” ഇതുകൊണ്ടൊന്നും എന്റെ വായടക്കാം എന്ന് കരുതണ്ട…. ഞാൻ അവളുടെ അമ്മയാണ്…. അതുകൊണ്ട് എനിക്കുള്ള വേദന നിങ്ങൾക്ക് ഉണ്ടാകില്ല….. പെറ്റ വയറിന്റെ വേദന അത് നിങ്ങൾക്ക് അറിയില്ല…… ” അമ്മ പിന്നെയും വായിൽ വന്നതൊക്കെ പറഞ്ഞു……
” മിണ്ടരുത് നീ….. പെറ്റ വയറു…. ആ വാക്ക് പറയാൻ നിനക്ക് എന്ത് യോഗ്യതയാണ്…… എന്റെ മകൾ അവനെ ഏട്ടനും അവൻ അവളെ അനിയത്തിയേയും പോലെ ആണ് കാണുന്നെ…. നിന്റെ കണ്ണിൽ എന്നും മഞ്ഞയാ അത് വെച്ചു തന്നെ നീ എല്ലാരേം കാണരുത്…… ഇനി അവൾക്ക് അങ്ങനൊരു ആഗ്രഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ഞാനങ്ങു നടത്തും എല്ലാരും അറിഞ്ഞു തന്നെ മനസ്സിലായോ നിനക്ക്….. പിന്നെ….. അവനെ നീ എന്താ വിളിച്ചേ….. അച്ഛനും അമ്മയും ഇല്ലാത്തവൻ എന്നോ….. എങ്ങനെയാ അവന്റെ അമ്മ മരിച്ചേ…… പറയ് നീ ” അച്ഛൻ ദേഷ്യത്തിൽ തന്നെ ചോദിച്ചു…..
” അസുഖക്കാരി എങ്ങനെയാണ് മരിച്ചേ എന്ന് ഞാനാണോ അറിയുന്നേ….. ” അമ്മയുടെ വാക്കുകളിൽ പതർച്ച വന്നിരുന്നു…..
” നിനക്കറിയില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പറയാം….. അന്ന് നല്ല റാങ്കിൽ അവൻ പാസ്സായ ആ സമയം….. ആ സമയം ഭാനുവിന് അസുഖമ് ആയി കിടക്കുന്ന ആ സമയത്തു നീ പോയി അവരോടു പറഞ്ഞത് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ലെന്ന് കരുതരുത്….. അവരെ വിഷമിപ്പിച്ചു ചങ്കു പൊട്ടിയ അവര് മരിച്ചേ…… സ്വന്തം മകനെ പറയുന്നതും അവനെ വിടാതെ പിന്തുടർന്ന് നീ കാണിച്ചു കൂട്ടുന്നതും എല്ലാം ആ അമ്മയെ പറഞ്ഞു നീ കൊല്ലാതെ കൊന്നു വാക്കുകൾ കൊണ്ട്…… ” അച്ഛൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി…..
” ദേ നിങ്ങള്….. നിങ്ങള് വേണ്ടാദീനം പറയരുത്…… “അമ്മ മുഖത്തു നോക്കാതെ പറഞ്ഞു…..
” അതെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് തെറ്റ്….. ഇതെല്ലാം ആ മകൻ അറിഞ്ഞാൽ അന്ന് തീരും നീ നോക്കിക്കോ…… എല്ലാം അറിഞ്ഞ ഞാൻ അതു അവനോടു പറയേണ്ടത് തന്നെയാണ്…… പക്ഷെ ആ സമയം ഞാൻ ഒരു ഭർത്താവായി അച്ഛനായി…… ഒരു പക്ഷെ അതാകണം ഞാൻ ഒരു പരാജയം ആണെന്ന് എനിക്ക് തന്നെ വിശ്വസിച്ചു ജീവിക്കുന്നത്…… ” അതും പറഞ്ഞു അച്ഛൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി……