Oru Penninte Kadha by Mini Saji Augustine
ഹോട്ടലിന്റെ മുറ്റത്ത് കാർ പാർക്ക് ചെയ്തു ഞാൻ ഇറങ്ങി നേരെ റിസ്പ്ഷനിൽ ചെന്നു പേരെഴുതി ഒപ്പിട്ട് അഡ്വാൻസ് എണ്ണി കൊടുക്കുമ്പോൾ റിസപ്ഷണിസ്റ്റ് ശങ്കരേട്ടാ ആ കീ ഒന്ന് എടുത്തേ എന്ന് പറയുന്നത് കേട്ടു. ഓഫ്സീസണായതുകൊണ്ട് റൂം കിട്ടാൻ വലിയ ബുദ്ധിമുട്ട് ഒന്നും ഉണ്ടായില്ല.
ശങ്കരേട്ടൻ എന്ന മനുഷ്യന് ഒരു അറുപത് അറുപത്തഞ്ച് വയസ് തോന്നും. കഷണ്ടി കയറിയ തല. മീശ ഡൈ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. വൃത്തിയുള്ള വേഷം. അപ്സ്റ്റെയറിലാണ് റൂം. പെട്ടി എടുത്ത് ശങ്കരേട്ടൻ മുൻപിൽ നടന്നു.
റൂം തുറക്കുന്നതിനിടയിൽ ശങ്കരേട്ടൻ ചോദിച്ചു എന്തെങ്കിലും വേണോ സാറേ? ഞാൻ പറഞ്ഞു ഇപ്പോൾ ഒരു കോഫി വേണം. പിന്നെ ഇന്ന് രാത്രിയിൽ എനിക്ക് കൂട്ടിനായി ഒരു പെൺശരീരവും വേണം.
ശങ്കരേട്ടന്റെ മുഖത്ത് ഒരു വേദന പരക്കുന്നത് കണ്ടു. സാധരണ ഈ ആവശ്യം പറഞ്ഞാൽ എല്ലാ എണ്ണത്തിന്റെ മുഖത്ത് ഒരു വഷളൻ ചിരി കാണാം. എന്നാൽ ശങ്കരേട്ടന്റെ മുഖം സൂചി കുത്തുന്ന വേദനയാണ് കാണുന്നത്.
ആളുണ്ട്, അയാൾ എനിക്ക് മുഖം തരാതെ പറഞ്ഞു. കുറച്ച് താമസമുണ്ട്. സാരമില്ല എനിക്ക് നാളെ വൈകിട്ട് വരേ സമയമുണ്ട് ഞാൻ പറഞ്ഞു. അയാൾ എനിക്ക് മുഖം തരാതെ താഴേക്ക് പോയി.
ഞാൻ ശങ്കരേട്ടനേ ഒർത്ത് ബാത്തുറൂമിൽ കേറി മുഖം കഴുകി. ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചു അയാൾ എന്താ ഇങ്ങനെ? എല്ലാവരും സാധാരണ വൃത്തികെട്ട ഒരു ചിരിയാണ് മറുപടി തരാറ്.
അപ്പോഴേക്കും ശങ്കരേട്ടൻ കോഫിയുമായി തിരിച്ചെത്തി. കോഫിട്രെ ടെബിളിൽ വച്ചിട്ട് അയാൾ എന്നെ നോക്കാതെ പറഞ്ഞു. എനിക്ക് ഇതൊന്നും തീരേ ഇഷ്ടമുള്ള പണിയല്ല സാറേ. ഞാൻ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു ഏത്? കോഫി കൊണ്ട് തരുന്നതോ? അയാൾ എന്നെ കടിപ്പിച്ചൊന്ന് നോക്കി എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു സാറ് നേരത്തേ പറഞ്ഞ രണ്ടാമത്തേ ആവശ്യം. എനിക്കും വരുന്ന ആൾക്കും കുഴപ്പമില്ലെങ്കിൽ ശങ്കരേട്ടനെന്താ? ഞാൻ ഒരു ചിരിയോടെ തിരിച്ചു ചോദിച്ചു. അയാൾ ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. പോകാൻ നേരം പറഞ്ഞു ആള് വരും. കുറച്ച് താമസം ഉണ്ട്. ഒരു പുതിയ ആളാ. അധികം ആയില്ല ഈ ഫീൽഡിൽ. അയാൾ എന്നെ നോക്കാതെ റൂമിൽ നിന്ന് പോയി. എന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു.
ഞാൻ ഇങ്ങനെയാണ് ജോലിയുടേയും വിരസത മാറാൻ ഇടക്ക് ഒരു യാത്ര എന്റെ ഒരു ഹോബിയാണ്. ഈ യാത്രകൾ എനിക്ക് തരുന്നത് പുതിയ പുതിയ സൗഹൃദങ്ങളും അനുഭവങ്ങളും ആണ്.