ശിവാത്മിക അവസാന ഭാഗം[ മാലാഖയുടെ കാമുകൻ] 1795

ഒരു മൂളലോടെ സ്റ്റാർട്ട് ആയ വണ്ടിയിൽ ഇരുന്നു കൊണ്ട് അവൾ പ്രിൻസിനെ നോക്കി.. കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് യാത്ര ചോദിച്ചു..

“അങ്ങ് വന്നേക്കാം..”

അവൻ പറഞ്ഞപ്പോൾ അവൾ തലകുലുക്കി.. വണ്ടി മുൻപോട്ട് എടുത്തു..

മെല്ലെ കാറ് ഗേറ്റ് കടന്നു പോയത് നോക്കി അവർ നിന്നു..

“ഹോ ഈശോയെ.. ഈ ചെക്കന് നല്ല ബുദ്ധി തോന്നിച്ചല്ലോ…”

അമ്മച്ചി അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചപ്പോൾ അവൻ ചിരിച്ചു..

“എനിക്കും കെട്ടാൻ തോന്നുന്നുണ്ട്.. “

ആലീസ് പറഞ്ഞത് കേട്ട് അവൻ അവളുടെ തലക്ക് ഒരു കിഴുക്ക് കൊടുത്തു..

“ഇപ്പൊ കെട്ടിക്കമെടീ നിന്നെ.. ഇന്റർവ്യൂ അടുത്തു.. അപ്പോഴാണ് പെണ്ണിന്റെ കൊഞ്ചൽ..”

അവൻ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു അകത്തേക്ക് നടന്നു.. സാമിനും സാറാമ്മക്കും ആലിസിനും അവനോടു തോന്നിയ ദേഷ്യം മാറിയിരുന്നു..

ഒരു പെണ്ണിന്റെ അമ്മയുടെ അഭാവത്തിൽ അവളെ വളർത്തി വലുതാക്കിയ പിതാവിന്റെ അനുഗ്രഹം വേണമെന്ന് ചിന്തിച്ച പ്രിൻസിനോട് അവർക്ക് ആദരവ് തോന്നി..

***

വൈകുന്നേരം ആയപ്പോൾ ആണ് ശിവ അവളുടെ വീട്ടിൽ എത്തിയത്.. അവൾ ആ വണ്ടി ആസ്വദിച്ചു ഓടിച്ചു.. അന്നയുടെയും പ്രിൻസിന്റെയും ജീവൻ ആണ് ഈ വണ്ടിയെന്ന് അവൾക്ക് നല്ല ബോധം ഉണ്ടായിരുന്നു..

വണ്ടി അകത്തേക്ക് കയറിയപ്പോൾ അപ്പ ഉമ്മറത്ത് കാത്തു നിന്നിരുന്നു..

വണ്ടിയുടെ സ്വരം കേട്ടപ്പോൾ വൈഷ്ണവിയും ഇറങ്ങി വന്നു..

“മോളെ…”

അപ്പ അവളെ നെഞ്ചോടു ചേർത്ത് പിടിച്ചു..

“അപ്പ… “

അവൾ മെല്ലെ വിളിച്ചപ്പോൾ അപ്പ വൈഷ്ണവിയെ കൂടെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു..

“ആര് ചോദിച്ചാലും മറുപടികൾ ഒക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം. ഇനി എന്റെ മക്കളുടെ ഒരു ആഗ്രഹത്തിനും അപ്പ തടസം നിൽക്കില്ല.. വാക്ക്.. ഇനിയും നിന്നെ നഷ്ടപ്പെടുത്താൻ അപ്പക്ക് ആവില്ല…”

അത് കേട്ട് അവർ രണ്ടുപേരും അപ്പയെ മുറുക്കെ പിടിച്ചു കരഞ്ഞു..

കുറെ നാളുകൾക്ക് ശേഷം അന്ന് ആ വീട്ടിൽ സന്തോഷം നിറഞ്ഞു നിന്നു..

***

ഒരു ദിവസം കഴിഞ്ഞു പിറ്റേന്ന് രാവിലെ..

“മതി ഒരുങ്ങിയത്.. ഇപ്പൊ തന്നെ അച്ചായൻ കണ്ടാൽ ഉടനെ കൊണ്ടുപോകും അക്ക…”

വൈഷ്‌ണവി വന്നു ശിവയെ കളിയാക്കി..