യാമങ്ങളുടെ കാവൽ കാരനെ പോൽ….പടർന്നു പന്തലിച്ച് നിൽക്കുന്ന ആ വാകമര ചോട്ടിൽ നിന്ന്…അവനും തിരികേ നടന്നു നീങ്ങി….
വീടിന്റെ പുറകു വശത്ത് കൂടി…ഇരുളിലൂടെ നീങ്ങുന്ന…. നീലിമ…
ഒരു നിമിഷം…
ശങ്കയോടെ നിന്നു….
തന്നെ ആരോ പിൻ തുടരുന്ന പോലെ….
അവൾ ചുറ്റുപാടും കണ്ണോടിച്ചു…
ഏയ്….ഇവിടിപ്പൊ ആര് വരാനാ..
തനിക്കു തോന്നിയതാവും..
എത്ര വട്ടം ഇതുപോലെ വാകമര ചോട്ടിൽ താനും ചന്ദ്രുവും കണ്ടുമുട്ടി പിരിഞ്ഞാണ്….
വീണ്ടും അവൾ മുന്നോട്ടു നീങ്ങവേ…..
പെട്ടന്ന് ബലിഷ്ടമായ കരങ്ങൾ…അവളെ പിന്നിൽ നീന്നും വരിഞ്ഞു മുറുക്കി….
മുഖം അമർത്തിയ തണുത്തുറഞ്ഞ….ആ ബലിഷ്ടമായ കൈകളിലൂടെ….
എന്തോ ഒന്ന് അവളുടെ ശ്വാസ നാളത്തിലൂടെ കടന്നു കയറി…അവളുടെ ബോധ മണ്ഡലം തകർത്തെറിഞ്ഞു…
വാടി തളർന്ന ചേമ്പിൻ തണ്ടു പോലെ…
അവളുടെ ശരീരം….ആ കരുത്തുറ്റ കരങ്ങളിൽ തളർന്ന് തൂങ്ങിയാടി….
വീടിന്റെ പിന്നാം പുറത്ത്…
ഇരുളിൽ കിടത്തിയ ആ കിളുന്ന് ശരീരം….
നിമിഷ നേരം കൊണ്ട്….നഗ്നയാക്കപ്പെട്ടു….
പൂർണ്ണ നഗ്നയായി തളർന്നു കിടക്കുന്ന ആ തളിർ മേനിയിൽ…
ഇരയെ തേടുന്ന കഴുകനെ പോലെ…
കാമാർത്തി പൂണ്ടൊരു ദുഷിച്ച കഴുകൻ… പലവട്ടം ആർത്തിയോടെ ഉയർന്നു താണു…..
തുടരും.
Recent Comments