❤️✨️ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം10✨️❤️ [??????? ????????] 349

“ആദം… ആദം. എടാ നീയെന്താണ് ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്…” ആദം മറുപടിയൊന്നും നൽകാതിരുന്നപ്പോൾ അപ്പുറത്ത് നിന്നും അബ്ദാലിന്റെ സ്വരമുയർന്നു.

ആദം : “എടാ നീയിപ്പോൾ എവിടാ.. എനിക്ക് നിന്നെയിപ്പോൾ കണ്ടേ പറ്റു…”

അബ്ദാൽ : “എടാ ഞാനിപ്പോൾ കോളേജ് ഹാളിലാണ്… ഇവിടെ ഞങ്ങളെ , വിദ്യാർഥികളെ എല്ലാവരെയും അയാൾ ആയുധഭീക്ഷണി കൊണ്ട്, അയാളുടെ അനുചരമാരായ ഡാർക്ക്‌ ബ്രിഗ്രേഡിന്റെ സഹായത്തോടെ നമ്മുടെ കോളേജ് ഹാളിൽ പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുകയാണ്…”

“എന്ത്.. അപ്പോൾ നമ്മുടെ ടീച്ചേർസ് എവിടെ…” ആദമിന് തന്റെ നടുക്കം മാറിയില്ല. അതിനു മറുപടിയായി അബ്ദാൽ പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ കേട്ട് ആദമിന്റെ കൈയിലിരുന്ന ഫീച്ചർ ഫോൺ ഊർന്ന് തറയിൽ വീണ് പാർട്സായിട്ട് ചിതറിവീണു.”

അത് കണ്ടുകൊണ്ടാണ് റാമിനോട് സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന നിതീഷ്, അവിടേക്കു കടന്നുവന്നത്.

” എന്തുപറ്റി ആദം.. എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ…! ആരാ ഫോണിൽ വിളിച്ചത്…???”

ആദമിന്റെ, തറയിൽ വീണ ഫോണിന്റെ പാർട്സ് പെറുക്കിയെടുത്തു എല്ലാം തിരികെ ഫിക്സ് ചെയ്തിട്ട് നിതീഷ്, കുറച്ച് നേരമിങ്ങനെ നിശ്ചലനായിരുന്ന ആദമിനോടായി ചോദിച്ചു.

പക്ഷേ ഫോണിലെ സംഭാഷണമെല്ലാം കേട്ട് മനസ്സെല്ലാം പതറിപോയ ആദം, നിതീഷ് ചോദിച്ചതൊന്നും തന്നെ കേട്ടില്ല.

നിതീഷ് : “എടാ നിന്നോടാ ചോദിച്ചേ… എന്താ ഉണ്ടായേ… കോളേജിൽ അങ്ങേർ വന്നോ… ഗുണനായക്..???”

ആദം : “അഹ്.. അയാൾ വന്നു… കുറച്ച് മുന്നെ അബ് ദാലാണ് വിളിച്ചത്… കോളേജിൽ അയാൾ സർവത്ര പ്രശ്നങ്ങളുമുണ്ടാക്കിയിരിക്കുകയാണ്…”അവൻ ഫോൺ തിരികെ മേടിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

നിതീഷ് : “എന്ത് പ്രശ്നം…”

ആദം : “എല്ലാം ഞാൻ വിശദമായി പറയാം. അതൊന്നും ഇവിടെ വെച്ച് പറയാൻ പറ്റില്ല. നിതീഷേട്ടൻ എന്റെ കൂടെയൊന്നു വന്നേ… സിദ്ധാർഥിന്റെ അച്ഛനോട് തത്കാലം യാത്ര പറഞ്ഞിട്ട് കോളേജിലേക്ക് തിരിക്കണം.”