✨️❤️ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം17❤️✨️ (ഭാഗം II) [???????  ????????] 206

എന്താണെന്നറിയില്ല.. ഭാരതീയപുരാണകഥകളിലെ യുദ്ധദേവനായ, ശ്രീപരമേശ്വരപുത്രൻ കാർത്തികേയനെ പോലെ ക്രോധഭാവവും അതോടൊപ്പം അഭൗമമായ ദേഹകാന്തിയിലും ജ്വലിക്കുന്ന ഒരാൾ, അന്തരീക്ഷത്തിലൂടെ, പറക്കുന്ന ഒരു വെള്ളകുതിരയുടെ പുറത്ത് അവിടെക്ക് പറന്നുവന്നിറങ്ങി.

മുഖം ഏതോ ചുവന്ന തുണികൊണ്ട് മറച്ചിരുന്നു.കാണുവാൻ വളരെ ഭീകരത തോനിച്ച അയാൾ ഒരു പടച്ചട്ടയും പിന്നിൽ, തോളിൽ പരിചയും രണ്ട് വാളും ധരിച്ചിരുന്നു.

സൂര്യപുത്രൻ രാധേയന്റെ സൂര്യകവചത്തോട് വളരെയേറെ സാമ്യം തോന്നിച്ചിരുന്ന ആ ദിവ്യകവചത്തിന്റെ നടുവിൽ നിന്ന് രക്തവർണത്തിലെ ഊർജരൂപം ബഹിർഗമിപ്പിച്ചു കൊണ്ട് ചുവന്ന നിറത്തിലുള്ള ഒരു രത്നകല്ല് തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ആ ശക്തി അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശരീരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന കവചത്തിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കാതെ അത് അയാളുടെ ശരീരത്തിലാകമാനം വ്യാപിക്കുന്നതും അന്തരീക്ഷത്തിൽ പറന്നു വന്നിറങ്ങിയ ആ കുതിരയുടെ മിന്നൽ വേഗത്തിലുള്ള വരവിനനുസരിച്ചു ആ അശ്വാരൂഡൻ കടന്നു വന്ന വഴികളിലെ മരങ്ങളും പുല്ലുകളും,ആകാശത്ത് നിന്നുള്ള മിന്നലുകളേറ്റ് തീ പിടിക്കുന്നതും കണ്ടു.

അത് കണ്ട് ഞെട്ടി പേടിച്ചു എന്ത് ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ നിന്ന ബാക്കി ഗുണ്ടകളിൽ അവരിലെ തലവനെയൊഴികെ, കുതിരപ്പുറത്തിരുന്ന ആ യുവാവ്, അപ്പോഴേക്കും അയാളുടെ കൈയിൽ,

ഏതോ മന്ത്രശക്തിയാൽ ആവിർഭവിച്ച ധനുസും ആവനാഴിയിലെ ബാണങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്കകം അവരെയെല്ലാം കൊന്നുവീഴ്ത്തുന്ന രംഗമാണ് അതിനു ശേഷം താൻ കണ്ടത്.

അതിനു ശേഷം ഗുണ്ടകളിൽ ബാക്കിയായവൻ തന്റെ രക്ഷയ്ക്ക് വേണ്ടി ആ യുവാവിനോട് യാചിക്കുന്നതും ആ യുവാവിനോട് അവനാരാണെന്ന് ചോദിക്കുകയും ചെയ്തത്തോടെ അയാൾ കുതിരപ്പുറത്ത് നിന്നിറങ്ങി,

ആ ഗുണ്ടയെ എന്തെക്കെയോ വിവരിക്കാനാവത്ത പ്രവർത്തികളാലും വാക്കുകളാലും ഭയപ്പെടുത്തിയിട്ട് താനണിഞ്ഞിരുന്ന മുഖപടം വലിച്ചുമാറ്റിയതും ആ ഗുണ്ടാതലവന്റെ ശ്വാസം നിലച്ച മട്ടായി.