ശേഷാ.,
ഓരോ ആലിംഗനവും
ഓരോ പൂർണ്ണതയാണത്രേ…
പൂർത്തിയായ കൊത്തുപണികൾ പോലെ…
അപ്പോൾ, അധരങ്ങൾ ബാക്കിവെച്ച
നനഞ്ഞ ചുംബനങ്ങളോ…?
അത് പാതിച്ചാരിയ വാതിലാവാം…
നനവ് കാത്തിരുന്ന് ഉടലിന് തീപ്പിടിച്ച
മണ്ണിനും പെണ്ണിനും ഒരേ ദാഹം…
ഒരേ ഭാവം…
ഒരു കാത്തിരിപ്പിനുമപ്പുറം ആവോളം കുടിച്ചുവറ്റിക്കാൻ
സഗരത്തോളം ആഴമുള്ള രാത്രികൾ..
പരസ്പരം ചുംബനംകോറാത്ത
മുറിവേതുണ്ട് വേദാ
നമ്മുടലിലും ഉയിരിലും…
ശേഷാ……
ഒന്നുകൂടി ഇറുക്കെ ചേർത്തുപിടിക്ക്,
ആത്മദാഹത്തിന്റെ വരണ്ട നാമ്പുകളിൽ
നിന്റെ ജീവരക്തം പടർന്നിറങ്ങട്ടെ..
ഉടൽ പൂവിടും പോലെ,
തിര കടലെടുക്കും പോലെ..
ഏറ്റവും സ്വഭാവികമായി,
ആർദ്രമായി…
അതെ….
നനഞ്ഞു പടർന്ന്
ആഴത്തിൽ കൊത്തിയെടുത്തതിൽ പിന്നെ
ശ്വാസം പോലുടലിൽ
പിണഞ്ഞു കിടക്കുന്ന
ഓരോ ആലിംഗനങ്ങൾക്കും
അത്രമേൽ പൂർണ്ണതയാണ്…
നമ്മുടെ പ്രണയം പോലെ..
?©️?