤❤❤
സത്യം, ഈ നല്ല വാക്കുകൾക്ക് ഒരായിരം നന്ദി ? സഹോ ❣️
ഇത് ഒരു വട്ടം വന്നത് അല്ലെ എന്തായാലും കൊളളാം ??
ജോനു , ഈ കഥ ഡിലീറ്റ് ചെയ്തു ,,,, ഇപ്പോൾ റീ സബ്മിറ്റ് ചെയ്തതാണ് …
അതാണല്ലേ
യെസ് ബ്രോ , ഗുഡ് മോണിംഗ് ☕❣️
Ee kadha vayichadhaanalo.eni njan fittayadhukondu thonukayano.adho kuttetan fi…..ano… Endhaayalum like pedachattundu sappu.
???
Thambraaaaaaa. ezhuthukaar 1st adikunnadhu aneedhiyaanu.adhu ezhudhaan ariyatha vaayanakaarude avakaasamanu edhinedhire njangal kuttetanu paraadhi kodukum