സന്താന ഗോപാലം 11

Santhanagopalam by Jibin John Mangalathu

നല്ല മഴയുള്ള ഒരു രാത്രിയിൽ നമ്മുടെ ചങ്ക് പൗലോ കൊയ്‌ലോയുടെ ‘ആൽക്കമിസ്റ് ‘ വായിച്ചിരുന്നപ്പോഴാണ് എന്റെ പ്രിയതമ അവൾ കിടന്നിടത്തു നിന്നും നീങ്ങി എന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് പടർന്നു കേറിയത്…. അവളുടെ ഉദ്ദേശം മനസിലായത് കൊണ്ട് എന്റെ വായന പാതി വഴിയിൽ നിർത്തി ഞാൻ അങ്കത്തിനു തയാറെടുത്തു… ???..

എന്റെ കൈയെടുത്ത അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ അറിഞ്ഞു… എന്റെ നെഞ്ച് നനയുന്നു…. അവൾ കരയുകയാണ്…. അതും ഏങ്ങലടിച്ച്‌..

” എന്തിനാ വാവേ നീ കരയുന്നെ… എന്നും ചോദിച്ചു അവളുടെ മുഖം പിടിച്ചുയർത്തി നോക്കി…. നന്നായി കരഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ…. ആകെ കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ…

“വിനയേട്ടാ… എനിക്കൊരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്….
“പറയെടോ..
“ഏട്ടാ.. നമ്മുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് 2 വർഷം കഴിഞ്ഞില്ലേ…. ഇത് വരെ നമുക്ക് ഒരു കുഞ്ഞു ജനിച്ചില്ലല്ലോ…….
“”… എന്നിട്ട്… ബാക്കി പറയെടി പട്ടീ…
എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നു…
” ഏട്ടാ… എത്രയായാലും ഞാൻ ഇവിടെ വന്നു കേറിയ പെണ്ണല്ലേ… അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും ആഗ്രഹം ഉണ്ടാകും ഒരു കുഞ്ഞിനെ താലോലിക്കാൻ…..

അതുകൂടി അവൾ പറഞ്ഞപ്പോഴേക്കും ഏകദേശം കാര്യങ്ങൾ എനിക്ക് വ്യക്തമായി.. അമ്മ അവളെ എന്തോ പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു….
ഒന്നാമത്തെ ഞാൻ അവളെ വിളിച്ചോണ്ട് വന്ന ദിവസം മുതൽ അമ്മക്ക് അവളെ തീരെ പിടിക്കുന്നില്ല….
ഒരു വർഷം ആയപ്പോഴേക്കും എല്ലാരും ചോദിച്ചു തുടങ്ങി കുട്ടികൾ ആയില്ലെന്ന്….
മറുപടി പറഞ്ഞു മടുത്തു….. ചിലരുടെയൊക്കെ ചോദ്യം കേട്ടാൽ തോന്നും ഉണ്ടാകുന്ന കുട്ടിക്ക് അവരാണ് ചെലവിന് കൊടുക്കാൻ പോകുന്നെ ന്ന്..

അവസാനം ചോദ്യം കൂടി വന്നപ്പോൾ അമ്മ ആ ദേഷ്യം മുഴുവൻ അഖിലയുടെ മേലെ തീർത്തു തുടങ്ങി… വായിൽ കോലിട്ട് കുത്തിയാൽ പോലും മിണ്ടാത്തത് ഈ പൊട്ടി പെണ്ണ് അതൊക്കെ സഹിച്ചു…. അവസാനം അച്ഛൻ കൂടി പറയാൻ തുടങ്ങിയതോടെയാണ് ഇവൾ എന്നോട് ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയത്….

പിന്നെയെല്ലാം എടി പിടി എന്നാരുന്നു… ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോകലും ചെക്കപ്പ്ഉം… എല്ലാം…. അവസാനം റിസൾട്ട്‌ വന്നപ്പോൾ കുഴപ്പം അവൾക്കാണെന്നു തെളിഞ്ഞു….