പരിശ്രമിച്ചു….. അവധി ദിവസങ്ങളിൽ അവൻ കെട്ടിടം പണിയും ഓട്ടോ ഓടിക്കാനും അവൻ മുൻപ് ചെയ്തതൊക്കെ ചെയ്യാനും ഇറങ്ങിതിരിച്ചു…..
അവനും പഠിച്ചു…. നല്ല റാങ്കിൽ പാസ്സായി…. ഇപ്പൊ അവിടെയുണ്ട്….. പക്ഷെ വീടിപ്പോഴും ആ ചെറിയ വീട് തന്നെ ആണ്….. ഇന്നും ഓട്ടോ ഓടിക്കാൻ പോകുമ്പോൾ മറ്റുള്ളവർ ചോദിച്ചാൽ അവൻ ഒന്നേ പറയൂ…..
” വയറിന്റെ വിശപ്പ് അത് മാറ്റുന്നത് ….. നമ്മുടെ തൊഴിൽ നമ്മൾ നേടുന്നത്….. ഒന്നിലും ഒരു കുറച്ചിലും ഞാൻ കാണുന്നില്ല…. അച്ഛൻ പഠിപ്പിച്ചതോണ്ടാകും ഞാൻ ഇങ്ങനെ….. ”
അവൻ ഒരു ഡോക്ടർ ആയി വരുന്നത് കാണാൻ ആഗ്രഹിച്ച അമ്മയും ഇന്നവനെ വിട്ടു പോയി….
അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയും ഫോട്ടോയിൽ വിളക്ക് കത്തിച്ചു പ്രാർത്ഥിക്കുമ്പോൾ അവൻ ഒന്ന് മാത്രം പ്രാർത്ഥിച്ചു …..
” എന്റെ അശ്രദ്ധകൊണ്ട് ഒരു ജീവനും ആപത്തുണ്ടാകരുത്….. ”
വീട് പൂട്ടി….. തന്റെ സഹചാരിയായ ആ പഴയ ബൈക്കിൽ അവൻ ഇറങ്ങി…..
” അനീഷേട്ട നിക്ക് ദേ ഞാനും ഉണ്ട്….. ”
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോൾ അനഘ ഓടിപ്പിടച്ചു വരുന്നു…..
” നീ ഇറങ്ങിയില്ലേ ”
” നമുക്കൊരുമിച്ചു ബൈക്കിൽ പോകാം ഏതായാലും ഒരു ഇടത്തേക്കല്ല അപ്പൊ നമുക്ക് ഇതിൽ പോകാം ”
” ആയിക്കോട്ടെ എന്നാ കയറിക്കോ….. നമ്മൾ വൈകിയിട്ട് ഒരാൾക്കും അസുഖം കൂടരുത്…. കാണാൻ വരുന്നവർ എത്തുന്നതിനു മുൻപ് അവിടെ നമ്മൾ ഉണ്ടാകണം ” അവൻ അതും പറഞ്ഞു ബൈക്ക് എടുത്തു……
ഇത് റൂമിൽ നിന്നും കണ്ട അവളുടെ അമ്മ അവളെ വിളിക്കാൻ ഓടി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു…… പക്ഷെ അവർ പോയി കഴിഞ്ഞിരുന്നു……
ഉമ്മറത്തു പത്രം വായിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞു ” അവര് പോയി….. നീ ഇനി അതിനൊന്നും എഴുന്നള്ളിക്കണ്ട അവര് പൊക്കോട്ടെ “