♨️ മനസ്വിനി ?3️⃣ «??? ? ?????» 2945

“ചേട്ടായി… പോകാം…..???”

“പോകാൻ ആയോ… കുറച്ചൂടെ കഴിഞ്ഞിട്ട് തിരിച്ചാൽ പോരെ… എന്തായാലും ഇനി ഇന്ന് ഒറക്കം ഒന്നും നടക്കൂല….”

 

“ആഹാ… അപ്പൊ ഇത്രേം നേരം പറഞ്ഞതൊന്നും കേട്ടില്ലേ….തിരിച്ചു പോകാൻ അല്ല… മുന്നോട്ട് പോകാൻ… അടിവാരത്തേക്ക്…. നടന്നിട്ട്…..”

“നടക്കാനോ…. ഇത്രേം ദൂരോ…..”

“അതിനും മാത്രം ഒന്നുല്ല….. ജസ്റ്റ് ഒരു പന്ത്രണ്ട് കിലോമീറ്റർ….”

“ജസ്റ്റ് പന്ത്രണ്ട് അല്ലെ… അതും ഈ നട്ടപാതിരാക്ക് … ഈ കാട്ടിലൂടെ…. ഞാനെങ്ങും ഇല്ല….”

“ചേട്ടായി വിചാരിക്കുന്നത് പോലെ ഒന്നും അല്ല… അന്യായ ഫീൽ ആണ്…. ” ശ്രീരാഗ് എന്നെ ഒന്ന് മോട്ടിവേറ്റ് ചെയ്യാൻ നോക്കി…

എവിടെ… ഞാൻ പുറകോട്ട് വലിഞ്ഞു…. “ഞാനില്ല മക്കളെ….”

“മുങ്ങാൻ നോക്കണ്ട ചേട്ടായി.. ഞങ്ങള് വിടൂല… ഞങ്ങള് കൊണ്ടോവുംന് പറഞ്ഞ കൊണ്ടോവും….”

ഞാൻ തിരിഞ്ഞു ഓടാൻ നോകിയെങ്കിലും അവന്മാര് വിട്ടില്ല… പിടിച്ച പിടിയാലേ കൊണ്ടോയി….

 

ആദ്യം ഇച്ചിരി പേടി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും പതിയെ ഞാനും ആ നടത്തം ആസ്വദിച്ചു തുടങ്ങി…

ഉള്ളു നിറയുന്ന തണുപ്പ്… കാടിന്റെ സൗന്ദര്യവും സംഗീതവും….നല്ല നിലാവ് ഉണ്ടായിരുന്നു… എങ്കിലും ചില ഇടങ്ങളിൽ മരങ്ങൾ നിഴലു വീഴ്ത്തുന്നുണ്ട്…..

രണ്ടര മണിയോട് അടുപ്പിച്ചാണ് ഞങ്ങൾ നടത്തം തുടങ്ങിയത്…

കളിച്ചും ചിരിച്ചും കഥ പറഞ്ഞും ഞങ്ങൾ നാല് പേരും ചുരം ഇറങ്ങി തുടങ്ങി… ഒരുപാടു കാലത്തെ പരിചയം ഉള്ള സുഹൃത്തുക്കളെ പോലെ…

അവരേക്കാൾ 8 വയസ്സിനെങ്കിലും മൂപ്പ് ഉണ്ട് എനിക്ക്… പക്ഷെ അവർക്ക് അതൊന്നും ഒരു വിഷയമേ അല്ലായിരുന്നു… സൗഹൃദത്തിന് എന്തു പ്രായബേധം….

ഇടയ്ക്കു ഇരുന്നും, കളിച്ചും ചിരിച്ചും ആറ് മണിയോട് അടുപ്പിച്ചു ഞങ്ങൾ അടിവാരം എത്തി….

നാല് പേരും സൈഡ് ആയിരുന്നു….. എന്റെ കാര്യം പ്രത്യേകിച്ചും….

ഞങ്ങൾ അവിടെ എത്തുമ്പോൾ കൽപ്പറ്റ എന്ന് ബോർഡ് വെച്ച് ഒരു KSRTC നിൽപ്പുണ്ട്….. ഒന്നും നോക്കിയില്ല ചാടി കയറി…

“തിരക്ക് കൂട്ടണ്ട പിള്ളേരെ 6.20 നെ വണ്ടി എടുക്കുളൂ…..”

കണ്ടക്ടർനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ചു കാണിച്ചു ഞങ്ങൾ നാല് പേരും കാലിയായി കിടന്ന ഓരോ സീറ്റിലേക്ക് കയറി കിടന്നു….

കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം ബസ് നീങ്ങി തുടങ്ങി…. ഒപ്പം തന്നെ എന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു… പകുതി മയക്കത്തിൽ ഞാൻ കാൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്തു…

 

“ഹലോ….”

“ഹലോ… മെൽവിൻ ചേട്ട…. എവിടെയാ…”

“ഞാൻ ബസിൽ…..”

“ബസിൽ ഉണ്ടോ… എന്നിട്ട് ഞാൻ കണ്ടില്ലല്ലോ…”

“ഞാൻ പുറകിലെ സീറ്റിൽ കിടക്കുന്നുണ്ട്….”

“കിടക്കാനോ ????”