❤️✨️ ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം 8 ✨️❤️ [??????? ????????] 235

“അതോ, ജിത്തുവേട്ടാ… ഞാനിന്നലെ പാതിരാത്രി ദാഹം തോന്നിയപ്പോൾ താഴെക്ക് വെള്ളം കുടിക്കാനായി മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ എന്തിൻെറയോ നിഴല് കണ്ട് പേടിച്ചതാ.. അല്ലാതെ വേറെ ഒന്നുമില്ല” സിദ്ധാർഥ്, ജിത്തുവിന്റെ മുന്നിൽ പിടിച്ചു നിൽക്കാനായി ഒരു കള്ളമങ്ങു പറഞ്ഞു…!

” പക്ഷേ എനിക്കങ്ങനെ തോന്നുന്നില്ലല്ലോ. എന്തോ ഉടായിപ്പ് മണക്കുനുണ്ടല്ലോ… ഭാനുവമ്മേ, ഇന്നലെ പാതിരാത്രി സിദ്ധു അയ്യോ പോത്തോന്നു വല്ലോം വിളിക്കുന്നതായി കേട്ടായിരുന്നോ…??? ജിത്തു, തന്റെ സംശയദൃഷ്ടി സിദ്ധുവിന്റെ മേലുറപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, അപ്പോഴവിടേക്ക് സിദ്ധുവിനുള്ള ചായയുമായി കടന്നുവന്ന സത്യഭാമയോടായി ചോദിച്ചു.

“അഹ് അങ്ങനെ എന്തോ ഞാൻ ഉറക്കത്തിനിടയ്ക്ക് കേട്ടായിരുന്നു.. പക്ഷേ ഞാനത് ശ്രദ്ധിക്കാൻ പോയില്ല.. എന്തേ… അങ്ങനെ വല്ലോം ഉണ്ടായോ ???” ഭാമയും അവന് നേരെ തിരിഞ്ഞു..

“ഒന്ന് പോ അമ്മേ.. ഈ ചേട്ടൻ എന്തെങ്കിലും പറയുന്നത് കേട്ട്, എന്നെ കെട്ടാൻ കയറെടുക്കുന്നതെന്തിനാ…”

സിദ്ധാർഥ് കലിപ്പിലായിട്ട് ഭാമയുടെ കൈയിലിരുന്ന ചായകപ്പും എടുത്തോണ്ട് സിറ്റൗട്ടിലേക്ക് നടന്നു..

“എന്റെ ഭാഗവാനേ, ഇവനെന്താ ഇങ്ങനെ ???” ഭാമ സിദ്ധുവിനെയൊന്നു നോക്കിയിട്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി. അനേരം സിദ്ധാർഥിന്റെ പ്രവർത്തികളെല്ലാം നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന അഗ്നിജിത്തിന്റെ ചുണ്ടിലൊരു ഗൂഢസ്മിതം വിരിഞ്ഞു…!

“ശേ ഇന്നലെ സത്യത്തിൽ രാത്രി എന്തുവാ നടന്നത്… പത്തരയ്ക്ക് കിടന്ന താനൊരു സ്വപ്നം കാണുകയുണ്ടായി… :

തന്റെ സഹോദരങ്ങളുടെ മുറിയിൽ സംഭവിച്ച ആ പ്രതിഭാസം…

അമാനുഷികവും, അമൂർത്തവുമായ ഏതോ മനുഷ്യരൂപം… ചുറ്റും കണഞ്ചിപ്പിക്കുന്ന വെളിച്ചവും, മുഴങ്ങുന്ന ശബ്ദവും നിറഞ്ഞ അന്തരീക്ഷം…

തന്നോട്, തന്റെ കർമ്മോദ്ദേശത്തെ കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്ന ആ രൂപം…

എന്തൊരു സ്വപ്നമായിരുന്നു അത്… ഒരേ സമയം അത്ഭുതമുളവാക്കുന്നതും, ഭയഭക്തി ബഹുമാനവും തോന്നിപ്പിച്ച ഒന്നായിരുന്നു അത്. അതോ ഞാൻ കണ്ടത് യാഥാർഥ്യം തന്നെയാണോ…”

സിദ്ധാർഥ്, സിറൗട്ടിലെ സോപനത്തിലിരുന്നു ചായയും കുടിച്ചുകൊണ്ട് ഗഹനമായ ചിന്തയിലായിരുന്നു.