✨️❤️ശാലിനിസിദ്ധാർത്ഥം17❤️✨️ (ഭാഗം II) [???????  ????????] 206

: “അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒരു വെള്ളകൂതിരയെ കണ്ടു; അതിന്മേല്‍ ഇരിക്കുന്നവന്റെ കയ്യില്‍ ഒരു വില്ലുണ്ട്; അവന്നു ഒരു കിരീടവും ലഭിച്ചു; അവന്‍ ജയിക്കുന്നവനായും ജയിപ്പാനായും പുറപ്പെട്ടു.”

അതിലെ വരികളോട് സാമ്യമുള്ളയാളാണ് തന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നതെന്നറിഞ്ഞ ജെറോം വല്ലാത്തൊരു യാന്ത്രികതയോടെ അവന്റെ നാമം ഇരുവിട്ടു :

“രാക്ഷസരാജാവ്… ഡിമോൺ കിങ്… സർവശക്തനായ ദേവസേനാധിപതി… ലോകത്തിന്റെ രക്ഷയ്ക്കും നന്മയ്ക്കുമായി ജന്മമെടുത്ത പ്രപഞ്ചശക്തിയുടെ അപൂർവം അവതാരങ്ങളിലൊരാൾ… എന്റെ പ്രണാമം സ്വീകരിച്ചാലും എന്റെ പ്രഭോ…”

അപ്പോഴേക്കും ധനുഷിന്റെ മാന്ത്രിക പ്രഭാവത്തിൽ അകപ്പെട്ടിരുന്ന ജെറോമിന്റെ കണ്ണുകളുടെ നിറം കടുംപച്ച നിറത്തിലേക്ക് വഴിമാറി. അയാൾ അത്രയും പറഞ്ഞതിന് ശേഷം ധനുഷിന്റെ മുന്നിൽ മുട്ടുകുത്തി നമസ്കരിച്ചു.

“എഴുനേൽക്കു ജെറോം… നീയിനിമേൽ അൽപപ്രാണൻ മാത്രമാണെങ്കിലും എനിക്ക് നിന്നെക്കൊണ്ടൊരു ആവശ്യമുണ്ട്… നിന്റെ ബോസ് അഷിൻ സാബിനും, പിന്നെ നിനക്കീ ക്വട്ടേഷൻ തന്ന ആൽബിക്കുമായി ഞാനൊരു സന്ദേശം നിന്റെ പക്കൽ തരുകയാണ്.” ധനുഷ് പാതിയിരുളിൽ നിന്ന് അയാളുടെ മുന്നിലേക്ക് വന്നു.

“എന്താണ് പ്രഭോ അങ്ങയുടെയാ സന്ദേശം…?” ധനുഷിന്റെ മനോനിയന്ത്രണത്തിലായ ജെറോം പ്രതിവചിച്ചു.

“അവസാനവേട്ടയ്ക്കായി ഈ രാക്ഷസരാജാവ് അവരെ തേടിയെത്തുമെന്നു അവരോട് പറഞ്ഞേക്ക്. ഉം.. സമയം പാഴാക്കാതെ ചെല്ല്…ജെറോം” ധനുഷ് ഭീക്ഷണമായ കണ്ണുകളോടെ ദൂരേക്ക് കൈചൂണ്ടി അയാളോട് ആഞ്ജാപിച്ചതും,

ജെറോം… ധനുഷിന്റെ വാക്കുകളെ അനുസരിച്ചുകൊണ്ട് അവിടെനിന്നും നിർജീവമായ ഭാവത്തോടെ എഴുന്നേറ്റ് ദൂരെക്കിടക്കുന്ന കാർ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്ന് കാറിൽ കേറിയിട്ട് അതുമായി വനാരംഭത്തിനടുത്തുള്ള റോഡിലേക്ക് തിരിഞ്ഞു അപ്രത്യക്ഷമായി.

**********************************************

ധനുഷ്, ജെറോം തന്റെ കൺമുന്നിൽ നിന്ന് മറഞ്ഞത്തോടെ വലത് കൈയുയർത്തി ഒരു സ്നാപ്പടിച്ചതും അടുത്ത നിമിഷം

അവന്റെ ശരീരത്തിൽ അപ്പോഴുണ്ടായിരുന്ന വേഷസംവിധാനങ്ങളും ദിവ്യകവചവും, ദേഹത്താകമാനം നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന ചുവപ്പ് നിറവും പ്രഭയും എങ്ങോ പോയിമറഞ്ഞ് തികച്ചും സ്റ്റൈലിഷായിട്ടുള്ള ഒരു വേഷമവന് കൈവന്നു.