Author : സ്ജ് സൂബിന്‌
ബിലീവേഴ്‌സ് ഹോസ്പിറ്റലിന്റെ നാലാംനിലയിലെ മുറിയിടെ ജനാലയില്‍ പിടിച്ചു വിധൂരതയിലേക്ക് കണ്ണുംനട്ട് നോക്കിയിരുന്നു ഹരിനാരായണൻ .പുറത്ത് നല്ല വെയില്‍ പരന്നിരിക്കുന്നു ചെറുകാറ്റിൽ റോഡോരമുള്ള തണൽ മരങ്ങളിൽ നിന്നും പഴുത്ത ഇലകള്‍ അലസമായി റോഡിലേക്കു പൊഴിഞ്ഞു വീഴുനുണ്ട് കടമകൾ നിറവേറ്റപ്പെട്ടു ഓർമയായി മറയുന്ന ജീവിതങ്ങൾ എന്നപോലെ ദൂരെ മാർത്തോമ്മാ റെസിഡൻഷ്യൽ സ്കൂള്‍ മൈതാനത് നിന്നും കുട്ടികള്‍ കളിക്കുന്നതു കാണാം .എനിക്കെന്താണ് സംഭവിച്ചത് ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചു .കഴിഞ്ഞ കുറെ നാളുകളായി കാര്യങ്ങളൊന്നും ശരിയല്ല.ജീവിത ക്രമം തന്നെ മാറിയിരിക്കുന്നു.രാത്രികള്‍ പകലാകുന്നു,പകലുകള്‍ രാത്രികളും..ഓര്‍ത്തെടുക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുനേരം മനസ്സില്‍ ഒരു വിങ്ങല്‍ വരുന്നുണ്ട് ചെറുപ്പത്തിൽ എല്ലാ കാര്യങ്ങളിലും എത്ര സജീവമായിരുന്നു ഞാന്‍ .അന്നൊന്നും ജീവിതത്തിന്റെ താളം പിഴച്ചിരുന്നില്ല .പിന്നെ എപ്പോഴാണ് തുടങ്ങിയത് ,കൃത്യമായി പറയാന്‍ കഴിയില്ല .
കോളേജില്‍ പഠിക്കുമ്പോൾ ആണെന്ന് തോനുന്നു ഏതോ ഒരു നിമിഷത്തില്‍ ഒരധ്യാപകന്റെ ശകാരം മനസ്സില്‍ ഒരു വിറയലുണ്ടാക്കി പതിയെ അതെന്നില്‍ വളരുന്നുണ്ടായിരുന്നു ഒരു ഇത്തിള്‍ ചെടി പോലെ.പിന്നെപ്പോളോ മനസ്സിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ സ്വതസിദ്ധ താളം തന്നെ കളഞ്ഞു .ചിലപ്പോള്‍ വിഷാദ പൂരിതമാകി .എന്നാലും വീട്ടില്‍ ആരും അറിഞ്ഞില്ല അറിയിച്ചും ഇല്ല . പഴയ ജീവിതം ഒന്നുമില്ലാത്ത അവസ്ഥയില്‍ ആയിരുന്നെങ്കിലും അതെത്ര ഭംഗിയായിരുന്നു .ഓര്‍മ്മകള്‍ ഉണ്ടാകുമ്പോഴാണ് ഓരോന്നും ഉയർത്തെഴുനേൽക്കുന്നത്.അങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോളാണ് പ്രവീൺ എന്ന സുഹൃത്തിന്റെ രൂപത്തിൽ അത് തന്നെ ഗ്രെസിച്ചത് അപ്പോഴും മനസ്സില്‍ ഭയം കുടികൊള്ളുനുണ്ടായിരുന്നു .ഒരിടക്കാല ആശ്വാസം പോലെയയിരുന്നു അവനത് തന്നപ്പോൾ തോന്നിയത് .പിന്നെ അത് എന്നിലേക്കും പടർന്നു കയറിയത് എത്ര പെട്ടന്നായിരുന്നു. എന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ നശി ക്കുന്നതുപോലെ…
എന്റെ അമ്മ എത്ര തന്റേടിയായിരുന്നു . അച്ഛന്റെ മരണ ശേഷം എന്നെയും കുഞ്ഞനിയത്തി ഗൗരിയേയും വളർത്തിക്കൊണ്ടു വരാനായി അമ്മ അനുഭവിച്ച സങ്കടകടല് അതാർക്കുമറിയില്ല . എനിക്കും അല്ല അമ്മ അതാരെയും അറിയിച്ചിരുന്നില്ല എന്ന് പറയുന്നതാവും കുറച്ചൂടെ ശരി പശുവിനെയും , ആടിനെയും , കോഴിയേയും വളർത്തി വീടിനു ചുറ്റുമുള്ള ഇട്ടാവട്ടത്തിൽ കൃഷി ചെയ്തും അടുത്തുള്ള വീടുകളിൽ അടുക്കളപ്പണി ചെയിതും ആയിരുന്നു അമ്മ കുടുംബം പുലർത്തിയിരുന്നത് . എല്ലാത്തിനും