❤️✨️ ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം 8 ✨️❤️ [??????? ????????] 235

“ഒന്നുമില്ല ചേച്ചി…” ഉടനെ അകത്ത് നിന്ന് മറുപടിയും വന്നു. അവൾ കതക് തുറന്ന് അകത്തേക്ക് വന്നപ്പോൾ കണ്ടത്, ബെഡിൽ പീസ് പീസായി കിടക്കുന്ന ഫോണും, കട്ടിലിന്റെ മൂലയ്ക്ക് വളരെയേറെ സങ്കടത്തോടെ ഇരിക്കുന്ന സിദ്ധുവിനെയുമാണ്.

അഗ്നിമിത്ര : “ഹേയ് എന്താടാ… എന്തുപറ്റി എന്താ നിന്റെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നേ…” സിദ്ധാർഥ് ഒന്നുമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു ഒഴിഞ്ഞു മാറാൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അവൾ, അവന്റെ വിഷമത്തിന്റെ കാരണം കണ്ടുപിടിക്കുക തന്നെ ചെയ്തു.

ഛേ എന്താടാ ഇത്…??? അവൾ മറ്റൊന്നും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ. നിനക്ക് വാണിംഗ് തന്നതല്ലേയുള്ളു… ഇനി എങ്ങനെ യൊന്നും ആവർത്തിക്കാതിരുന്നാൽ മതി കേട്ടോ… മിത്ര അവനെ സമാധാനിപ്പിച്ചതോടൊപ്പം അവന് പേർസണലായ ചില ഉപദേശങ്ങളും നല്കി.

മിത്ര : ഇനി എന്റെ മോനൊന്നു കണ്ണുതുടച്ചേ.. ഇവിടുന്ന് പോകുന്നതിനു മുൻപ് ചേച്ചി, മോനൊരു സമ്മാനം തരുന്നുണ്ട്…”

“അതെന്തുവാ ചേച്ചി…? ഇനി എനിക്കുള്ള ആ ക്രിസ്റ്റലിന്റെ കാര്യമാണോ പറഞ്ഞത് ” സിദ്ധാർഥ് അത്ഭുതത്തോടെ ചോദിച്ചു.

“ഹേയ് ഇത് അതൊന്നുമല്ല… മോന് ഈ സമ്മാനം പിനീടെപ്പോഴെങ്കിലും ഉപകാരമായി തീരും. അങ്ങനെയുള്ള ഒരു സംഭവമാ അത്…”

സിദ്ധാർഥ് : അപ്പൊ ആ ക്രിസ്റ്റലോ… അത് നിർമിക്കാൻ ചേച്ചി ഓർഡർ കൊടുത്തോ…???”

“പിന്നേ.. ചേച്ചി അതിനും കൂടെയല്ലേടാ ഇന്ന് പുറത്തേക്ക് പോയത്.” മിത്ര അവന്റെ ശിരസ്സിൽ തലോടി.

“ഹ്മ്മ് ഓക്കേ.…” സിദ്ധാർഥ് അവളെ നോക്കിയൊന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു.

*************************************************

ഉച്ചയ്ക്ക് യാത്ര തിരിക്കുന്നതിനു മുന്നേ തന്നെ മിത്രയും ജിത്തുവും ചെയ്യേണ്ട കാര്യങ്ങളെല്ലാം ചെയ്തുതീർത്തു..

എന്ന് വെച്ചാൽ ഹാഫ് ഡ്യൂട്ടി കഴിഞ്ഞ് വീട്ടിൽ തിരികെയെത്തിയ റാമിന്, അഗ്നിജിത്ത് തന്റെ കയ്യിലുണ്ടായിരുന്ന സിദ്ധുവിന്റെ ഡയറികളുടെ ഒറിജിനൽ, തിരികെ കൊടുക്കുകയും ചെയ്തപ്പോൾ റാംചന്ദ്രൻ ഇങ്ങനെ ചോദിച്ചു : “അപ്പൊ നിങ്ങൾക്കിത് വേണ്ടേ…???”