✨️❤️ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം17❤️✨️ (ഭാഗം II) [???????  ????????] 205

ധനുഷ് ആ അത്ഭുതപ്രവർത്തി ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്ന സമയം ഇമ്രാന്റെ മനസ്സ്, ധനുഷിന്റെ മനോനിയന്ത്രണത്തിൽ ആയിരുന്നതിനാൽ അയാൾ അതൊന്നും തന്നെ അറിഞ്ഞില്ല. ഇമ്രാന്റെ പരുക്കുകൾ ഭേദമായതോടെ അഗ്നിമണി പഴയത് പോലെ അപ്രത്യക്ഷമാകുകയും ചെയ്തു.

“അപ്പോൾ സാറിന്റെ ഭാര്യ, ഷാഹിനയോടും,മക്കൾ അജ്സറിനോടും, ആഷിയയോടും പിന്നെ ഉപ്പയോടും എന്റെ അന്വേഷണങ്ങൾ അറിയിക്കണം കേട്ടോ…ഒന്നുമില്ലേലും സാറ്, യുദ്ധവീരനായ സുബേദോർ സൈദ് മുഹമ്മദിന്റെ മകനല്ലേ… ധീരനായിരിക്കൂ.

ഇനിയുള്ള കാര്യങ്ങളോർത്ത് സാറ് വിഷമിക്കേണ്ടതില്ല എല്ലാം ശരിയാകും.”

ധനുഷ്, ഇമ്രാന്റെ വിശേഷങ്ങളെല്ലാം കേട്ടുകഴിഞ്ഞതോടെ അയാളെ തറയിൽ നിന്ന് പിടിച്ചെഴുനേൽപ്പിച്ച്, അയാളെ തോളിൽത്തട്ടി സമാധാനപ്പെടുത്തി.

അപ്പോഴാണ്, ഇമ്രാന് തന്റെ ശരീരത്തിലെ പരിക്കുകളെ പറ്റി ഓർമവന്നത്. പക്ഷേ ശരീരമാകെ വേദന തോന്നുന്നതിന് പകരം ദേഹമാകെ എന്തോ ശക്തി വന്നു നിറയുന്നത് പോലെ അയാൾക്ക് തോന്നി.

“അയ്യോ… എന്റെ ദൈവമേ.. എന്റെ മുറിവുകകളൊക്കെ… ഞാനെന്ത് അത്ഭുതമാണ് ഈ കാണുന്നത്…” ഇമ്രാൻ തന്റെ തന്റെ ശരീരത്തിലുണ്ടായ മാറ്റങ്ങൾ കണ്ട് സത്ബധനായി നിന്നുവെങ്കിലും ഇതിനെല്ലാം കാരണം ധനുഷാനെന്നു മനസ്സിലാക്കിയ അയാൾ അവനോട് നന്ദി പറയാൻ ശ്രമിച്ചു.

“Its Ok സാർ.. എനിക്ക് രക്ഷപ്പെടുവാൻ സാധിച്ചത് എന്റെ ഗുരുജിയുടെ സഹായം കൊണ്ട് മാത്രമല്ല സാറിന്റെ സഹായം ഒന്നുകൊണ്ട് മാത്രമാണ്. അതിലെനിക്ക് അങ്ങേയോട് അകമഴിഞ്ഞ നന്ദിയുണ്ട്…”

അത് കേട്ടതും ഇമ്രാന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് രണ്ടു കണ്ണീർ തുള്ളികൾ അടർന്നു വീണു. ധനുഷ് അയാളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനായി കെട്ടിപിടിച്ചു. ഗുരുക്കളാകട്ടെ ആ രംഗം കൺനിറയെ കണ്ടു സമാധാനിച്ചു.

ധനുഷ് :”എല്ലാം ശുഭമായില്ലേ.. സർ സാറിനി പേടിക്കണ്ടാ…”

ഇമ്രാൻ :”ഓക്കേ ധനുഷ്… താങ്ക്സ്.. താനെന്നെ രക്ഷിച്ചതിന്റെ പ്രതിഫലമായി ഞാൻ ഇവിടെ നടന്ന കാര്യങ്ങൾ ആരോടും തുറന്നു പറയില്ല… പ്രോമിസ്.” അത് കേട്ടതും ധനുഷ് പുഞ്ചിരിച്ചു.

“അങ്ങുന്നേ ആ പണം.. അത് എവിടെ.. അത് കാണാനില്ലല്ലോ. ” പെട്ടന്നെന്തോ ഓർത്ത ഇമ്രാൻ പരമേശ്വരന്റെ നേർക്ക് തിരിഞ്ഞു.