❤️✨️ ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം 8 ✨️❤️ [??????? ????????] 235

“പപ്പാ, സിദ്ധു, നിങ്ങളോട് ഞങ്ങൾക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നു. എന്താണെന്നു വെച്ചാൽ ഞങ്ങൾ നാളെ ഉച്ചയോടെ കൊച്ചിയിലേക്ക് തിരിക്കുകയാണ്… അവിടെ അടുത്ത ആഴ്ച മുതൽ ഒരു മാസത്തേക്ക് കമ്പനിയുടെ ക്യാമ്പയിനുണ്ട്… അതിന് ശേഷം മുംബൈയിലേക്ക് മടങ്ങും.” അവരുടെ അടുത്തെത്തിയ പാടെ മിത്ര, മുഖവുര കൂടാതെ അവരോട് സംസാരിച്ചുതുടങ്ങി.

“ശേ.. നിങ്ങൾ ഇവിടെ വന്നിട്ട് മൂന്നാല് ദിവസമല്ലേ ആയുള്ളൂ പിള്ളേരെ… എന്നിട്ടെന്താ ഇങ്ങനെ…” രാംചന്ദ്രന്റെ വാക്കുകളിൽ നിരാശ പ്രകടമായിരുന്നു.

“പറഞ്ഞില്ലേ പപ്പാ, കമ്പനിയുടെ വർക്ക്ലോഡ് ഇപ്പോൾ കൂടുതലാണ്.. ഇനിയുള്ള ഒരു മാസം ഞങ്ങൾക്ക് കൊച്ചിയിലായിരിക്കും വർക്ക്‌…” ജിത്തു, കാര്യങ്ങൾ കൂടുതൽ വിശദീകരിച്ചു.

“അല്ല നീ എന്താ സിദ്ധു.. മിണ്ടാതിരിക്കുന്നത്… ഇവര് പോകുന്നതിൽ നിനക്കൊന്നും പറയാനില്ലേ…???” അപ്പോൾ റാം, അവിടെ ഒന്നും മിണ്ടാതെ വിഷമഭാവത്തോടെ, മിത്രയെയും ജിത്തുവിനെയും നോക്കി നിൽക്കുന്ന സിദ്ധാർഥിനോടായി ചോദിച്ചു.

“ഒന്നൂല്ലച്ഛാ…” സിദ്ധാർഥ് അച്ഛനോടായി പറഞ്ഞിട്ട്. ജിത്തുവിനോടായി : “ജിത്തുവേട്ടാ എനിക്ക് ചേട്ടനോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ടായിരുന്നു…ചേട്ടന് എന്റെ കൂടെയൊന്നു വരാമോ…”

“എന്താ സിദ്ധാർഥ് എന്തുപറ്റി.. നിന്റെ മുഖമെന്താ വല്ലാതെയിരിക്കുന്നത്… എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ…”

സിദ്ധാർഥിന്റെ മുഖഭാവം കണ്ടിട്ട് എന്തോ പ്രശ്നമുണ്ടെന്നു തോന്നിയതിനാലാകണം ജിത്തു, സിദ്ധാർഥിനെ അവിടെനിന്നും മാറ്റിനിർത്തിയിട്ട് ചോദിച്ചു.

“ഞാനെല്ലാം പറയാം ആദ്യം ചേട്ടൻ എന്റെ കൂടെ മുകൾ നിലയിലേക്ക് വാ…” സിദ്ധാർഥ്, ജിത്തുവിനോട് പതിയെ പറഞ്ഞു.

“പപ്പാ, ഞങ്ങൾ ദാ വരുന്നേ.. സിദ്ധുവിന് എന്തോ സീരിയസ് കാര്യം പറയാനുണ്ടെന്ന്….” ജിത്തു പപ്പയോടു അവരിപ്പോൾ വരുമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ട് സിദ്ധാർഥിനെയും കൂട്ടി വീട്ടിലേക്ക് നടന്നു.

“ഇനി പറ.. എന്താ നിനക്ക് പറയാനുള്ളത്.. ഇന്ന് കോളേജിൽ എന്തെങ്കിലും അടിയുണ്ടായോ…??? അതോ മറ്റുള്ളവരോട് പറയാൻ സാധിക്കാത്ത എന്തെങ്കിലും സംഭവങ്ങളുണ്ടായോ ???”

സിദ്ധാർഥിനോടൊപ്പം വീടിന്റെ മുകൾ നിലയിലുള്ള ബാൽക്കണിയിൽ നിൽക്കുകയായിരുന്ന അഗ്നിജിത്ത് ചോദിച്ചു.